Review:Sigma 40mm f/1.4 DG HSM Art Lens

Sigma neemt een interessante en enigszins unieke ruimte in de fotografie-industrie in. Ze staan ​​vooral bekend om hun assortiment lenzen van derden voor Nikon-, Canon- en Sony-camera's. Sigma produceert ook andere apparatuur, zoals flitsers, filters en zelfs hun eigen digitale camerabehuizingen met behulp van hun inlandse Foveon-beeldsensor.

Hoewel Sigma-objectieven door amateur- en professionele fotografen altijd zeer goed werden gewaardeerd, hebben hun recente serie Art-objectieven eersteklas fabrikanten echt hun geld verdiend. Met optische prestaties die voldoen aan, en in veel gevallen zelfs overtreffen, lenzen die door de meeste reguliere camerabedrijven worden gemaakt, is Sigma echt begonnen een belangrijke doorbraak te maken in professionele beeldproducten.

Het nieuwste voorbeeld hiervan is hun uitstekende 40 mm f/1.4 Art-lens.

Sigma 40 mm f/1.4:1/180e seconde, f/1.4, ISO 720.

Het verhaal van deze specifieke lens begint eigenlijk een paar jaar geleden met Sigma's 18-35mm f/1.8 Art lens voor APS-C camera's. Dat was de eerste herhaling van wat een zeer succesvolle strategie voor Sigma is geworden:het produceren van lenzen met superieure optische prestaties, zelfs als dit betekent dat ze tegen een hogere prijs moeten worden verkocht dan consumenten gewend zijn voor een extern bedrijf.

Sigma heeft sindsdien hun Art-serie lenzen uitgewerkt met een verscheidenheid aan brandpuntsafstanden, zowel in prime-lenzen als in zoomlenzen. Veel fotografen en videografen zijn het gaan merken en Sigma is sindsdien vertakt in een lijn Cine-lenzen die speciaal zijn ontworpen om te voldoen aan de eisen en uitdagingen van video.

Deze lens is zo groot dat verschillende mensen dachten dat ik een zoomlens gebruikte.

Betreed de Sigma 40mm f/1.4 DG HSM Art Lens (Nikon, Canon, Sony) - ontworpen met functies die fotografen willen en videografen die eisen.

Het optische pad en de lenselementen passen in de vorm van wat hun andere Art-lenzen bieden, terwijl de volledig metalen constructie en op versnelling gebaseerde scherpstelling hem zeer geschikt maken voor video. Hoewel ik geen videograaf ben en niet kan zeggen hoe deze lens in dat opzicht functioneert, kan ik met zekerheid zeggen dat dit een van de meest verbazingwekkende fotografielenzen is die ik ooit heb gebruikt.

Het prijskaartje is een beetje hoog, maar het nadeel is een lens met superieure scherpte - zelfs bij het grootste diafragma - en vrijwel geen van de problemen die zoveel andere lenzen teisteren.

Nikon D750, 40 mm, 1/500e seconde, f/1.4, ISO 100.

Terwijl ik deze lens gebruikte, dacht ik terug aan mijn eerste lens, de bescheiden Nikon 50mm f/1.8. Toen ik dat kleine stukje glas kreeg, herinner ik me dat ik bijna alles met f/1.8 fotografeerde, omdat het er zo cool uitzag om mijn onderwerp scherp te stellen en de rest van de opname was gevuld met prachtige wazige bokeh. Ik realiseerde me echter al snel dat dit soort opnamen een beetje problematisch waren, voornamelijk vanwege allerlei optische problemen, zoals een gebrek aan algehele scherpte, vignettering en echt slechte chromatische aberratie.

Ik raakte er al snel aan gewend om met mijn 50mm lens een beetje diafragmeren te fotograferen. Hetzelfde geldt voor andere lenzen die ik in de loop der jaren heb aangeschaft. Hoewel ze zeker werken als ze wijd open zijn, is er meestal een afweging.

De Sigma 40mm f/1.4 is een heel ander beest. Het is een absoluut genot om het te gebruiken, want je kunt in principe schieten wat je wilt, op elke manier die je wilt, met totale straffeloosheid.

100% crop van de afbeelding hierboven. De scherpte van deze lens bij f/1.4 is ongelooflijk.

