Wilt u meer video opnemen dan u doet? Kun je een heleboel ideeën gebruiken voor bevredigende programma's die weinig tijd en moeite vergen? Dan ben je hier aan het juiste adres. We gaan een aantal faalveilige projecten uitwerken die zo eenvoudig zijn dat je ze in tien minuten kunt voorbereiden, in 60 minuten kunt opnemen en op tijd klaar bent om Happy Hour te maken.
Bovendien geven we een vliegende start met een project voor u door het storyboard van een minifilm te leveren die uw vrienden gegarandeerd zal verbazen en u een succes zal maken op feestjes. (Het kan zelfs haar laten groeien, maar dat kunnen we niet beloven.) Geïntrigeerd? Stap dan meteen op!
Laten we eerst uitleggen waarom we dit doen. Veel eigenaren van camcorders stofferen hun dure hardware af voor verjaardagen, vakanties en ... nou ja, dat is het dan ook. Als ze een outfit van duizend dollar hebben gekocht, kost het fotograferen van twee verjaardagen en twee kerstfeesten in een paar jaar 250 dollar per evenement. Au!
Waarom schieten ze niet vaker? Want videoproductie lijkt veel tijd en moeite te kosten. En goede ideeën voor programma's vallen niet zomaar uit de bomen en slaan je op je hoofd.
Om deze problemen aan te pakken, gaan we meer dan een dozijn verschillende projecten opzetten die je in één middag of minder kunt starten en beëindigen, met één bemanningslid:jezelf. Deze video's vergen weinig of geen pre-productie-inspanning; je kunt ze allemaal opnemen in misschien een uur met weinig meer apparatuur dan je camcorder, en als je geen tijd hebt voor postproductie, kun je ze zelfs in de camera bewerken terwijl je fotografeert.
Om deze grabbelton met video-onderwerpen te ordenen, verdelen we ze in vijf basistypen en behandelen we ze een voor een. De categorieën zijn verkenningen, portretten, documenten, brieven en creaties.
Verkenningen
Verkenningen zijn video's die je maakt door simpelweg een plek te ervaren en op te nemen wat je aandacht daar trekt.
Wat dacht je bijvoorbeeld van een thuisrondleiding? Omdat mijn zus duizenden kilometers verderop woont, heeft ze mijn huis sinds 1977 niet meer gezien. Om haar alle verbeteringen te laten zien waar ik sindsdien over heb gezweet, kan ik mijn camcorder aanzetten, op straat beginnen om het hele huis te laten zien, loop naar de voordeur, open deze en loop naar binnen.
Dan kan ik, nog steeds rollend, van kamer naar kamer lopen en de camera op de ene functie van mijn kasteel na de andere richten. Aangezien mijn microfoon op de camera mijn stem gemakkelijk kan opvangen, kan ik onderweg vertellen:"... om deze deuropening aan het hoofdbad toe te voegen, moesten we de douchecabine uitscheuren en een bad / douche-combinatie plaatsen ..." de tijd dat je je rondleiding hebt voltooid, heb je een kort en pittig videoportret van je huis.
Als iemand in je stam een ervaren tuinier is, zou je hetzelfde soort overzicht kunnen maken van de bedden en priëlen van het pand. Ik ken een vrouw die meer dan twee dozijn bonsaiplanten heeft gemaakt. Een korte rondleiding door haar miniatuurbos zou een charmante video opleveren.
Of als u verder weg gaat, kunt u het verkenningsconcept toepassen op uw buurt of op de bezienswaardigheden langs een favoriete jogging- of wandelroute.
Verkenningsvideo's slagen ook goed in klaslokalen voor kinderen, vooral in het basisonderwijs. Hoewel ze het idee vandaag misschien verpesten, zullen uw kinderen over een paar jaar een videotour door het klaslokaal van mevrouw Munchkin waarderen.
De klasrondleiding is een van de projecten in onze enquête die kinderen zelf kunnen invullen, met wat hulp van jou als producent en technisch directeur. Kies een kind met een extraverte persoonlijkheid en maak van hem of haar de gids op de camera, terwijl je eigen kind (of kleinkind) de tour opneemt. (Om voor de hand liggende redenen is het een goed idee om vooraf toestemming en medewerking van de leraar te krijgen.)
