Hier is een uitsplitsing waarom het zo populair is, wanneer het schijnt, en wanneer het misschien niet nodig is:
Waarom de 70-200mm een populaire portretlens (voor-) is:
* Compressie: Dit is de grootste reden. Langere focale lengtes comprimeren het perspectief, waardoor achtergronden dichterbij en vereenvoudigder lijken. Dit helpt uw onderwerp te isoleren en een aangename, minder vervormde look in portretten te creëren. Het vermijdt de "groothoekgezichtsvervorming" die u kunt krijgen met kortere brandpuntsafstand.
* Achtergrond Blur (Bokeh): Meestal gekoppeld aan een breed diafragma (f/2.8 is heel gebruikelijk), produceert de 70-200 mm een prachtige achtergrond vervaging die het onderwerp verder isoleert. De gladde, romige bokeh is zeer wenselijk in portretfotografie.
* Werkafstand: Hiermee kunt u verder terugkomen van uw onderwerp, waardoor ze zich comfortabeler en natuurlijk voelen. Dit is vooral gunstig voor verlegen onderwerpen of openhartige schoten. Je bent minder "in hun gezicht."
* veelzijdigheid: Met het zoombereik kunt u snel schakelen tussen headshots (strak op 200 mm) en bredere, omgevingsportretten (ongeveer 70 mm).
* beeldkwaliteit: Lenzen van 70-200 mm worden vaak gebouwd met hoogwaardig glas, wat resulteert in scherpe afbeeldingen, goede kleuruitgifte en minimale chromatische aberratie.
* Professionele look: De 70-200 mm wordt vaak geassocieerd met professionele fotografen, waardoor klanten vertrouwen in uw uitrusting en vaardigheden geven.
Wanneer een 70-200 mm mogelijk * niet * nodig is (nadelen en alternatieven):
* kosten: Lenzen van 70-200 mm zijn over het algemeen duur. F/2,8-versies van hoge kwaliteit kunnen een belangrijke investering zijn.
* Grootte en gewicht: Ze zijn omvangrijk en zwaar, waardoor ze minder ideaal zijn voor reizen of lange scheuten waar je behendig moet zijn.
* beperkt in krappe ruimtes: In kleine studio's of binnenomgevingen heeft u mogelijk niet genoeg ruimte om de langere brandpuntsafstand effectief te gebruiken.
* Alternatieven:
* 85 mm prime lens: Vaak beschouwd als de 'portret prime', biedt een 85 mm lens een uitstekende scherpte, mooie bokeh en een flatterende brandpuntsafstand voor portretten. Ze zijn meestal kleiner, lichter en vaak betaalbaarder dan een 70-200 mm. Dit is een zeer populair alternatief.
* 50 mm prime lens: Een "Nifty Fifty" kan ook worden gebruikt voor portretten, vooral voor omgevingsfoto's. Het is extreem veelzijdig en betaalbaar, maar je moet dichter bij je onderwerp zijn en de compressie zal niet zo uitgesproken zijn.
* 100 mm macrolens: Kan verdubbelen als een portretlens, die een uitstekende scherpte en mooie achtergrond vervaging biedt. Ook geweldig voor gedetailleerde close-upshots.
* Telelende zoom met een breder bereik (bijv. 24-70 mm): Hoewel het niet dezelfde compressie of bokeh biedt als een speciale 70-200 mm, kan een hoogwaardige 24-70 mm lens een veelzijdige optie zijn, vooral voor fotografen die verschillende onderwerpen fotograferen.
Beschouw uiteindelijk deze vragen:
* wat voor soort portretten schiet je? (Headshots, milieu, studio, buiten, enz.)
* Wat is uw budget?
* Hoe belangrijk is achtergrond vervaging en compressie voor uw stijl?
* In wat voor soort opnamemilm werkt u meestal? (Studio, buiten, krappe ruimtes?)
* Hoe belangrijk is draagbaarheid voor u?
Conclusie:
Een 70-200 mm lens is een fantastisch hulpmiddel voor portretfotografie, die prachtige compressie, bokeh en veelzijdigheid biedt. Het is echter geen absolute noodzaak. Als u een budget hebt, schiet u voornamelijk in krappe ruimtes of prioriteit geven aan draagbaarheid, alternatieve lenzen zoals een 85 mm prime of een 50 mm -prime kunnen uitstekende keuzes zijn. Denk na over uw specifieke behoeften en opnamestijl om te bepalen of de 70-200 mm de juiste investering voor u is.
Zie het zo:een 70-200 mm is een gespecialiseerde tool voor een specifieke taak. Hoewel het uitblinkt in die taak, kunnen andere tools vaak vergelijkbare resultaten bereiken, soms met verschillende afwegingen.