Camerabedrijven hebben ooit beloofd dat spiegelloze systemen onze fotografieuitrusting zouden verkleinen en onze kits veel gemakkelijker mee te sjouwen zouden maken. Toen begonnen ze exotische nieuwe lenzen uit te brengen die supersnel, onmogelijk scherp en zwaarder zijn dan een drievoudige gehaktbal-sub. Gelukkig biedt bijna elk systeem nu een redelijk grote, snelle 35 mm-lens. De Sigma 35mm f/2 DG DN prime-lens voegt wat extra concurrentie toe.
Wat is de Sigma 35mm DG DN prime-lens?
Deze compacte prime is ontworpen om te werken met zowel de Sony full-frame E-mount als de L-mount, waaronder Leica- en Sigma-body's. Het bevat 10 glazen elementen verdeeld over negen groepen, maar het is iets meer dan 2,5 inch lang. Hij weegt 11,5 gram, wat hem iets zwaarder maakt dan de Sony FE 35mm f/1.8, maar lichter dan de Nikon Z 35mm f/1.8.
Als het gaat om de grootte en het gewicht, doet het me echt denken aan een ouderwetse filmlens. Ik vind dat een goede zaak. Net als die filmlenzen biedt de Sigma een diafragmaring (die ik erg leuk vind) en een ietwat smalle - maar mooi gedempte - focusring.
De rest van de ontwerpkenmerken
Een grote focusschakelaar domineert de zijkant van het vat, waardoor het gemakkelijk is om te schakelen tussen automatisch en handmatig scherpstellen. De stijve beweging werkt in zijn voordeel, omdat het minder waarschijnlijk is dat je per ongeluk overschakelt naar handmatig, wat ik minstens één keer per opname lijk te doen.
Zowel het diafragma als de focusringen hebben extra dikke ribbels waardoor ze extreem gemakkelijk vast te pakken zijn. Ze geven bijna een bioscooplensvibe af alsof ze bedoeld zijn voor een follow-focus. De weerbestendige afdichting omvat enige dekking rond het lensbevestigingsgebied, maar niet zoveel rond de rest van het lichaam.
Sigma 35mm f/2 DG DN prime-lensprestaties
Voordat we ingaan op de details van de lensprestaties, is het de moeite waard om op te merken dat deze lens niet bedoeld is om te concurreren met het superhoge kwaliteit glas in de Canon L-serie of de Sony G Master. Met $ 639 valt het precies in lijn met zijn tegenhangers op het middenniveau. De Canon RF 35 mm RF STM is goedkoper voor $ 500, terwijl zowel de Sony FE 35 mm f/1.8 van $ 750 als de Nikon Z 35 mm f/1.8 van $ 800 merkbaar hoger zijn. Aangezien de Canon en Nikon niet werken met dezelfde vattingen, concurreren ze niet echt met de Sigma, maar ik heb ze op een rijtje gezet om een compleet beeld te geven van het 35 mm-landschap op dit moment.
De Sigma 35mm f/2 DG DN prime-lens zal je geen grote verrassingen opleveren als het gaat om autofocusprestaties. Net als de Canon maakt hij gebruik van een stappenmotor, dus de beweging is soepel en stil. Het gaat niet razendsnel, maar ook niet traag. Zelfs bij een grote focusverschuiving voelde het snel genoeg voor straatfotografie, en dat is uiteindelijk hoe ik een compacte 35 mm prime-lens beoordeel.
Handmatig scherpstellen voelt soepel en stevig aan. Je zult echter wat lensademhaling opmerken. Dat betekent dat het gezichtsveld zal veranderen als je van dichtbij naar de horizon gaat. Video-shooters vinden dit bijzonder lastig, maar het veroorzaakt niet zoveel problemen als het gaat om stilstaande fotografie.
