Een L-snede is een overgang in filmmontage waarbij van de ene opname naar de andere wordt geknipt en vervolgens terug naar de oorspronkelijke opname.
Het is ook bekend als een "lap-oplos". De naam komt van de vorm die door de bewerking is gemaakt, die lijkt op de letter "L". De snede wordt meestal aangegeven door een diagonale lijn in filmbewerkingssoftware.
Wat is een knipbeurt
Wat is een filmbewerking?
Een L-snede is een speciaal soort overgang tussen twee opnamen. De L staat voor 'lap solve' en bij filmmontage wordt een L-cut gebruikt om van de ene opname naar de andere over te gaan, terwijl het de indruk wekt dat een camera draait of beweegt.
Een eenvoudige manier om een L-snede te begrijpen, is door het te zien als een oplosovergang, maar dan wel een die u met precisie kunt controleren.
Het staat ook bekend als een 'lap-dissolve', omdat de twee schoten aan weerszijden van hun gedeelde rand of 'lap' lijken te zitten.
Een L-cut geeft je echter meer controle dan alleen een oplossing gebruiken. U kunt voor, na of tijdens het lap-oploseffect extra sneden toevoegen.
De basisconfiguratie voor een l-snede bestaat uit drie stukken:
1. De openingsopname (de eerste opname in je reeks), die geen bewerkingen bevat. Deze opname moet alle elementen bevatten die je wilt overzetten naar de volgende opname.
2. Een tweede opname die alle elementen bevat waaruit je wilt overstappen in de openingsopname. Het kan ook geen bewerkingsonderbrekingen bevatten, omdat die de mogelijkheid zouden verstoren om soepel over te gaan in de eerste opname.
3. Een derde opname, dit is je laatste opname in de reeks en sluit dus je scène af.
Wat is een L-cut in filmbewerking?
Een L-snede wordt soms een "L-dissolve" genoemd. Beide namen zijn logisch, omdat een L-snede twee afzonderlijke opnamen omvat.
Als je erover nadenkt, zijn bijna alle sneden technisch gezien L-sneden - er zijn altijd twee schoten bij betrokken. Een L-snit is anders omdat het dit feit erkent.
Om een L-snede te maken, crossfade je eenvoudig tussen twee opnamen in plaats van snel van de ene naar de andere te knippen. Dit zorgt voor een vloeiende overgang tussen de twee afbeeldingen die kunnen helpen om bewerkingen te verbergen en de continuïteit te verbeteren.
Op het meest basale niveau is een L-snede vergelijkbaar met een parallelle bewerkingstechniek die een "dip-to" wordt genoemd. In plaats van rechtstreeks van het ene schot naar het andere te gaan, vervaagt een dip-to van het ene schot naar zwart en vervaagt het vervolgens weer naar het tweede schot. Dit zorgt voor een snelle overgang tussen scènes zonder tijd te verliezen. Zo kunnen plotselinge overgangen worden
Wat zijn de soorten filmfragmenten?
Wat zijn de soorten filmsneden? door Joe Coulombe op 22 november 2017 Shoot the Moon – Een filmuitsnede vindt plaats wanneer een scène van breed naar close-up gaat. Het lijkt erop dat de camera een object volgt om dichterbij te komen.
Tilt Up - Een tilt up is wanneer de camera vanuit een lagere hoek omhoog kantelt om een persoon, plaats of ding te onthullen. Dit gebeurt vaak wanneer een acteur of belangrijk object is geïntroduceerd en visueel moet worden herkend door het publiek.
Omlaag kantelen – Omlaag kantelen is het tegenovergestelde van omhoog kantelen en treedt op wanneer de camera naar beneden kantelt en iets onthult dat voorheen verborgen was. Het komt vaak voor in combinatie met een dolly-in, waarbij de camera naar voren beweegt terwijl hij naar beneden wordt gekanteld.
Inzoomen/Uitzoomen – Inzoomen is wanneer een opname dichter bij het onderwerp komt door in te zoomen met een lens. Een uitzoomen is wanneer een opname verder weg wordt door uit te zoomen met een lens. Door de deur –
Dit type snede treedt op wanneer er een duidelijke overgang is tussen twee locaties die niet fysiek met elkaar verbonden zijn, zoals van de ene kamer naar de andere of van buiten en binnen in een gebouw of huis. Om deze snede vast te stellen, is het
Hoe voorkom je jumpcuts bij filmbewerking?
