De belangrijkste taak van een filmmaker is om empathie op te bouwen. Zelfs met technische en budgettaire beperkingen zal het publiek die tegenslagen waarschijnlijk over het hoofd zien als ze zich kunnen inleven in de personages op het scherm. Een van de beste hulpmiddelen die filmmakers kunnen gebruiken om empathie op te wekken, is de close-up.
In dit artikel zullen we bespreken wat een close-up shot is. We bespreken ook de verschillende toepassingen die het in film heeft en geven een paar klassieke voorbeelden. Daarnaast bespreken we hoe je close-upfoto's maakt en wanneer je ze moet opnemen in je uiteindelijke opname.
Wat is een close-up shot?
Een close-up is een strak ingelijste opname van het gezicht van een personage met belangrijke details en de reactie van het personage op wat er in de scène gebeurt. Een goed uitgevoerde close-up zorgt voor een emotionele band tussen het personage en het publiek.
De details tonen
Filmmakers gebruiken close-upfoto's om details weer te geven die andere foto's, zoals vaste, lange of medium shots, misschien niet laten zien.
In Jordan Peele's 'Get Out' (2017) zoomt cameraman Toby Oliver bijvoorbeeld in op de prognose van Chris Washington's gezicht terwijl hij gehypnotiseerd is. In deze close-up kunnen we de terreur op het gezicht van Washington zien terwijl hij gedwongen wordt open te staan over zijn verleden. Het is een huiveringwekkende scène. Olivers keuze om een close-up te gebruiken in deze opname laat zien dat Washington zich tegen zijn wil openstelt zonder het publiek via dialoog te vertellen.
Extreme close-up
Close-ups communiceren met het publiek dat ze goed moeten letten op wat er op het scherm staat. Een extreme close-upopname, ook wel detailopname genoemd, helpt de kijker zich te concentreren op een bepaald deel van het personage. Het kan bijvoorbeeld het bloed zijn dat uit de neus van een personage komt na het beëindigen van een gevecht. Of het kan een blauwe plek of snee in iemands lichaam benadrukken, waardoor het publiek een idee krijgt van een essentieel detail van het verhaal van de film.
Bovendien kunnen extreme close-ups een vleugje mysterie aan de plot toevoegen. Het kan het publiek ook op het verkeerde been zetten en hen dwingen zich op een rode haring te concentreren.
De intensiteit verhogen
Close-ups kunnen ook de intensiteit van een scène verhogen. Het is vergelijkbaar met wanneer twee mensen ruzie maken en ze recht in elkaars gezicht komen. Het publiek heeft geen andere keuze dan de hitte van de interactie te voelen.
In Sergio Leone's 'The Good, the Bad and the Ugly (1966) worden we meegezogen in de intensiteit van de impasse tussen drie schutters. De intensiteit neemt toe naarmate de reeks tussen de mannen door snijdt met hun handen boven hun geweren. De scène zou niet zo intens zijn zonder de close-ups.
Hoe de close-up is ontstaan
In de begindagen van de uitvoerende kunst volgden de meeste toneelstukken een structuur van drie tot vijf bedrijven. De belangrijkste manier waarop acteurs emoties toonden, was met hun lichaam. Deze ambachtslieden wisten het publiek te overtuigen door middel van fysieke expressie, of het nu hun lichaam was in een verhit zwaardduel of snikkend van afschuw bij de dood van een geliefde.
Met de komst van televisie en film kwam er een nieuwe tool beschikbaar voor producties en acteurs om emoties te uiten. De uitvinding van de camera bracht de close-up tot leven.
Gezichtsuitdrukking, zoals een intense blik of meer genuanceerde gebaren zoals een grijns, verpakt vaak meer emotie in een enkel frame dan meerdere woorden in een dialoog. Daarom zal elke filmmaker met wie je praat zeggen dat het beter is om te laten zien dan te vertellen.
Hoe maak je een close-up shot
Welke uitrusting moet je gebruiken?
Als je een close-up maakt, moet je de juiste lens gebruiken. Meestal maken filmmakers close-upfoto's met een lens van 50 mm tot 100 mm. U wilt een lens die uw onderwerp dichtbij en persoonlijk kan benaderen zonder verlies van beeldkwaliteit. Als je wat hulp wilt bij het kiezen van lenzen, kun je altijd onze gids voor het kopen van lenzen raadplegen.