Voordat ik te ver op deze review inga, moet ik erop wijzen dat de prestaties van deze lens niet goedkoop zijn. Met bijna $ 1400 is deze lens bijna tien keer zo duur als een instapmodel 50 mm f/1.8.

Dit objectief is echter niet bepaald gericht op instapfotografen. Het is ontworpen voor mensen die (zo dicht als ik kan zien door het uitgebreid te gebruiken) geen compromissen willen op het gebied van optische prestaties. Als gevolg hiervan is de lens groot, zwaar, duur en niet bepaald het soort dat je zou meenemen als een casual toevoeging aan je camerakit. Hoewel, als je voorrang geeft aan uitstekende beeldkwaliteit, dan is dit misschien de lens die je zoekt.

Scherpte

Ik wil niet dat de inhoud van deze review verloren gaat in hyperbool of ijdele platitudes, maar op de een of andere manier werkt deze Sigma 40 mm f/1.4-lens echt op een heel ander niveau in termen van scherpte. Ik heb eerder scherpe lenzen gebruikt, maar niets zoals dit, vooral niet als ik wijd open fotografeer.

Ik nam dit mee naar een paardenshow met mijn familie en gewoon voor de lol. Daarna schoot ik bijna uitsluitend op f/1.4, gewoon om te zien wat deze lens kon doen.

Ik was constant onder de indruk van de resultaten.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/2000e seconde, ISO 100.

In de afbeelding hierboven heb ik me op het oog van het paard gefocust, wat een beetje lastig was omdat het constant zijn hoofd op en neer bewoog. De resulterende beelden waren veel scherper dan ik had gedacht. Het diafragma van f/1.4 zorgt ook voor een aangename onscherpte op de voor- en achtergrond, vooral op het geruite hemd van de man. De brandpuntsafstand van 40 mm biedt een gezichtsveld dat breed genoeg is om veel elementen in het beeld te krijgen.

Om de scherpte verder te illustreren, is het volgende een 100% crop van het origineel. Je kunt afzonderlijke haren en wimpers duidelijk onderscheiden.

100% uitsnede van originele afbeelding.

Dit soort resultaten is natuurlijk niet zo bijzonder. Veel lenzen zijn behoorlijk scherp in het centrum, maar hoe zit het met de rest van het frame? Ik was benieuwd hoe de Sigma 40mm f/1.4 presteerde onder verschillende omstandigheden, dus maakte ik scènes zoals die hieronder om te zien hoe deze lens omgaat met lastigere situaties.

Normaal gesproken zouden in een opname als deze de bomen in het midden scherp zijn, terwijl de buitenranden dat aanzienlijk minder zouden zijn. Ze zouden ook aanzienlijke chromatische aberratieproblemen hebben op de takken rond de omtrek.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/250e seconde, ISO 100.

Onderzoek naar een uitsnede van 100% laat zien dat de beeldkwaliteit zelfs aan de randen streng wordt gecontroleerd. Afzonderlijke takken zijn haarscherp en duidelijk te onderscheiden, zonder enige groene of paarse rand.

Toegegeven, dit is niet op klaarlichte dag opgenomen, maar ik vond dit soort resultaten consistent in verschillende opnameomstandigheden.

100% crop van bovenstaande afbeelding.

Over het algemeen was ik erg onder de indruk van de scherpte van deze lens, vooral bij f/1.4. Maar nogmaals, dit is een lens van $ 1400. Als je zoveel uitgeeft aan een lens als deze, mag je natuurlijk deze resultaten verwachten. Als je meer dan duizend dollar wilt besparen op een 40 mm-lens met groot diafragma, kun je altijd kiezen voor de Canon 40 mm f/2.8 Pancake, een geweldige lens en zeker het bekijken waard. In termen van pure optische prestaties is de Sigma 40mm f/1.4 echter een heel ander spel. Het is de moeite waard om te overwegen of u prioriteit geeft aan functies zoals scherpte en algehele prestaties boven alles.

Voorgrond/achtergrond vervagen

Sommige kwaliteiten van camera-uitrusting kunnen objectief worden gemeten, terwijl andere moeilijk volledig uit te leggen of te beschrijven zijn zonder in een meer kwalitatief gebied te duiken.