Heb je ooit een film gezien waarin er sprongen waren van de ene scène naar de andere, en toen realiseerde je je dat het kwam omdat er veel beeldmateriaal was weggewerkt? Het wordt jump cuts genoemd. Echt, ik haat ze! Als dit in een film gebeurt, moet ik aan het volgende denken:
"Ik wil naar huis."
Het is een veel voorkomend verschijnsel dat redacteuren tijdens het montageproces scènes of delen van scènes uitknippen. De reden hiervoor is dat scènes vaak niet chronologisch in de tijdlijn kunnen worden geplaatst. Ook kunnen sommige scènes te lang zijn of gewoon niet nodig zijn.
Wanneer deze scènes worden uitgesneden, zien wij als kijkers jump-cuts omdat ze van verschillende locaties tegelijk zijn genomen. Eng, toch? En ze komen heel vaak voor! Gelukkig zijn er manieren om ze te vermijden.
Hieronder vindt u vier tips die u kunnen helpen jump-cuts in uw film te voorkomen:Gebruik scènenummers en camerahoeken in plaats van lange shots en close-ups. Gebruik tijdens het werken aan uw storyboard scènenummers en camerahoeken in plaats van lange shots en close-ups. Zo heb je meer flexibiliteit bij het samen bewerken van je film. Als een bepaalde scène niet goed in de algehele plot past, hoef je niet te knippen
Hoe gebruik je jump cuts bij filmbewerking?
Jump-cuts zijn de vloek van filmbewerking. Ze kunnen moeilijk te herkennen zijn en nog moeilijker om aan te wennen. Onervaren editors vermijden ze als de pest, maar ervaren editors weten dat jump cuts een ongelooflijk handig hulpmiddel kunnen zijn om een scène te maken of om van de ene scène naar de andere te gaan.
Echt effectieve jumpcuts zijn lastig om uit te voeren - je moet ervoor zorgen dat het, hoe schokkend het ook is, nog steeds natuurlijk lijkt. Daarom worden ze niet vaak gebruikt in verhalende films; het gebruik ervan is over het algemeen beperkt tot documentaires of korte films.
Het is ook belangrijk op te merken dat jump-cuts niet altijd jump-cuts zijn - sommige mensen gebruiken de term 'jump-cut' door elkaar met 'cut', dus je ziet mogelijk een gedeelte van een video met een duidelijke pauze, waarna de video springt naar een nieuw tijdstip. Niet elke snede is een sprongsnede.
Hier zijn enkele tips om jump cuts effectief te gebruiken:
Gebruik ze spaarzaam
Zorg ervoor dat ze soepel van het ene schot naar het andere gaan
Zorg voor minimaal 3 seconden dode ruimte tussen opnamen
Herhaal jezelf niet; doe iets anders met elke snede
Wees consistent in het gebruik van jump cuts in uw hele project
J Cut versus L Cut in videobewerking
J-cut versus L-cut in videobewerking. Welke is beter? Ontdek waarom dit een uitstekende vraag is, maar ook een die geen echt antwoord heeft. Het hangt echt af van de video en wat je ermee probeert te bereiken.
Zoals je weet, zijn er twee manieren om scènes in een video te veranderen:J-cut en L-cut. De namen verwijzen naar de vorm van de overgang tussen scènes.
In een J-cut beweegt de camera van links naar rechts of van rechts naar links over het scherm, wat lijkt op de letter "J". In een L-cut beweegt de camera van boven naar beneden of van onder naar boven, wat eruitziet als een "L".
Welke overgang is beter? Geen van beide is inherent beter dan de ander. Beide sneden werken goed als ze op de juiste manier in uw project worden gebruikt. Het belangrijkste onderdeel van het succesvol bewerken van een scène is niet wat voor soort snede u maakt, maar eerder hoe u deze gebruikt. Hier zijn enkele tips voor het kiezen van de beste overgang voor uw project:
Sinds het begin der tijden zijn er twee manieren om video te bewerken.
L Cut versus J Cut in videobewerking
De L-snede en de J-snede zijn twee verschillende soorten videobewerkingen die vaak worden gebruikt bij filmbewerking. Beide sneden zijn vergelijkbaar in hun doel, namelijk de overgang van het ene schot naar het andere. Het visuele verschil tussen deze twee opnamen is erg klein en daarom gebruiken sommige editors ze door elkaar.
Er zijn echter bepaalde gevallen waarin het beter is om de ene boven de andere te gebruiken, en als u weet welke u moet gebruiken, kunt u uw bewerking een stuk soepeler maken. Zelfstudie:wat is een L Cut?
