Als filmmakers zijn we verhalenvertellers. Door onze lenzen ontvouwen we de kronieken van de menselijke ervaring. Of we de kijker nu meenemen op een fictieve reis in een verhalende speelfilm of een levensechte ervaring door middel van een documentaire, het is onze taak om de kijker iets te laten voelen - hopelijk veel dingen. We beschikken over veel manipulatie-instrumenten om deze emoties te produceren, maar misschien zijn onze grootste instrumenten licht en kleur.
Cinematografie wordt vaak omschreven als schilderen met licht. In tegenstelling tot beeldhouwen, is het een additief proces waarbij elke penseelstreek iets onthult dat er voorheen niet was. We voegen licht toe om onderwerpen en hun omgeving fysiek vorm te geven. Tenzij je verhaal in zwart-wit wordt verteld, geven de lichten die we gebruiken kleuren weer die kunnen worden gemengd om een meer uitgebreide emotionele en viscerale kijkervaring op te bouwen. Elk type licht heeft een andere kleurtemperatuur en afhankelijk van hoe je de witbalans van je camera instelt, zal de lichtbron zijn kleurafwijking onthullen.
Licht en kleur
Of je nu alleen natuurlijk licht gebruikt, zoals Emmanuel Lubezki deed voor The Revenant, of kunstmatige lichtbronnen zoals LED, wolfraam of HMI, elke lichtbron heeft een andere kleurtemperatuur die anders wordt gereproduceerd als je de witbalans van je camera verandert. De kleurtemperatuur van het omgevingslicht buiten op een heldere zonnige dag zal bijvoorbeeld ongeveer 6.500 kelvin zijn, en als we onze camera wit balanceren tot 6.500 kelvin, zal dat licht wit lijken en zullen de kleuren er natuurlijk uitzien.
Als we opnamen zouden maken in een huis dat wordt verlicht door wolfraamlampen van 3.200 kelvin en we dienovereenkomstig balanceren, zal het licht binnenin wit lijken, terwijl het daglicht dat door de ramen schijnt blauw. Omgekeerd, als we de witbalans in die kamer zouden maken voor het licht dat door het raam binnenkomt, zouden die lichtbronnen van wolfraam oranje lijken.
Saldo vinden
Over het algemeen wilt u de witbalans voor de primaire lichten die het onderwerp belichten. Hoewel er uitzonderingen zijn, is het de prioriteit om de kleur van iemands huid correct te krijgen. Als je gemengd licht hebt, kan een juiste balans lastig zijn. Als je bijvoorbeeld fotografeert in een kamer vol ramen waar daglicht binnenkomt, wil je misschien de witbalans voor daglicht instellen. Maar wat als je nog steeds wat licht op het onderwerp moet toevoegen en alleen een wolfraamkit hebt die, nogmaals, een rating heeft van 3.200 kelvin? Soms kun je deze correcties achterwege laten en op creatieve manieren lampen met verschillende kleurtemperaturen gebruiken.
De kleur van emotie
Het is belangrijk om te weten dat de lichtkleur die je kiest een directe emotionele impact op de kijker zal hebben. Zonder al te diep in te gaan op kleurentheorie en psychologie, beschouwen we blauw licht als koeler en verdrietiger, terwijl geel/oranje licht de neiging heeft warmte, levendigheid en geluk te impliceren. Het kan gemakkelijk in de war raken bij het horen van koel licht en warm licht. Als je je natuurkunde herinnert, is licht dat heter is meestal blauw zoals het licht van de zon op een heldere dag, en licht van een kleine gloeilamp, wat letterlijk een koelere lichtbron is, is meestal meer geel/oranje, hoewel blauw licht, in plaats van oranje, wordt vaak geassocieerd met koelere temperaturen.
Het mengen van verschillende kleurtemperaturen kan een geweldige manier zijn om van deze psychologische effecten te profiteren en uw opnamen ingewikkelder te maken. Het kan een acteur ook onderscheiden van zijn achtergrond of gewoon stijl toevoegen. Hoewel je de huidskleuren van je onderwerp nog steeds voornamelijk met één kleur wilt belichten, kun je veel dimensie en emotie aan je foto's toevoegen door kleuren te mengen.
Voorbeelden in de bioscoop
Goede voorbeelden hiervan zijn Amerikaanse actiefilms waar mensen vaak oranje worden verlicht met zware blauwe achtergrondverlichting en randverlichting. James Cameron gebruikte dit met groot effect in "Terminator 2" en zijn tijdgenoot, Michael Bay, gebruikt deze stijl ook heel intensief in zijn actiefilms.
Het zijn echter niet alleen popcornartiesten zoals Bay die deze stijl van verlichting gebruiken. Steven Spielberg kan het niet helpen, maar belicht zijn onderwerpen met oranje/gele lichten en zwaar tegenlicht met natuurlijk licht of HMI's, die blauwachtig lijken. Regisseur Jean Pierre Jeunet gebruikte licht en kleur uitgebreid in "Amelie" voor subtiele, en niet zo subtiele, emotionele signalen.
Als je ernaar gaat zoeken, zie je in veel meer scènes gemengde verlichting dan je zou verwachten. Het is een geweldige manier om toon en emotie te zetten. In mijn eigen interviewopstellingen gebruikte ik vaak LED-panelen die ik instelde op ongeveer 5.600 kelvin en vervolgens blootgestelde Edison-lampen op de achtergrond gebruikte voor een subtiele warme achtergrondverlichting. Zoek naar manieren waarop kleur wordt gebruikt in je favoriete films voor meer ideeën over creatief gebruik van kleurtemperatuur.
Tijd voor wat experimenten
Wanneer je je scène gaat verlichten, denk dan aan het verhaal en de emotie die ermee gepaard gaat. Door slechts een klein kleurverschil toe te voegen, kun je een heel eind komen in het verkopen van een emotie.
Als je een low budget filmmaker bent, is dit een manier om veel productiewaarde te krijgen voor niet veel geld. Een creatief uitstapje naar uw plaatselijke ijzerhandel kan fantastische resultaten opleveren. Wees creatief en experimenteer. Zelfs legendarische DP's zoals Roger Deakins spelen met DIY-sets om de specifieke look te krijgen die ze willen.