Maar welke plek je ook kiest om te verkennen, het idee is om er met een alert oog en een nieuwsgierige geest doorheen te gaan, terwijl je opneemt en commentaar geeft.
Portretten
Waar verkenningsvideo's zich richten op plaatsen, concentreren portretten zich op mensen. Je kunt een videoportret maken van een kind, een partner, een ouder, een vriend of zelfs het huisdier van het gezin.
Er zijn twee basisbenaderingen voor videoportretten:interview en documentaire. De beste programma's combineren beide methoden (hoewel interviews minder succesvol zijn met huisdieren, tenzij het natuurlijk papegaaien zijn).
Bij het afnemen van een interview helpt het om slechts één extra stuk hardware te hebben:een statief. Door de camcorder erop te zetten en je onderwerp in een medium shot (taille) te kadreren, kun je opzij gaan om het interview af te nemen. Dit helpt het onderwerp te ontspannen door de aandacht van de camcorder af te leiden. (Een tip:plak een stukje tape over het rode opnamelampje, zodat het onderwerp niet kan zien wanneer de camera draait.)
Om een goed interview te krijgen, moet je een onderwerp kiezen. Vragen "Hallo, wat is uw naam?" kom je niet ver; maar als je begint met zoiets als:"Hallo, vertel ons wat je hier doet [of wat er aan de hand is]" is een natuurlijke gespreksaanzet.
Dit werkt natuurlijk het beste als er inderdaad iets aan de hand is, dus probeer je interview te houden in een situatie zoals een familiepicknick of een uitstapje naar de dierentuin. Bij een volwassene helpt het als ze iets aan het doen zijn:een stoofvlees bereiden, een transmissie verwijderen, een jurkpatroon snijden, de dakgoten schoonmaken. (Nou ja, misschien niet de dakgoten schoonmaken. Het is misschien niet veilig, en de proefpersoon is waarschijnlijk sowieso in een kieskeurige bui.)
Nog een laatste tip over interviews:gebruik altijd open vragen. Als je gewoon vraagt:"Veel plezier?" je krijgt misschien 'Geweldig'. Einde antwoord. Maar als je probeert:"Wat vind je het leukst aan deze autoshow?" (of iets dergelijks), zal het onderwerp je meestal vertellen.
Interviews moeten heel kort worden gehouden, wat prima is omdat je ze wilt combineren met documentaire beelden. Hoewel het woord mooi is, is het idee eenvoudig:noteer gewoon wat je onderwerp aan het doen is. Laat de bereiding van het stoofvlees zien. Volg je onderwerp rond de autoshow. Documenteer het proces van het bijeendrijven van de hond, het in het bad krijgen, het wassen en spoelen, het afdrogen en uiteindelijk hulpeloos toekijken terwijl het extatisch rondrolt in het vuil van de achtertuin.
Om de gebruikelijke reactie op een camcorder te vermijden ("Haal dat ding hier weg!" "Stop, ik zie er verschrikkelijk uit!"), benadruk dat je gefocust bent op de activiteiten, niet op de persoon. (Oké, dus je flikkert; het is allemaal voor het goede doel van de kunst.)
Dit documentaire aspect van portretten leidt natuurlijk tot het volgende type snelle en eenvoudige video:het document.
Documenten
Een documentvideo is gewoon een visuele registratie van iets. Het is anders dan een verkenning of een portret, want dat zijn informele, ad-lib behandelingen van plaatsen of mensen. Een document daarentegen biedt een meer systematische vastlegging.
Een geweldig snel en eenvoudig project is het documenteren van uw persoonlijke en huishoudelijke waardevolle spullen voor verzekeringsdoeleinden. Dit vereist wel een beetje pre-productieplanning, aangezien je de items die je wilt fotograferen op een rijtje moet zetten en in elkaar moet zetten. Als je dat eenmaal hebt gedaan, volg je deze tips voor succes:
Lees voor hardware zoals stereo- en computercomponenten het model- en serienummer hardop terwijl u fotografeert en voeg eventuele andere relevante informatie toe ("Dit is een 486DX 66 VESA-computer met 8 meg ram, een harde schijf van 540 meg schijf en een Diamond Stealth-videokaart.").
