Wanneer het tijd is om de plot van een video van locatie te veranderen, halen veel editors hun vertrouwde switcher tevoorschijn. Een switcher voert de fades, wipes en losts uit die worden gebruikt om uw kijkers te suggereren dat de locatie van het verhaal is veranderd. Effecten die in een switcher of een Digital Video Effects (DVE)-apparaat worden gedaan, staan bekend als "optische" effecten. Zodra u echter een switcher heeft, kunt u afhankelijk worden van optische effecten. Je video's beginnen misschien een beetje een koekjesvormer te krijgen, waarbij elke overgang afhankelijk is van je apparatuur in plaats van op je verbeeldingskracht.
Er is een oud gezegde onder redacteuren:"Als je het niet kunt oplossen, los het dan op." Het betekent dat als de regisseur geen goede berichtgeving krijgt, de redacteur zich in een hoek kan begeven en zijn toevlucht moet nemen tot een optisch effect om eruit te komen. Desalniettemin is een niet-optische indicatie van veranderingen van tijd of plaats een superieure oplossing - of in ieder geval slimmer.
In dit artikel zal ik het hebben over de benadering van de redacteur bij het maken van overgangen. Maar je moet er rekening mee houden dat je niets kunt doen in de bewerkingsfase, tenzij je het juiste materiaal hebt om mee te werken. Plan je overgangen voordat je begint met fotograferen, of houd deze informatie in ieder geval in gedachten terwijl je aan het fotograferen bent, zodat het juiste soort beeldmateriaal klaar is wanneer het tijd is om te bewerken.
Overeenkomende schoten
Een elementaire overgangstechniek voor alleen knippen omvat het creëren van overeenkomsten in twee opeenvolgende opnamen (aangeduid als "scènes"). Editors komen vaak overeen met de positie op het scherm. Als je het middelpunt van de belangstelling in twee opeenvolgende scènes op dezelfde plek op het scherm plaatst, kan al het andere in het beeld veranderen en zullen kijkers de overgang als soepel ervaren. Zo krijg je het personage van de auto naar de keuken zonder hem de trap op te laten lopen, door de deur de woonkamer in te lopen.
De gemakkelijkste manier om jezelf voldoende mogelijkheden te geven om de positie op het scherm aan te passen, is door al je foto's te maken met het hoofdonderwerp of de interessante plaats in het midden van het beeld. Dit zal het hele bewerkingsproces vergemakkelijken, zelfs die bezuinigingen die geen overgangen zouden moeten zijn. Als je om esthetische of compositorische redenen het onderwerp uit het midden wilt plaatsen, zorg er dan voor dat je de volgende opname in de overgang componeert met het onderwerp in dezelfde schermpositie.
De grootte van het doorlopende element in het frame is minder belangrijk. Hoewel het een soepelere bewerking kan zijn als de maten overeenkomen, zullen de meeste leden van het publiek niet geschokt zijn als er een matige verandering is. Het zou bijvoorbeeld goed zijn om een lang shot te maken van uw onderwerp dat een gebouw nadert, en dan een medium shot te maken van hem die een kantoor op de 38e verdieping binnenloopt. Zorg ervoor dat hij zich in hetzelfde gebied van het frame bevindt en in dezelfde richting beweegt.
Schermpositie is de meest basale soort match, maar je kunt ook matchen op vorm of kleur. Alles wat in twee verschillende scènes als hetzelfde kan worden waargenomen en dat het middelpunt van de aandacht van de kijker is, zal de overgang tussen beide vergemakkelijken. Je kunt bijvoorbeeld je held haasten om naar zijn laboratorium te gaan om te proberen een experiment te stoppen voordat het begint. Hij stopt voor een knipperend rood stoplicht. We zien het flitsende licht zijn gezicht verlichten terwijl hij ernaar opkijkt. De volgende opname is een close-up van een ander knipperend rood licht. De camera trekt zich terug om te onthullen dat dit licht in het laboratorium is, wat aangeeft dat het experiment al is begonnen. Dit voorbeeld combineert een match van vorm, kleur en flitsen om een verbinding tussen de twee plaatsen te maken.
Op deze manier kun je ook beweging gebruiken. Redacteuren noemen dit 'bezuinigen op actie'. Laten we zeggen dat je verschillende foto's hebt van een bokser die met een bokszak aan het werk is. Je maakt foto's van zijn arm die ritmisch heen en weer beweegt. Je knipt dan naar een soortgelijk schot van de bokser die in dezelfde richting stoot, maar deze keer staat hij in de ring met zijn tegenstander. Het afstemmen van de beweging tussen twee scènes verzacht de overgang. Passende beweging en schermpositie, vorm en kleur maakt het nog beter.