Je zou de Sigma 40 mm f/1.4-lens in een laboratorium kunnen vergelijken met vergelijkbare lenzen en met grafieken en diagrammen komen die verschillende optische eigenschappen van elke lens illustreren.

Aan het eind van de dag is er echter iets met bepaalde lenzen dat me grijpt of me wegduwt. Ik weet niet precies wat het is met deze specifieke lens, maar de onscherpe voorgrond en achtergronden zien er gewoon, zoals het gezegde luidt, glad als boter uit.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/180e seconde, ISO 1000

De manier waarop de stenen op de achtergrond langzaam vervagen terwijl de strakke mortellijnen zichtbaar blijven, en de vloeiende overgang over het frame van scherp naar wazig, gaat veel verder dan wat ik gewend ben op mijn gebruikelijke uitrusting. Ik weet niet of ik goed weet hoe ik dit moet beschrijven en ik wil niet klinken als een shill voor Sigma (ze hebben me niet betaald voor het doen van deze recensie, en ik heb geen enkele relatie met hen) maar ik echt, Ik hou echt van de foto's die ik uit deze lens haalde.

Gooi wat licht op de achtergrond en je begint nog meer te zien om van te houden met de Sigma 40mm f/1.4 DG HSM.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/400e seconde, ISO 1250

De schone, heldere lichtvlekken achter dit bronzen beeld zijn mooi wazig zonder de uienringartefacten die zo vaak voorkomen bij veel andere lenzen. Het maakt deel uit van wat deze lens zo leuk maakt om te gebruiken, vooral als je weet dat wanneer je opnamen maakt met een wijd open blik, je niets verliest (tenminste, niets dat ik kon opmerken) op het gebied van scherpte of algemene behandeling van chromatische aberratie.

Natuurlijk is er wat vignettering bij f/1.4, maar niets dat ik als ongewoon zou beschouwen, en de afweging zeker waard in vergelijking met fotograferen met kleinere diafragma's. Hier is bijvoorbeeld nog een foto van een paarse magnoliabloem die ik heb gemaakt met f/2.8.

Nikon D750, 40 mm, f/2.8, 1/180e seconde, ISO 1800

Dit is geen slechte foto en de bloem in het midden is helder en scherp, wat ik altijd graag op elke lens zie. Dankzij de brandpuntsafstand van 40 mm kon ik het frame vullen met takken, knoppen en andere elementen die een gevoel van context toevoegen. De scène wordt echter getransformeerd in iets bijna buitenaards wanneer opgenomen met f/1.4.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/180e seconde, ISO 400

De hoeken zijn donkerder door lichtafval bij zo'n grote opening, maar de rest van het beeld wordt vrijwel geheel verdoezeld in mooie bokeh. De onscherpe gebieden zijn wazig zonder modderig te zijn. Terwijl de bloem in het midden nu een baken van kleur is tussen bruin en geel. Ik weet niet goed hoe ik moet beschrijven wat het is met de weergave van voorgrond- en achtergrondelementen die ik zo prettig vind op deze lens. Maar het is zeker iets om te zien en heel leuk om binnen handbereik te hebben.

Autofocus

Als er één gebied is waar deze lens niet zo veel indruk op me maakte, was het autofocus. Het is niet dat het slecht is, maar het is ook niet echt superlatief. Ik denk dat ik het het beste zou kunnen omschrijven door te zeggen dat het meestal gewoon de klus klaart. Ik ontdekte dat het mijn eigen twee kinderen niet helemaal bij kon houden toen ze buiten rondrenden, maar voor de meeste normale opnameomstandigheden werkt het redelijk goed. Autofocus is snel en stil - zo stil dat ik mijn oor tegen de lens moest houden om de versnellingen te horen draaien - maar als je gewend bent aan de snelheid van een sportgerichte lens zoals de 70-200 f/2.8, zou kunnen vinden dat dit te veel naar uw smaak ontbreekt.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/180e seconde, ISO 360.