Als je kleine voorwerpen zoals sieraden en zilver wilt fotograferen, zet je een tafel buiten in de open schaduw (geen direct zonlicht, alsjeblieft). Dit zorgt voor een contrastarm licht dat helder genoeg is om te helpen bij het scherpstellen op kleine onderwerpen. Spreid een effen doek of handdoek uit om een eenvoudige achtergrond te creëren. Gebruik een statief voor stabiliteit. Beschrijf, zoals hierboven, elk item mondeling terwijl je fotografeert.
Voor grote voorwerpen, zoals een gerestaureerde klassieke auto, kunt u een hele video wijden aan dit complexe stuk documentatie.
Een andere snelle en eenvoudige documentaire bestaat uit foto's. De meeste camcorders zullen dichtbij genoeg scherpstellen om het frame te vullen met fotoafdrukken van drogisterijen (vooral het grotere formaat). U kunt bijvoorbeeld de twee rolletjes nemen die u tijdens uw laatste vakantie hebt geschoten, deze bewerken tot de beste 20 opnamen, ze in een logische volgorde zetten en ze vervolgens op band opnemen. Om dit te doen:
Werk buiten aan een tafel zoals hierboven beschreven. Zet een fotosteun onder een hoek, zodat het gemakkelijker is om de camera recht op de foto's te richten.
Neem de foto's op tegen een donkere stoffen achtergrond (een placemat voor een eettafel werkt prima). Dit is extra belangrijk bij foto's in verticaal formaat, die aan weerszijden van het horizontale tv-scherm een lege ruimte laten zien.
Als uw camera scherpstelt op de foto's in de volledige telelenspositie, doe dat dan. Hoe verder u van uw foto's verwijderd bent, hoe gemakkelijker ze te maken zijn.
Voor stabiliteit, werk op een statief. Omdat foto's zelf niet bewegen, vragen ze extra aandacht voor het wiebelen van de camera.
Als u in de camera wilt bewerken, rolt u ongeveer tien seconden tape voor elke foto. Dat is lang genoeg, geloof me.
Als u een VHS- of VHS-C-camcorder gebruikt, voegt u later commentaar of muziek toe aan uw show door de band van uw videorecorder naar uw camcorder te kopiëren met behulp van de Audio Dub-functie die geluid vervangt terwijl het beeld onaangeroerd blijft.
Je kunt natuurlijk ook een documentaire maken van iets dat beweegt, van een proces als vliegbinden of pottenbakken. De man van mijn zus maakt doedelzakken helemaal opnieuw, inclusief de chanters en drones. Ik zou graag een video zien die laat zien hoe hij deze kieskeurige stukken op zijn speciale draaibank draait en ze vervolgens uitruimt met op maat gemaakte taps toelopende boorbits.
Kies een proces dat voldoende kort en eenvoudig is om succes te garanderen. "Chocoladekoekjes bakken" is een uitstekend onderwerp; "Een garage bouwen" is dat waarschijnlijk niet.
Neem een brief
Videobrieven zijn geweldige projecten voor een middag. In plaats van naar oma Mabel in Duluth te schrijven, kun je haar echt laten zien hoe de kinderen groeien, hoe de verbouwing van de recreatieruimte is verlopen, wat de regen met de achtertuin heeft gedaan.
Een videobrief lijkt op een verkenning, maar met één essentieel verschil:aangezien een brief een verscheidenheid aan onderwerpen bevat waarbij verschillende mensen, plaatsen en dingen betrokken zijn, is het een goed idee om deze van tevoren te plannen. Geen probleem - noteer gewoon een lijst met onderwerpen en noteer alles wat je moet afronden om het te fotograferen.
Het is gemakkelijk om voor een videobrief een verhaal op de camera te geven, en waarom zou u oma Mabel niet ook de andere stemmen laten horen:echtgenoot, kinderen en de grappige "arooo-roo-roo" die Spot op betrouwbare wijze aflevert om u eraan te herinneren dat het tijd is voor brokjes.