Inlijsten
Bij het kadreren van een close-up kunt u uw camera op, boven of onder ooghoogte plaatsen. Elke optie zal een aanzienlijk andere emotionele impact hebben. Als u bijvoorbeeld tussen twee tekens op ooghoogte knipt, communiceert dit visueel gelijkheid. Het zal waarschijnlijk communiceren dat de personages oog in oog staan.
Als je dezelfde scène filmt met een close-up van een personage dat opkijkt naar een ander personage, geeft dit een machtsonevenwicht weer. Het personage op de grond ziet er van nature veel minder krachtig uit dan degene die boven het personage staat.
Het is essentieel om je bewust te zijn van deze keuzes bij het opzetten van je close-ups. Met de juiste kadrering maximaliseert u de emotionele impact van uw verhaal.
Wanneer moet je een close-up gebruiken in een scène?
Dit oproep- en antwoordpatroon zet zich door het hele verhaal voort. Naarmate er meer op het spel staat, is een belangrijke vraag die je jezelf als filmmaker moet stellen, wanneer je een close-up moet gebruiken. Te veel misplaatste close-ups kunnen de aandacht afleiden van het verhaal. Het is dus essentieel om je close-upfoto's op het juiste moment en op het juiste moment te gebruiken.
Meestal beginnen filmmakers een nieuwe scène niet met een extreme close-up van een personage. Het is te schokkend voor het publiek en kan meer een afleiding zijn dan een hulpmiddel om emotie over te brengen.
Geef belangrijke informatie door voordat je voor de close-up gaat
Meestal moet je een paar stukjes informatie aan je publiek doorgeven voordat je de close-up gaat bekijken. Eerst moet je context geven, zoals de plaats, tijd en opgenomen karakters van de scène. Een brede of vaste opnamen zijn geweldig om deze informatie over te brengen. Zodra je deze elementen hebt vastgesteld, kun je beginnen met het besprenkelen van strakkere opnamen van personages.
Deze traditionele manier van verhalen vertellen doorstaat de tand des tijds omdat het kenmerk van een goed verhaal voortbouwt op het ritme van roep en antwoord - of orde en chaos. Terwijl we de bouwstenen van het verhaal leggen, geven we bepaalde stukjes informatie over het verhaal vrij aan het publiek. Zodra we die bouwstenen hebben geplaatst, moeten we de reactie van het personage laten zien.
Als je close-upfoto's niet relevant zijn voor de scène, zal dit de emotionele impact van het verhaal wegnemen. Raadpleeg uw script om te bepalen of de opname essentieel is om op te nemen. Vraag jezelf af of de scène de close-up nodig heeft om het emotionele verhaal te bevorderen. Als je al een foto hebt gemaakt die de emotie die je wilt overbrengen vastlegt, is het misschien het beste om de close-up te knippen.
Gebruik een close-up wanneer de tik heb gelijk
De close-up is een krachtig hulpmiddel dat elke filmmaker zou moeten gebruiken. Ze kunnen helpen een emotionele band tot stand te brengen tussen je publiek en je personages. Ze kunnen het verhaal ook vooruit helpen door belangrijke verhalende details te laten zien of het publiek op het verkeerde been te zetten.
Er zijn veel verschillende soorten close-upfoto's die u kunt gebruiken. Sommige kunnen extreem dichtbij zijn. Anderen kunnen zich onder of onder de ooglijn van het personage bevinden. Afhankelijk van het type close-up dat je gebruikt, zal dit de emotie van het verhaal beïnvloeden. Ook de plaats waar je die opname in de opnamevolgorde van de scène plaatst, kan het verhaal en de stroom van je film aanzienlijk beïnvloeden.
Dus, de volgende keer dat je de kans hebt, probeer een paar close-ups te maken en kijk hoe je de emoties van het personage kunt overbrengen, in plaats van het publiek te vertellen met een dialoog. Het trekt je publiek naar binnen en zorgt ervoor dat ze actief betrokken raken bij het interpreteren van de uitdrukking van het personage.