De meeste camera's hebben een paar verschillende opnamemodi, zoals Automatisch, Diafragmaprioriteit (A of Av), Sluiterprioriteit (S of Tv) en Programma. Het is niet ongebruikelijk dat mensen het grootste deel van hun foto's in de automatische modus maken, omdat het over het algemeen goed werk levert om fatsoenlijke resultaten te krijgen, hoewel meer geavanceerde fotografen vaak diafragma of sluiterprioriteit zullen gebruiken. Fotograferen in Handmatig lijkt misschien intimiderend en zeer complex, maar als je eenmaal een paar basisprincipes begrijpt, wordt het een stuk logischer. U moet zeker een goed begrip hebben van de drie componenten van de belichtingsdriehoek:sluiter, diafragma en ISO.
Maar om het meeste uit uw camera te halen, moet u weten hoe u een eenvoudig, maar ongelooflijk krachtig hulpmiddel moet gebruiken dat fungeert als de lijm die alles met elkaar verbindt:de lichtmeter.
Rustig genesteld aan de onderkant van de zoeker van uw camera of het Live View-scherm is een klein blok lijnen of opsommingstekens vergezeld van een paar cijfers. Het is je misschien ook opgevallen dat er een driehoekje heen en weer beweegt, of dat er van tijd tot tijd verticale streepjes verschijnen en verdwijnen, op een manier die onzinnig of volkomen willekeurig lijkt. Als deze cijfers en symbolen helemaal niet kloppen, maak je geen zorgen, je bent niet de enige. Het kan in het begin een beetje verwarrend zijn om de lichtmeter te begrijpen. Maar als je eenmaal de basis onder de knie hebt, zul je waarschijnlijk veel zelfverzekerder worden in het begrijpen hoe fotografie werkt. Misschien ga je zelfs van Automatisch naar Handmatig vanwege de enorme hoeveelheid controle die je over je foto's kunt hebben.
Voordat ik inga op de kern van de lichtmeter zelf, wil ik dat je deze bekijkt in relatie tot de andere gegevens die in de zoeker van je camera worden weergegeven. Houd er rekening mee dat dit diagram sterk vereenvoudigd is en dat uw zoeker er misschien iets anders uitziet of andere informatie bevat, maar alle camera's (behalve sommige point-and-shoots) bevatten de hier getoonde elementen.
In dit voorbeeld is de sluiter van de camera ingesteld op 1/90 van een seconde, is de lensopening f/4,8 en is de ISO 400. De lichtmeter is een uitlezing die aangeeft of deze waarden zullen resulteren in een foto die goed belicht, dat wil zeggen een foto die niet te licht of te donker is. Het driehoekje dat boven de nul in de lichtmeter zweeft, geeft aan dat de belichting correct is, en als de ontspanknop wordt ingedrukt, ziet de foto er goed uit. Maar ik zal je een paar foto's laten zien om te zien wat er gebeurt als de belichtingsinstellingen van de camera worden gewijzigd. Als je dit zelf wilt proberen, moet je je camera in de handmatige modus hebben, en ik raad je aan de rest van dit artikel te lezen met je camera aan je zijde, zodat je zelf een beetje kunt experimenteren.
Voor mijn eerste opname laat ik je een foto zien die onderbelicht is en illustreer ik hoe de camera-instellingen kunnen worden aangepast om de juiste belichting te krijgen. De waarden die op deze afbeeldingen worden weergegeven, zijn precies wat ik in mijn camera heb gebruikt om deze foto's te maken, en er is niets bewerkt of geretoucheerd in Photoshop.
Hier kun je zien dat de sluitertijd 1/1000 van een seconde is, het diafragma van de lens f/4 is en de ISO 200. De zoeker van de camera geeft deze informatie weer samen met de lichtmeter en let op hoe de driehoek helemaal verplaatst naar -3 EV. (EV staat voor Exposure Value, en technisch gezien is deze afbeelding onderbelicht met drie stops. Maak je geen zorgen over het technische jargon! Volg nu gewoon de voorbeelden om te zien wat er gebeurt als de belichtingswaarden worden gewijzigd.