Nog een laatste opmerking:als het Abuelita is Mabel in Madrid, zorg ervoor dat de band wordt vertaald in het PAL-videoformaat (voor Grandmamam Mabel in Parijs, de SECAM van het formaat). U kunt videoconversiediensten vinden in de lokale Gouden Gids.
Een ander type videobrief is een brief aan het stadhuis (of een andere openbare autoriteit of instantie). Stel dat uw straat bijvoorbeeld een blinde kruising heeft met een zijstraat. In plaats van de verkeerscommissie alleen maar over het gevaar te vertellen, kun je het laten zien en zelfs dramatiseren.
Voor dit project heb je twee helpers nodig:een chauffeur en een voetganger (bij voorkeur een kind). Plak vanaf de passagiersstoel voorin het belemmerde zicht van de bestuurder wanneer de auto de gevaarlijke hoek nadert. Laat het kind dan op de hoek zien dat het de tegemoetkomende auto niet kan zien.
De grote finale is dat het kind op het pad van de auto stapt. Je moet dit natuurlijk veilig opnemen, dus hier is een manier om het te doen:
Verschuif de actie in de straat voorbij het geblokkeerde kruispunt. (Op het scherm is de beweging niet waarneembaar.) Plaats het kind op de stoep ongeveer 2 meter van de camera en de naderende auto ongeveer 50 meter verderop in de straat.
Kadreer de auto in een extreme telefoto. Dit zal zowel het kind van het frame buitensluiten als de auto veel dichterbij laten lijken dan het is.
Rol de tape op en cue de auto. Wanneer de auto ongeveer 15 meter in de richting van de camera is gereden (een lage snelheid is oké), geef het kind dan de opdracht om van de stoeprand en in het frame te stappen.
Stel de camera in het gezichtspunt van de auto en zoom snel in op het angstige gezicht van het kind.
En als je echt zin hebt, plak je een zijaanzicht van de auto terwijl deze in het schot rolt, en dan krijsend tot een paniekstop. Kadreer de actie zodat het publiek niet kan zien dat het kind weer veilig op het trottoir staat en niet in de buurt van de auto.
Neem de resulterende tape mee naar het centrum en je krijgt misschien wel of geen stopbord, maar ik garandeer je dat je meer aandacht krijgt.
Ten slotte, wat dacht u van een brief aan de toekomst? Veel ouderen maken nu videotestamenten, groeten, afscheid. Maar waarom wachten? Zelfs als je bijvoorbeeld 40 jaar oud bent, zul je over 20 jaar een heel ander persoon zijn (net zoals je 20 jaar geleden anders was).
Toegegeven, dit is misschien wel de meest veeleisende van al onze voorgestelde projecten, omdat je natuurlijk iets wilt bedenken om je toekomstige zelf en familie te vertellen. Door er simpelweg mee te spelen riskeer je edelstenen zoals, "Bill! Yo, vriend. Verlies je je haar nog steeds? Nou, um, het gaat goed, Bill, maar dan, weet je dat, nietwaar..."
Klap.
Het is veel beter om een simpele lijst op te schrijven van dingen die je tegen de toekomst wilt zeggen. Om dit te doen, stel je voor wat je zou willen horen van jezelf van 20 jaar geleden. De kans is groot dat je over twee decennia soortgelijke dingen wilt weten.
Een waarschuwing:of uw brief aan de toekomst nu voor uzelf, uw echtgenoot, uw kinderen of het nageslacht in het algemeen is, het nageslacht zal het misschien nooit ontvangen, omdat analoge videoband (die u gebruikt) geen archief is medium, en over 20 jaar kan het bijna (of helemaal) niet meer te zien zijn.
Dus als je brief echt belangrijk is, overweeg dan om hem over te zetten naar digitale video. Tegenwoordig is deze service zelfs in kleinere steden en dorpen beschikbaar. U kunt het resultaat niet thuis bekijken, maar u kunt de inhoud wel bewaren totdat de digitale consumentenvideo arriveert, ergens in de komende jaren.
Creaties
We noemen onze laatste groepen videoprojecten Creations. Dit zijn fantasierijke video's zoals verhalen, grappige commercials en muziekvideo's.