Beeldkwaliteit
Ik beschouw 35 mm als mijn tweede favoriete brandpuntsafstand (ik ben dol op jaren 50, sorry), en ik heb er veel gebruikt. Dat geldt ook voor Sigma's populaire 35m f/1.4 Art-serie lens. Hoewel de twee modellen duidelijk verschillend zijn, heb ik enkele overeenkomsten opgemerkt als het gaat om het algehele gevoel van de afbeeldingen. Door wijd open te fotograferen met de Sigma 35mm f/2 DG DN prime-lens ontstaat er een merkbaar vignet rond de randen van het frame. Je kunt het in de post corrigeren, maar het is er wanneer je de afbeeldingen uploadt. Op een gegeven moment vonden veel fotografen dat soort lichtafval een positieve eigenschap in de oudere 35mm f/1.4 Art.
Hoewel ik een nep-vignet verafschuw, vind ik een natuurlijke verdonkering aan de randen charmant. Dat is hier het geval. Ik hou niet van vervorming, en de Sigma levert ook in dat opzicht aangename resultaten op. Als je een perfect trouwe lens nodig hebt die onberispelijk rechte lijnen produceert zonder correctie, dan heb je pech. Zulke prestaties moet je sowieso niet verwachten van een lens als deze.
Sommige eigenaardigheden vallen echter buiten de beminnelijke categorie. Je zult behoorlijk wat franjes opmerken rond gebieden met een superhoog contrast. Het komt in zowel groene als paarse smaken. Hoewel de pony relatief dun en klein blijft, valt het op als je het eenmaal ziet en dan kun je het niet ongedaan maken. Ik merk dit echter ook bij een aantal van mijn favoriete 35 mm-lenzen, waaronder de uitstekende Canon 35 mm f/1.4L II.
Hoe zit het met scherpte en onscherpte?
Ik hou echt van de Sigma 35 mm f / 2 DG DN-lens wijd open. Zelfs bij f/2 kan het een solide niveau van scherpte bereiken. Het is niet brutaal scherp, maar veel meer dan acceptabel. Ik zou zelfs zo ver gaan om te zeggen dat het goed is. De onscherpte bij f/2 is ook mooi. Het is soepel en aantrekkelijk. De heldere highlights krijgen de vorm van een voetbal als je de randen nadert, maar dat is niet echt een verrassing.
Naarmate je door het diafragmabereik gaat, beginnen de voetbalvormige hooglichten te verdwijnen, maar de onscherpte lijkt me soms een beetje hard. De scherpte is prima, maar de middelste diafragmaopeningen zien er niet zo goed uit als de grootste en kleinste instellingen.
Kleur
Ik heb mijn voorbeeldfoto's gemaakt met Sony's Sigma fp L-camera, die in de eerste plaats uitstekende kleuren heeft. Ik vond de Sigma relatief neutraal als het om kleur gaat. Het gaf de levendige kleuren nauwkeurig weer en vervaagde de subtielere tonen niet. Over het algemeen is het erg solide.
Wie zou de Sigma 35mm f/ moeten kopen 2 DG DN prime-lens
Zoals met veel directe lensvergelijkingen op dit moment, zal het er echt op aan komen welke 35mm je persoonlijk het liefste hebt. Zowel de Sigma 35mm f/2 DG DN als de Sony FE 35mm f/1.8 komen binnen $ 100 van elkaars verkoopprijs. Tegelijkertijd concurreren ze allebei met Samyang's 35 mm AF-lens van $ 399.
Na een aantal weken met de Sigma kan ik zeggen dat hij gedurende het grootste deel van de diafragmacyclus solide scherpte, uitstekende kleuren en behoorlijke onscherpte biedt. Het heeft wat franjes (chromatische aberratie), maar het natuurlijke vignet ziet er relatief aantrekkelijk uit als je wijd open fotografeert.
Over het algemeen vertegenwoordigt het gevoel de grootste sterke kleur van de Sigma. Het voelt stevig en robuust aan, zonder zwaar of omvangrijk aan te voelen. Het voelt vooral goed aan in vergelijking met Sony's full-frame A-serie body's. Welke 35 mm-lens u ook kiest, u kunt zich veilig voelen, wetende dat er geen verliezer in de groep is.