Om een goed belichte foto te krijgen, probeer je in wezen opnieuw te creëren wat je oog al ziet, maar op dit moment vertelt de lichtmeter ons dat de foto veel te donker zal zijn. En inderdaad, de resulterende foto is precies geworden zoals de lichtmeter voorspelde:het is zo donker dat het lijkt alsof het 's nachts is gemaakt in plaats van halverwege de middag.
Dus wat kan er gedaan worden om dit op te lossen? Door het diafragma, de sluiter of de ISO aan te passen, kun je de belichtingsinstellingen wijzigen met als doel dat kleine driehoekje boven de nul te laten zweven. Kijk wat er gebeurt als ik de sluitertijd verander, maar ik laat het diafragma en de ISO vast op hun huidige waarden:
Door de sluitertijd te wijzigen van 1/1000 van een seconde in 1/15 van een seconde, is de foto nu te helder - precies zoals de lichtmeter zei dat het zou doen. Het is drie stops overbelicht en het beeld is vrijwel onbruikbaar. Omdat de zoeker zelf niet verandert als het diafragma, de sluiter en de ISO worden aangepast, moet je op je lichtmeter vertrouwen om je te vertellen hoe helder of donker het beeld zal zijn. En ja hoor, de driehoek zweeft boven de +3, wat ons vertelt dat de foto te helder zal zijn. Zo ziet een goed belichte foto eruit.
Eindelijk een goede foto! Door de sluitertijd in te stellen op 1/125 seconde, kon ik de driehoek boven de nul laten zweven, wat betekent dat de foto goed zou worden belicht. Merk op dat er niet één juiste manier is om dit te doen, en een juiste belichting had ook kunnen worden verkregen door het diafragma of de ISO te veranderen in plaats van de sluitertijd, of een combinatie van alle drie. Ik had bijvoorbeeld de sluiter op 1/1000 kunnen laten staan en de ISO kunnen verhogen om hetzelfde resultaat te krijgen.
Waarom zou je je hier druk om maken?
Op dit moment vraag je je misschien af waarom je al deze moeite zou willen doen als je je camera in de automatische modus kunt zetten en hij gewoon voor alles zorgt. Het antwoord ligt in het feit dat jij, niet je camera, precies weet wat voor soort foto je wilt maken. Uw camera weet niet of u landschappen, portretten, sport, sterrennachten, kinderen, huisdieren of iets anders fotografeert. Het enige dat het ziet, is hoeveel licht er binnenkomt, en het probeert de sluiter, het diafragma en de ISO aan te passen om die driehoek boven de nul te laten zweven. Maar als je weet hoe je die waarden zelf kunt beheersen, kun je enorme nieuwe gebieden van fotografische creativiteit openen die de automatische modus nooit voor je kan doen.
Als ander voorbeeld is hier een foto van enkele bessen, maar merk nogmaals op hoe deze drie stops onderbelicht is.
Er zijn verschillende instellingen die ik kan aanpassen om dit op te lossen, of ik kan de camera gewoon in de automatische modus zetten. Het probleem met Automatic in dit geval is dat de camera niet weet dat ik naar bessen kijk. Hij ziet gewoon licht en zou proberen de sluiter, het diafragma en de ISO aan te passen om een juiste belichting te krijgen, ook al krijg ik misschien niet het exacte type foto dat ik wil maken.
