De ergste oorzaak van videorampen is een slechte planning — niet alleen tijdens de preproductiefase, maar tot het einde van de postproductie. Professionals maken niet alleen plannen; ze voeren ze uit en volgen ze vervolgens op. Als je plant als een pro, dan:
- Plan de shoot in pre-productie.
- Schiet het plan in productie.
- Bewerk de geplande opname in de postproductie.
Deze aanhoudende planning en opvolging is essentieel om op tijd en binnen het budget een video van hoge kwaliteit te leveren.
Het planningsaspect van het maken van video's wordt zo vaak over het hoofd gezien dat we er drie artikelen aan wijden:één voor elke productiefase. Deze maand plant het de shoot in pre-productie. Pre-productie is natuurlijk niets anders dan planning, van eerste concept tot definitieve planning. Hier richten we ons echter specifiek op het ontwikkelen van plannen die u inderdaad kunt maken en vervolgens kunt bewerken. We kijken naar scripting, casting, personeel, scouting en budgettering.
We kijken ook naar een nieuw plangebied:special effects. Met andere woorden, pre-productieplanning heeft zowel betrekking op het bewerken als op het fotograferen.
Eerst het script
Hoewel het schrijven zelf geen planning is, vormt het resulterende script de basis voor elke beslissing die je neemt bij het voorbereiden van de productie. Zonder een compleet script kun je het programma niet casten, het uiterlijk ontwerpen, de benodigde bemanning en apparatuur bepalen, de locaties of sets opsommen, de productie budgetteren of een planning opstellen.
Nee, een overzicht is niet goed genoeg, ook al is het 50 pagina's lang. Alleen een echt script is specifiek genoeg voor planning. Wat dacht je van een storyboard? Storyboard-sequenties met complexe actie en/of speciale effecten werken om de lay-out van de video te visualiseren, maar gebruiken een geschreven script voor productieplanning.
Voor non-fictieprogramma's bevat een tweekoloms "A/V" (audio en video) geformatteerd script volledige vertelling en essentiële audio in de linkerkolom en beelden in de rechterkolom. Fictiefilms gebruiken het klassieke scenarioformaat. Er zijn voorbeelden van verschillende scriptformaten op het web; en voor advies over hoeveel details je moet opnemen, zie de aangrenzende zijbalk. Waar het op neerkomt is dit:als je bij de productie komt, kun je het plan niet filmen tenzij je de shoot tot in detail hebt gepland.
Speciale effecten
Mensen denken dat speciale effecten compositing en computergraphics zijn die bij postproductie horen. De meest overtuigende effecten worden echter volledig gepland in pre-productie, zodat locatie-, composiet- en CG-werk naadloos kunnen worden geïntegreerd door het gedetailleerde plan te implementeren. Daarom moet je je speciale effecten volledig ontwikkelen, zelfs voordat je locaties en budgetprops gaat verkennen.
Neem bijvoorbeeld een spectaculair frontaal auto-ongeluk. Om de daadwerkelijke impact te bereiken, laat je de auto's naar en langs elkaar rijden, misschien 60 cm uit elkaar voor de veiligheid, waarbij je de meester met een lange telelens beschiet om de opening tussen hen te verbergen. In de post ben je van plan het botsingsschot te versnellen en vervolgens te verbergen dat ze elkaar missen door het scherm te vullen met een goed getimede CG-vuurbal over de live-actie.
So far so good, maar het geheim van elk effect ligt in het verkopen met ondersteunende shots. Om ervoor te zorgen dat je ze krijgt, moet je high-speed shots plannen van de individuele auto's, close-ups van de chauffeurs en misschien een schot over de motorkap van een auto na de crash, terwijl een slachtoffer de deur uit worstelt. Je bent van plan om een kant van de auto op blokken te plaatsen om hem te kantelen en om de kanteling te vergroten door de camera in de tegenovergestelde richting te kantelen. (Opmerking voor DP:kies een vage achtergrond die de Dutch Angle-opname niet onthult en werp een flikkerend "vuurlicht" op de voorruit, de deur en het worstelende slachtoffer.) Stel in post een razend vuureffect op de voorgrond samen om maak de grap compleet. Elk onderdeel hiervan moet worden gepland, tot aan de sintelblokken en het vuureffect toe.
De moraal is dat je niet zomaar kunt zeggen:"oh we zullen het auto-ongeluk in de post doen." Alleen door een gedetailleerde planning, zowel voor als tijdens de shoot, kun je de grondstoffen leveren die nodig zijn om een stijlvol effect te creëren.
Mensen, plaatsen en feedback
Zelfs de grootste Hollywood-producties worden gepland en ontwikkeld door opeenvolgende benaderingen:het script beschrijft de vereisten; de planners komen er zo dicht mogelijk bij; dan wordt het script aangepast om de bronnen die niet beschikbaar waren te elimineren en de bronnen die dat wel waren te maximaliseren.
Dit is altijd het geval bij het casten van acteurs. Stel bijvoorbeeld dat het script een mooie, verleidelijke, slechte stiefmoeder eist; maar de dichtstbijzijnde actrice die je kunt vinden, is een frumpy, zwaargebouwde persoon die er op het scherm dwaas uitziet. Gebeurt de hele tijd. Dus je voert een paar snelle scriptrevisies uit om een chagrijnige, zware boze stiefmoeder te creëren. Door te plannen om aan de omstandigheden te voldoen, red je zowel de actrice als de show van schaamte.
