De redacteur:een klus die, mits goed uitgevoerd, onopgemerkt blijft. Om een goede editor te zijn, moet je het ritme van een scène voelen, naadloze emotie kunnen overbrengen en jou, de kijker, overtuigen van de waarheid die zich op het scherm ontvouwt. In deze supercut van Every Frame a Painting wordt de taak van de redacteur als voorbeeld uitgesplitst. De grootste scènes in de bioscoop zouden levenloos zijn zonder het meesterlijke en instinctieve snijden en splitsen van de editor.
"Er is een ingebouwde relatie tussen het verhaal zelf en het ritme waarmee je het vertelt", zegt redacteur Walter Murch. "Bewerken gaat voor 70% over ritme", schat hij. De grootste vertellers kunnen dit ritmeprincipe gebruiken om je in het verhaal te trekken. Overwegend in de kleinste nuances van het leven geportretteerd op het scherm, is de stroom van de editor's cut wat je in staat stelt om de gecreëerde wereld te betreden. Het is een instinct:weten wanneer je op het juiste moment moet snijden en wanneer je moet wachten. "Een van de dingen die Marty me altijd heeft aangemoedigd om te doen, is de scène net iets te lang vast te houden", herinnert Thelma Shoonmaker zich van zijn samenwerking met de beroemde regisseur Martin Scorsese. Elke beslissing om vast te houden of te knippen kan dramatisch verschillende effecten hebben op de kijker.
Een goede redacteur denkt na over veel goede vragen. Hoe verloopt de emotie? Hoeveel frames heeft een bepaald gevoel nodig? Gezien elke beweging van het verhaal dat wordt verteld, biedt het ruimte voor een kijker om de wereld te betreden die wordt afgebeeld. De redacteur werkt op instinct; het is een natuurlijk proces om te weten wanneer je moet knippen. De beste redacteuren zijn degenen die het verhaal kunnen voelen. Dus, als bewerken zo instinctief is, hoe leer je het dan? Elke Frame a Painting beantwoordt deze vraag en zal de manier waarop je naar je favoriete films kijkt veranderen.
[via Elk frame een schilderij]