Een speciaal soort actiematch is de body wipe. Dit houdt in dat een groot object in de scène wordt gebruikt als een veeg. Een klassiek voorbeeld is de scène waarin een persoon over het frame beweegt en het zicht even volledig blokkeert. Naarmate de persoon beweegt, wordt een andere scène onthuld.
U kunt bijvoorbeeld verschillende scènes opnemen waarin iemand in een sportieve auto door de stad rijdt. In één shot rijdt de auto recht op de camera af, het frame volledig vullend. De volgende snede begint met de achterkant van de auto die het frame vult. De auto rijdt weg en onthult dat hij nu op het platteland staat. Je gaat verder met scènes van een rijsequentie in een land.
Cut-Aways als overgangen
Bij het matchen van opnamen zijn sommige elementen van de scène in beide opnamen hetzelfde. Een cut-away is een schot dat geen enkel element van het voorgaande schot bevat. Een eenvoudig voorbeeld is een close-up van iets dat iemand aan het doen is, bijvoorbeeld een trui breien. Volg dit met een close-up van het gezicht van de persoon, kijkend naar het breiwerk. Dit tweede shot is een cut-away omdat het alleen het gezicht laat zien, niet het breiwerk zelf of iets anders dat in het vorige shot zat.
Je kunt dit als overgangstechniek gebruiken als het een cut-away is die deel zou kunnen uitmaken van een van de twee scènes. U wilt bijvoorbeeld een toerist laten zien die verschillende plaatsen bezoekt. Je laat een straatbeeld zien in een of andere grote stad. Vervolgens zie je de toerist haar camera naar haar gezicht brengen. Je snijdt naar een close-up terwijl ze op de sluiter klikt en het schot wegdraait om te onthullen dat ze zich nu in een heel andere stad bevindt.
Zo'n overgang is een schrijf- of redactionele truc, maar het is ook een intellectuele match. De kijker accepteert het omdat het past in de zin van wat er gebeurt. Puur intellectuele lucifers werken; maar ze zijn niet zo algemeen als de andere soorten.
Gebruik bijpassende sneden om overgangen te maken wanneer u wilt dat de kijker twee scènes met elkaar verbindt die direct na elkaar plaatsvinden. U kunt cut-aways gebruiken om een overgang te maken tussen scènes die u gescheiden wilt houden. U kunt een scène invoegen die geen elementen van de voorgaande scène bevat (maar mogelijk als u deze vanuit een andere hoek opneemt). Volg het dan met een heel ander schot.
Een eenvoudig voorbeeld hiervan kan beginnen met een close-up van iets dat iemand aan het doen is. Volg dit met een close-up van de persoon die naar beneden kijkt (naar zijn of haar werk), en dan omhoog en in de verte kijkt. Je kunt dan naar een heel andere scène gaan, misschien iets waar de persoon naar zou kunnen kijken of aan zou kunnen denken. Je hebt de kijker nu naar de volgende reeks verplaatst.
Andere technieken
Een andere cameratechniek die als overgang kan worden gebruikt, is de swish pan, die vaak wordt gebruikt in oude filmjournaals. Dit is gewoon een pan die zo snel beweegt dat het beeld een waas van horizontale lijnen wordt. Het is tussen twee totaal verschillende reeksen gesneden om te zeggen dat we nu van dit onderwerp naar dat ene "swingen". U kunt het korte uiteinde van een band afmaken door de camera eenvoudig op een statief te zetten en een paar seconden snel te pannen. Dit creëert een swish pan die je tussen twee sequenties kunt knippen als een overgang die ze tegelijkertijd verbindt en scheidt.
U kunt de soundtrack ook gebruiken om een overgang te maken. Een effectieve techniek is om een zogenaamde 'geluidsbrug' te gebruiken. U doet dit door het geluid voor de nieuwe scène in de laatste seconde of zo van de video van de huidige scène te laten beginnen. Het publiek hoort een geluid dat niet bij het huidige beeld lijkt te horen, wat de nieuwsgierigheid wekt. Deze nieuwsgierigheid wordt bevredigd wanneer het nieuwe beeld verschijnt, waardoor het onverwachte geluid wordt opgelost. Zo overbrugt het geluid de afstand tussen de twee scènes.
Je hoeft niet veel geld uit te geven om effectieve overgangen in je video's te maken. Met behulp van de technieken die we hier hebben gepresenteerd, kun je je verhaal soepel door tijd en ruimte verplaatsen, zelfs als je geen toegang hebt tot een switcher. En als je wel toegang hebt? Als u aandacht besteedt aan deze tips, worden uw optische effecten nog beter.