Muziekvideo's zijn erg leuk, maar het maken ervan kost doorgaans meer dan een middag. Daarentegen kun je in een uur een grappige commercial opnemen. (Dit is weer een geweldig project om met kinderen te maken.)
Een van mijn videostudenten maakte een hilarische commercial over een baksteen. Dat klopt, een baksteen. Hij demonstreerde hoe je het kon gebruiken om noten te kraken, papieren in een briesje te verzwaren, boeken te ondersteunen, spinnen te pletten, een kind op te voeden tot drinkfonteinhoogte (hij speelde het kind zelf, op zijn knieën in medium shot).
De uitbetaling was een bord met een prijs, een adres, een 800-nummer en de gebruikelijke 'laat zes weken voor levering'. In overeenstemming met zijn pompeuze Mr. Announcer-pitch op de audiotrack, was het resultaat een giller van 60 seconden.
Maar van alle korte videovormen kunnen verhaalprogramma's het meest creatief zijn. De truc is om in één sessie een idee te ontwikkelen dat je comfortabel kunt fotograferen. Het maken van een verhaal is gemakkelijker te laten zien dan te beschrijven, dus we sluiten deze sessie af met een compleet demonstratieprogramma van twee minuten dat jij en één helper in een uur kunnen opnemen.
Maar eerst is hier een tip voor het maken van microverhalen:kijk naar reclamespotjes. Merk op hoeveel van hen een echt verhaal vertellen in 30 seconden - een actie compleet met begin, midden en einde. Bestudeer de manier waarop ze een actie kiezen die kort genoeg is om in hun kleine bereik te passen en vervolgens de economie waarmee ze het presenteren.
Met andere woorden, een kort verhaal is gewoon een commercial zonder product. Zie het op die manier en je zult niet fout gaan.
Aan met de show
En nu, zonder verder oponthoud, onze chiller-diller actiethriller, Bait !
Zoals je kunt zien, hebben we dit dwaze verhaal gekozen om zowel kinderen als volwassenen aan te spreken; en kinderen kunnen deze show met groot succes produceren. (Ik heb het gedaan met tienjarigen.) Dus als je kleine burgers in je familie hebt, is dit een leuk project om samen te maken.
Als je deze video wilt maken, bevat het aangrenzende storyboard alles wat je nodig hebt. Een paar minuten plannen en je bent klaar om te fotograferen.
Koop eerst je rekwisieten bij elkaar:
Een speer van afvalpapier. Om er een te maken, knipt u het handvat van een oude bezem en rijdt u vervolgens een afwerkspijker (zonder kop) gedeeltelijk in het ene uiteinde. Eenvoudig.
Een vuilniszak. Een plastic zak met bladeren werkt prima.
Een stuk papier en een brede viltstift, om het echte "aas" te maken.
Kies vervolgens een locatie. Elk stadspark of schoolplein is geschikt, of zelfs een grote achtertuin. De enige vereiste is een struik of struik die groot genoeg is om iemand (of iets!) erachter te verbergen. Probeer een plek op de achtergrond te vinden zonder afleiding:auto's, mensen, enz.
Ten slotte, neem even de tijd om op te merken hoe het storyboard is georganiseerd. Op een niet-indringende manier illustreert het enkele belangrijke principes die van toepassing zijn op alle video's:
De titel maakt deel uit van de actie. In elke video kun je de productie vereenvoudigen door een echt object (een bord, een verjaardagskaart, een advertentie in een tijdschrift, enz.) te vinden om als programmatitel op te nemen.
Het storyboard gebruikt veel verschillende soorten shots, van lange shots tot grote close-ups. Door je camerahoeken te variëren zoals hier wordt gesuggereerd, krijg je een dynamischere en interessantere video.
Het behoudt de schermrichting. Merk op dat alle beweging over het algemeen scherm-links naar scherm-rechts is (totdat ons slachtoffer naar de struik buigt). U kunt deze curve desgewenst weglaten of de schermrichting omkeren. Maar wat je ook doet, houd de beweging consistent met het scherm.