Omdat ik handmatig fotografeerde met de lichtmeter als mijn gids, kon ik precies de opname maken die ik zocht. Ik wist dat ik een kleine scherptediepte wilde, wat betekende dat ik een groot diafragma van f/2.8 moest gebruiken. Ik wist dat een diafragma van f/1.8 te groot zou zijn naar mijn smaak, en een kleinere waarde zoals f/4 of f/8 zou me niet de mooie wazige achtergrond geven waar ik op hoopte. Door het diafragma op f/2.8 te laten en de sluitertijd te veranderen kreeg ik een goed belichte foto met een mooie vloeiende achtergrond zoals je hier kunt zien:
Maar wat als ik in plaats daarvan de andere waarden had gewijzigd? Kijk wat er gebeurde toen ik het diafragma en de sluiter op hun oorspronkelijke waarden liet van de onderbelichte foto (f/2.8 en 1/1000), en in plaats daarvan de ISO verhoogde:
Het eindresultaat is bijna hetzelfde:een goed belichte foto (net zoals onze lichtmeter ons vertelde dat het zou zijn, met de driehoek boven de nul), maar deze afbeelding heeft veel meer ruis en korrel dan de vorige. Merk op hoe de boom op de achtergrond net achter de bessen er gespikkeld en korrelig uitziet in plaats van zijdezacht, wat meestal gebeurt bij hoge ISO-waarden. Daarom is het verhogen van de ISO misschien niet de beste manier om de gewenste afbeelding te krijgen, ook al is de foto zelf goed belicht.
Dus hoe zit het met het veranderen van het diafragma?
Het resultaat is wederom een foto die goed is belicht, maar de scherptediepte is veel groter. Zie je hoe de achtergrond niet zo vloeiend en wazig is als voorheen? Omdat het diafragma kleiner was, moest ik de sluiter ook langer open laten staan op 1/90 van een seconde en zelfs de ISO iets verhogen om een goede belichting te behouden.
Maak de exacte opname die u voor ogen heeft
Handmatig fotograferen en de lichtmeter als leidraad gebruiken, is een goede manier om ervoor te zorgen dat het beeld dat u in gedachten ziet, precies is wat u krijgt als u op de sluiter klikt. Als je snel bewegende onderwerpen fotografeert, zoals auto's of sport, zou je willen beginnen met een snelle sluitertijd en de andere instellingen aanpassen totdat je dat kleine driehoekje boven de nul krijgt. Als je portretten maakt en een kleine scherptediepte wilt met mooie wazige achtergronden, houd het diafragma dan groot en verander de sluiter en ISO totdat de belichting correct is. Het draait allemaal om het teruggeven van de controle aan jou, de fotograaf, in plaats van je camera de creatieve beslissingen voor je te laten nemen.
Handmatig fotograferen was de enige manier om deze foto te maken. Door de lichtmeter af te lezen terwijl ik mijn belichtingsinstellingen zorgvuldig aanpaste, kreeg ik precies de opname waar ik naar streefde. Camera-instellingen:f/16, 1/3 seconde, ISO 800
Het begrijpen van de basisprincipes van de lichtmeter is eigenlijk alleen maar krassen op het oppervlak. Extra instellingen zoals de meetmodus van je camera en de functie Belichtingsvergrendeling zijn nog meer tools die je kunt gebruiken om controle over je fotografie te krijgen en je ware artistieke potentieel te ontgrendelen. Het gebruik van de handmatige modus en het aflezen van de lichtmeter lijkt misschien een ingewikkelde manier om foto's te maken, maar onthoud dat u beter dan uw camera weet wat voor soort foto u wilt maken. Als je eenmaal weet hoe je je lichtmeter moet uitlezen en de instellingen van je camera dienovereenkomstig moet aanpassen, kun je een hele nieuwe wereld van creativiteit openen die voor je neus lag en wacht om ontdekt te worden.
Oefentijd
Dus nu is het jouw beurt:pak je camera, zet hem in de handmatige modus en houd de zoeker tegen je oog. Begin nu met het wijzigen van de diafragma-, sluiter- en ISO-waarden en kijk wat er met de lichtmeter gebeurt. Wordt je afbeelding overbelicht? Verlaag de ISO, verhoog je sluiter, draai het diafragma vast of probeer een combinatie van alle drie. Wordt uw afbeelding onderbelicht? Doe precies het tegenovergestelde. Hoe meer oefening je krijgt, hoe gemakkelijker het zal zijn en al snel zul je je veel comfortabeler voelen bij het fotograferen in een modus die voorheen hopeloos verwarrend leek.
Fotografeer je handmatig? Zo ja, hoe heb je jezelf uit de automatische modus gehaald? Of toch liever Automatisch? Deel uw mening en ervaringen in de onderstaande opmerkingen.