i. De basis:inzicht in de kernprincipes
* Breek de symmetrie: Het menselijk lichaam is van nature symmetrisch, maar symmetrie in portretten kan er statisch en levenloos uitzien. Een lichte hoek of asymmetrie maakt de pose dynamischer en interessanter.
* "Twist" en vorm maken: Denk aan het creëren van visuele stroom en interessante lijnen.
* Laat uw onderwerp hun schouders van de camera draaien terwijl ze hun gezicht naar de camera houden. Dit creëert een lichte "twist" in de taille, die over het algemeen meer flatterend is dan een rechtop-schot.
* Vermijd een stijve, vierkante houding. Laat ze hun gewicht naar één been verschuiven.
* Hoeken zijn je vriend: Hoeken zijn bijna altijd beter dan rechtop. Een lichte kanteling van de kop, een rotatie van het lichaam of het vullen van de ledematen voegen allemaal dimensie toe.
* langwerpig, niet verkorten: Denk na over hoe de pose het uiterlijk van lichaamsdelen beïnvloedt.
* Vermijd poses waar ledematen worden gecomprimeerd of verkort. Als u bijvoorbeeld rechtstreeks op de camera op een elleboog wijst, kan de arm er korter uitzien.
* Het uitbreiden van de nek (zonder te spannen) kan het onderwerp er sierlijker laten lijken.
* Beschouw het licht: De richting van het licht heeft dramatisch invloed op het portret. Poseren moet rekening houden met de lichtbron. Als het licht bijvoorbeeld van de zijkant komt, wil het onderwerp misschien hun gezicht iets naar het licht geven voor een betere verlichting.
* comfort is de sleutel: Als uw onderwerp ongemakkelijk is, wordt dit weergegeven in hun uitdrukking en houding. Zorg ervoor dat de pose natuurlijk aanvoelt of pas hem aan tot het dat doet.
* communicatie is cruciaal: Praat met uw onderwerp! Leg uit wat u probeert te bereiken en geef ze specifieke instructies. Demonstreer de pose zelf indien nodig. Geef positieve feedback en aanmoediging.
ii. Specifieke poseertechnieken en hoeken
a. Hoofd en gezicht:
* De koptilitie: Een lichte tilt voegt interesse toe en verzacht de kaaklijn. Experimenteer met het naar voren kantelen (voor een meer intiem gevoel) of rug (voor een meer zelfverzekerde look). Pas op dat u het niet overdrijft, want te veel kanteling kan er onnatuurlijk uitzien.
* Oogcontact: Direct oogcontact creëert een verbinding met de kijker. Het breken van oogcontact (enigszins uit de camera) kan echter ook effectief zijn, waardoor een meer peinzend of openhartig gevoel ontstaat. Overweeg om ze naar een lichte bron te laten kijken.
* Kinpositie: Vaak de meest kritieke aanpassing! Als het onderwerp enigszins naar voren en naar beneden stort, kan de kaaklijn definiëren en het uiterlijk van een dubbele kin verminderen. Leg dit subtiel uit en vermijd dat ze zich zelfbewust voelen.
* glimlach: Een echte glimlach is altijd het beste. Moedig het onderwerp aan om iets te bedenken dat hen gelukkig maakt. Een lichte "squinch" (de ogen kleiner worden) kan een glimlach er authentieker uitzien. Overweeg om het onderwerp licht hun lippen te hebben.
* hoek van het gezicht: Laat het onderwerp hun gezicht iets naar links of rechts draaien. De meeste mensen hebben een "betere" kant van hun gezicht, dus experimenteer om het te vinden.
b. Torso en schouders:
* de "S-curve": Voor vrouwelijke onderwerpen kan het creëren van een lichte "S-curve" in het lichaam erg flatterend zijn. Dit omvat een lichte kanteling van de heupen en een curve in de wervelkolom.
* Gewichtsverdeling: Laat het onderwerp hun gewicht naar één been verschuiven. Dit ontspant de schouders en heupen, waardoor een meer natuurlijke en minder rigide pose ontstaat.
* schouderpositie: Over het algemeen is het laten flatteren van de schouders en het ontspannen van ze weg van de oren. Vermijd voorkoming.
* hoekige schouders: Zoals eerder vermeld, creëert het draaien van de schouders van de camera terwijl het gezicht naar de camera wordt gehouden een flatterende draai. De mate van de hoek hangt af van het onderwerp en de gewenste look.
* Gebruik van rekwisieten: Leunend tegen een muur, een prop vasthouden of op een stoel zitten kan interesse toevoegen en de pose verbreken.
c. Arms and Hands:
* Vermijd "dode armen": Arms die recht naar beneden hangen, zien er levenloos uit. Geef ze iets te doen.