Alle opnamen beginnen en eindigen met de actie (personage of afvalspeer) buiten de camera. Door dit te doen, maakt u het niet nodig om bewegingen van shot tot shot nauwkeurig op elkaar af te stemmen - een techniek die moeilijk en vervelend kan zijn met videoapparatuur voor consumenten.
Het kan ook buiten de volgorde worden geschoten, om tijd te besparen. Om wat dieper op dit laatste punt in te gaan, kijk eens naar de manier waarop de storyboardframes zijn genummerd. Merk op dat er 27 foto's zijn, maar slechts 14 camera-instellingen. (Een "opstelling" is een enkele camerapositie.) Merk op dat u meer dan één opname kunt maken vanuit een enkele opstelling. U kunt bijvoorbeeld een enkel stukje gras in vogelvlucht bekijken en er vervolgens het ene vel papier na het andere op schieten, om het later op de juiste plaats in het verhaal in te voegen.
Dus als je bijvoorbeeld frames 5, 5b en 5c ziet, maak dan deze drie frames terwijl je doorgaat met de actie. Wanneer je je epic bewerkt, kun je close-ups 1c en 1d invoegen zoals aangegeven. (Zie de begeleidende zijbalk voor meer informatie over bewerkingsopties.)
Dus daar heb je het. Of je nu deze kleine video wilt maken, een ander project in dit stuk, of een eigen idee, je hebt nu veel programma's die je in twee uur kunt voltooien.
Dus haal die camcorder tevoorschijn en ga hem gebruiken voor de reden waarom je hem hebt gekocht:plezier hebben bij het maken van video's!
SIDEBAR
Bewerken:in camera of postproductie?
Zoals opgemerkt in het begeleidende artikel, is het voorbeeldvideo-storyboard geoptimaliseerd voor bewerking na de productie. Om productietijd te besparen, worden opnamen buiten de weergavevolgorde gemaakt en later in de juiste volgorde geplaatst door ze naar een afzonderlijke montagetape te kopiëren.
Als je bewerking niet wilt opnemen in je twee uur durende project, kun je de video tijdens het opnemen rechtstreeks in je camera bewerken. Dit kost meer tijd tijdens de productie, maar reduceert de tijd na de productie tot niets.
Houd er bij het kiezen van een van beide bewerkingsmethoden rekening mee dat elke methode zijn eigen nogal verschillende vereisten heeft. Dus hier is een gids om je te helpen ze allemaal te gebruiken.
Opnamen maken om later te bewerken
Je produceert betere beelden voor nabewerking als je:
- Schiet elke opname lang. Rol de tape vijf seconden voordat de actie begint en nog vijf seconden nadat deze is afgelopen. Dit geeft je extra beeldmateriaal om mee te spelen bij het bepalen van exacte snijpunten tussen opnamen.
- Maak continu opnames van alle continue actie, dat wil zeggen, deel het niet op met cutaways. Schiet die in plaats daarvan apart.
- Fotografeer vanuit meer hoeken dan je misschien nodig hebt (als de tijd het toelaat). Door een actiestuk vanuit verschillende gezichtspunten te bekijken, kun je later beslissen welke hoek(en) je in de uiteindelijke show wilt opnemen.
Bewerken in de camera
Als je in de camera bewerkt, maak je je voltooide video terwijl je bezig bent, dus de regels zijn heel anders:
- Rol de tape een seconde voordat de actie begint af en stop deze precies waar je wilt dat de opname eindigt. Door te oefenen leert u precies hoe lang het duurt voordat uw camcorder de opname start en stopt.
- Maak elke opname in volgorde, beginnend met de titel en werk je een weg door het programma.
- Oefen je acteurs voordat je gaat opnemen. Houd er rekening mee dat u niet meerdere takes van dezelfde opname op de band kunt laten staan. Waarom niet terugspoelen naar het oorspronkelijke snijpunt en opnieuw beginnen? Vanwege de laatste regel:
- Vermijd het bekijken van uw opnamen in de zoeker om de actie te controleren of een snijpunt te lokaliseren. Consumentencamera's zijn notoir onnauwkeurig en je kunt gemakkelijk delen van foto's opnemen die je wilde behouden als je niet extreem voorzichtig.
–J.S.