Ik heb enkele tientallen foto's gemaakt die vergelijkbaar zijn met die hierboven, en de Sigma 40 mm f/1.4-lens presteerde prima. De meeste schoten waren mooi en scherp, maar de bewegingen van het paard waren een draf – geen galop – en in een grotendeels voorspelbare rechte lijn. Mijn favoriete uitrusting voor de meeste dagelijkse opnamen is een Fuji X100F en deze Sigma-lens is zeker sneller en betrouwbaarder dan die camera.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/180e seconde, ISO 800. De autofocus hield redelijk goed stand bij deze op afstand bestuurbare helikopter.

Misschien wel het beste wat ik kan zeggen over de autofocus op deze lens is dat deze werkt zoals je zou verwachten. Het gaat geen records breken voor snelheid, maar het is betrouwbaar, voorspelbaar en effectief.

Behandeling

Net als bij autofocus, is de algehele bediening van deze lens iets dat ik kan beschrijven in termen van hoe het aanvoelt, maar ik weet niet of ik het nauwkeurig kan kwantificeren met cijfers en harde gegevens. Simpel gezegd, deze lens is een beest. Het is groot, dik, zwaar en voelt alsof het tegen een stootje kan. Sigma claimt dat het stof- en spatwaterdicht is. Hoewel ik dit niet persoonlijk heb getest, zou ik, gezien de algehele bouwkwaliteit, zeker verwachten dat deze lens bestand zou zijn tegen de elementen.

Handmatig scherpstellen gebeurt met versnellingen, niet met elektronica, dus je hebt altijd een soepele tactiele ervaring bij het draaien van de scherpstelring. Er zijn geen harde stops als je aan de scherpstelring draait, maar na ongeveer 160° reizen is er een zachte klik die aangeeft dat je de dichtstbijzijnde of verste scherpstellimiet hebt bereikt. Er is een enkele schakelaar aan de zijkant die wisselt tussen autofocus en handmatige scherpstelling, wat ik bij regelmatig gebruik eenvoudig en effectief vond.

Beeldstabilisatie is niet aanwezig. Ik heb het echter niet veel gemist. Met zo'n goede beeldkwaliteit bij f/1.4 kon ik korte sluitertijden gebruiken zonder dat stabilisatie nodig was. Video-shooters hebben deze lens mogelijk stevig op een statief gemonteerd, dus het gebrek aan beeldstabilisatie is misschien geen bezwaar.

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/2000 seconde, ISO 100.

Ondanks dat het zo'n zware lens was, vond ik het niet moeilijk om mee te nemen voor algemene opnamen. Met 1300 gram is hij bijna net zo zwaar als mijn 70-200 f/2.8 die 1540 gram weegt. De Sigma 40mm f/1.4 verpakt al dat gewicht in een veel kleiner pakket. Hierdoor voelde ik het gewicht niet zo veel als ik dacht dat ik zou doen, maar het is het type lens dat je arm na verloop van tijd zeker zal belasten. Ik vond het erg leuk om te fotograferen met een batterijgreep op mijn camera om de boel een beetje in balans te houden.

Conclusie

Mijn gedachten over deze lens kunnen misschien het beste worden samengevat met deze foto:

Nikon D750, 40 mm, f/1.4, 1/1500 seconde, ISO 100.

Ik denk niet dat ik deze opname met een andere lens had kunnen maken, en het is een bewijs van de kwaliteit en techniek die in deze Sigma 40 mm f/1.4 zijn gestopt.

Ik concentreerde me op de bloem net links van de zon terwijl hij over de horizon gluurde en hij is zo scherp als een tack. Inzoomen tot 100% onthult een niveau van scherpte en detail, evenals een bijna volledige afwezigheid van chromatische aberratie.

Dat was zeer indrukwekkend.

100% crop van bovenstaande afbeelding.

Dit is een van de beste lenzen die ik ooit heb gebruikt, en de prijs zeker waard als je de beeldkwaliteit boven alles waardeert. Het is groot, zwaar en niet bepaald gemakkelijk voor de portemonnee. Maar wat u voor de prijs krijgt, is een lens die stevig, betrouwbaar en buitengewoon scherp is bij alle diafragma's, vooral wijd open.

Als je op zoek bent naar een lens die in de eerste plaats uitstekende optische prestaties biedt en is ontworpen om te voldoen aan de behoeften van veeleisende fotografen en videografen, dan denk ik niet dat ik de Sigma 40mm f/1.4 Art sterk genoeg kan aanbevelen.