* Buig de ellebogen: Een lichte bocht in de ellebogen voegt een natuurlijke curve toe en voorkomt dat de armen er stijf uitzien.
* Handplaatsing: Handen kunnen lastig zijn. Hier zijn enkele opties:
* Een hand op de heup rusten.
* Een hand in een zak plaatsen (maar niet begraven - laat een beetje van de hand zichtbaar).
* Een prop vasthouden.
* Interactie met de omgeving (bijv. Een boom aanraken, rustend op een tafel).
* Het gezicht voorzichtig aanraken (maar vermijd het gezicht te verdoezelen).
* Houd de andere arm vast.
* Vermijd het tonen van de achterkant van de hand: Over het algemeen is het tonen van de zijkant van de hand meer vleiend dan de achterkant te tonen.
* Vermijd gebalde vuisten: Ontspan de handen.
d. Benen en voeten:
* Plaatsing van de benen: Denk voor schoten in het hele lichaam aan de positie van de benen.
* Het kruisen van de benen bij de enkels kan een elegantere pose creëren.
* Het hebben van één been iets vooruit kan een gevoel van beweging creëren.
* Vermijd dat de benen te dicht bij elkaar worden, omdat dit ze er omvangrijk kan laten lijken.
* Voetpositie: Door de tenen enigszins te wijzen, kan de benen verlengen.
* Hoek het lichaam: Het hele lichaam, inclusief de benen en voeten, voegen dimensie toe.
iii. Poseren voor verschillende lichaamstypes en geslachten
* vrouwelijke poseren: Benadrukt vaak curven en zachtheid. Overweeg de "S-curve", het hoofd kantelen en stromende stoffen gebruiken.
* Mannelijk poseren: Benadrukt vaak kracht en vertrouwen. Overweeg een meer rechtopstaande houding, sterke kaaklijndefinitie en vierkante schouders.
* Onderwerpen overgewicht:
* Vermijd rechte schoten, omdat ze het lichaam kunnen verbreden.
* Hoek het lichaam om een afslankeffect te creëren.
* Gebruik losse kleding en vermijd strakke kleding die probleemgebieden accentueert.
* Let op de kinpositie om het uiterlijk van een dubbele kin te minimaliseren.
* Gebruik poseren om vorm en definitie te creëren.
* lange onderwerpen:
* Houd rekening met de achtergrond en vermijd dat het hoofd wordt afgesneden.
* Overweeg om te zitten of leunende poses om de hoogte te verminderen.
* Gebruik groothoeklenzen om een meer dynamisch perspectief te creëren.
* Korte onderwerpen:
* Gebruik poseren om het lichaam te verlengen.
* Overweeg om op een enigszins verhoogd oppervlak te poseren.
* Gebruik verticale lijnen op de achtergrond om een gevoel van hoogte te creëren.
iv. Oefen en experimenteren
* Oefen met een spiegel: Oefen jezelf voor een spiegel poseren om een idee te krijgen van wat werkt en wat niet.
* Studieportretten: Analyseer portretten die u bewondert. Let op de poses, hoeken en verlichting.
* Experiment: Wees niet bang om nieuwe dingen te proberen. Sommige poses zullen werken, en sommige niet. De sleutel is om van je fouten te leren en je vaardigheden te blijven verfijnen.
* Krijg feedback: Vraag om feedback van andere fotografen of uw onderwerpen.
* Gebruik referenties: Houd een verzameling poseren van referenties (online of in boeken) om u te inspireren.
v. Belangrijke herinneringen
* Wees observant. Let op de natuurlijke houding en bewegingen van het onderwerp. Probeer ze niet in een pose te dwingen die onnatuurlijk aanvoelt.
* ontspannen. Een ontspannen fotograaf helpt hun onderwerp te ontspannen.
* veel plezier! Positie moet een plezierig proces zijn voor zowel u als uw onderwerp.
* Context is belangrijk: Overweeg het algemene doel en de stijl van het portret. Een zakelijke headshot vereist een andere aanpak dan een casual levensstijlportret.
* Natuurverwerking: Vergeet niet dat poseren slechts een deel van de vergelijking is. Natuurverwerking kan ook worden gebruikt om het portret te verbeteren en eventuele kleine onvolkomenheden te corrigeren.
Positie is een kunst en een vaardigheid die tijd en oefening kost om zich te ontwikkelen. Door de kernprincipes te begrijpen en te experimenteren met verschillende technieken, kunt u portretten maken die flatteer, dynamisch en aantrekkelijker zijn. Succes!