Of neem locaties. Als je geen plaats kunt vinden die lijkt op de kerker waar de kwaadaardige stiefmoeder de heldin opsluit, heb je drie keuzes:verwijder het kerkergedeelte, maak het als een virtuele CG-set (als je de middelen hebt), of keten de dame gewoon in een berging of zo.
Nogmaals, als je deze aanpassingen plant voordat de productie begint, kun je nog steeds het plan maken; maar als je niet in de planning hebt geïnvesteerd, kom je op een niet-overtuigende "kerker" -locatie en moet je ter plekke een oplossing improviseren. Dat werkt zelden erg goed.
Het almachtige schema
In werkelijkheid zijn budgettering en planning twee helften van een cirkel. Planning brengt de juiste castleden, crew en apparatuur op het juiste moment op de juiste locatie, cruciaal als je mensen per uur of per dag betaalt en net zo belangrijk als mensen hun tijd doneren.
Met een goede planning kun je ook veel geld besparen (dat is waar planning en budgettering met elkaar samenhangen). Als die antieke brandweerauto bijvoorbeeld voor $ 200 per dag huurt, wil je alle scènes achter elkaar plannen, zodat je hem zo snel mogelijk kunt retourneren.
Oh, en hoe komt het op jouw locatie? Ik heb ooit een antiek voertuig gehuurd zonder te weten dat het niet echt liep. Op het laatste moment moest ik duur, niet-gebudgetteerd geld uitgeven voor een dag gebruik van een sleepwagen met platformbed.
Dit geldt ook voor al het andere dat tijdgevoelig is. Met een nauwgezette planning heb je altijd de juiste castlijst op de juiste plaats met de benodigde apparatuur en rekwisieten, allemaal klaar om te schieten. Zonder planning blijft iedereen staan, en dat is niet goed.
En als het regent of gaat er iets anders mis? Een planningsprofessional heeft een noodplan:een manier om iets anders te fotograferen totdat je het oorspronkelijke schema kunt hervatten.
Geld, geld, geld
Professionele productie-accountants moeten kleine altaren houden voor de Spirit of Murphy, waarop ze symbolische dollarbiljetten verbranden, want tijdens een shoot gaat alles mis wat er mis kan gaan. Gevolg #1:alles wat fout gaat kost geld.
Alles. Het spreekt voor zich dat goede productieplanners de show regel voor regel budgetteren, tot en met koude room voor de make-upafdeling. Vervolgens laten ze elk aspect van de productie met een arendsoog zien. Gooit het ene personage een vaas naar het andere? Hoeveel takes zou dat nodig hebben, en hoeveel vervangende vazen? Vraagt één reeks om echte sneeuw? Hoe zal het weer zijn en hoeveel dagen kunnen verloren gaan in afwachting van het donzige spul dat begint te vallen?
Uiteraard is elke productie anders. Als je de toespraak van de CEO in haar kantoor opneemt, ben je waarschijnlijk heel veilig. Als je de migratie van walvissen vanuit de POV van de proefpersonen vertelt, veel succes.
Omdat je geen onbeperkt geld hebt, kun je niet zomaar zeggen:"nou, wat er ook voor nodig is." Je moet een koude planner in de gaten houden op elke scriptpagina om elke plaats te zien die het budget zou kunnen overschrijden. Dan voegt u een onvoorziene vergoeding toe voor bescherming.
Dan verdubbel je het en bid je.
Dat is het voor het maken van een productieplan. De volgende keer zullen we zien hoe dat plan de eigenlijke shoot structureert, zodat je uiteindelijk de show kunt bewerken die je begon te maken.
Bijdragende redacteur Jim Stinson is de auteur van het boek Video Communication and Production.
Zijbalk:hoe gedetailleerd een script?
Of u nu scripts maakt in A/V- of scenario-indeling, u hoeft geen camerahoeken en afzonderlijke opnamen te specificeren, en dat zou eigenlijk niet moeten. Als het verhaal bijvoorbeeld een personage oproept om langs een straat te etaleren, is het voldoende om te schrijven dat Marcie door Main Street loopt, in etalages kijkt, even pauzeert en dan verder gaat. Halverwege ziet ze iets in een raam. Het is het beeld van een zwarte valk. Verbaasd raapt ze haar moed bij elkaar en gaat de winkel binnen.
Merk op hoe de alinea-indeling een ruwe uitsplitsing van de scène-inhoud suggereert, maar zonder te proberen het werk van de regisseur te doen. Elke regisseur die de titel waardig is, weet hoe hij die actie over de juiste instellingen moet verdelen. Aan de andere kant kan de productiemanager genoeg leren van de beschrijving om de "Marcie"-acteur in te plannen en plannen te maken voor een kleine stadsstraat, een antiek- of pandjeshuis en een Maltese Falcon-rekwisiet.
Kortom, het script is gedetailleerd genoeg om te plannen, zonder te beperkend te zijn.