Als u van het ene schot naar het andere wilt gaan, maar dezelfde hoek wilt houden op degene die aan het woord is, moet u een L-snede gebruiken. Met deze veelgebruikte videobewerkingstechniek wordt je bewerking naadloos en blijft de kijker betrokken bij je beeldmateriaal.
Wat is een J-cut?
De J-cut lijkt erg op de L-cut in termen van wat het doet. De J-snede gebruikt echter een iets andere hoek, zodat de camera degene die aan het woord is volgt. Dit zorgt voor een veel soepelere bewerking omdat het ervoor zorgt dat kijkers gefocust blijven op wat er wordt gezegd in plaats van te snel weg te knippen voordat ze tijd hebben om te registreren wat ze horen.*
Veelgestelde vragen over filmfragmenten
Wat is een filmopname?
Een "filmsnede" is het punt waarop een scène is overgebracht van het oorspronkelijke cameranegatief naar een duplicaatnegatief. Het originele cameranegatief zal worden gebruikt voor het maken van release-prints, maar het moet eerst worden bewerkt en voorbereid voor duplicatie in het laboratorium.
Een "filmsnede" kan ook verwijzen naar het punt waarop een scène is overgebracht van het oorspronkelijke cameranegatief naar interpositief voor buitenlandse release, of naar het punt waarop een scène is overgebracht van het oorspronkelijke cameranegatief naar telecine voor in- huis screening doeleinden.
Zijn er verschillende soorten filmfragmenten?
Ja, er zijn twee verschillende soorten filmsnedes:Regular Film Cut (niet-dagbladen) en Film Cut met Work Prints (dagbladen). Reguliere filmsnede - Een "gewone" filmsnede is elke overdracht van beeldmateriaal dat afkomstig is van het cameranegatief, maar dat tijdens de productie geen dagbladen bevatte.
Dit type overdracht gebeurt vaak zonder geluid, maar kan ook met geluid. Zodra uw project is voltooid en u al uw spoelen klaar hebt voor gebruik, bieden wij u twee exemplaren van uw filmfragmenten:één exemplaar op 16 mm magnetische film (die wordt
H3-tag:
Hard gesneden in videobewerking
Een harde snede staat ook bekend als een onmiddellijke snede of een sprongsnede en het is in feite een bewerking die onmiddellijk van de ene opname naar de andere springt zonder enige vorm van overgang.
Een Hard Cut kan in je videobewerking worden gebruikt om zonder pauze van het ene onderwerp naar het andere over te schakelen of om van de ene naar de andere locatie te gaan.
Een Hard Cut wordt meestal gedaan met een fade-out en fade-in, of anders door de audio te knippen terwijl de video wordt bewerkt.
Als je een Hard Cut gebruikt, moet je ervoor zorgen dat je je publiek niet in verwarring brengt. Er moet een duidelijke reden zijn waarom je van onderwerp/locatie wisselt.
Bijvoorbeeld:Stel je voor dat je hebt besloten een korte video te maken over de hond van je vriend, maar dan komt hij plotseling vast te zitten in de modder en blijkt dat hij hulp nodig heeft. In dit geval moet je de hondenbeelden bewerken en vervangen door iets anders, zodat je publiek niet in de war raakt.
Als je gewoon rechtstreeks van camera 1 (de hond van je vriend toont) naar camera 2 (hem in de modder laat zien), zullen kijkers in de war raken over wat er aan de hand is. Als u echter een Hard Cut gebruikt door camera 1 uit te faden (met de
Match-cut in videobewerking
Match-cuts zijn een speciaal type overgang bij videobewerking. Ze matchen de actie in de ene scène met die van een andere. Je kunt ze maken en ze kunnen worden gebruikt om je publiek een onmiddellijke verbinding tussen twee scènes te laten voelen.
Match Cut-voorbeelden Er zijn veel verschillende soorten match-cuts. Een match-cut is elk type overgang waarbij de actie van de ene scène overeenkomt met de actie in een andere scène.
Er zijn zoveel manieren waarop je match-cuts in je video's kunt gebruiken. Je kunt ze gebruiken om:** Een transformatie te laten zien** Twee mensen of ideeën met elkaar te verbinden** Een stemming in te stellen (bijv. eng)** Een object of thema te benadrukken** Overgangen tussen scènes Natuurlijk zijn er talloze andere manieren die je zou kunnen gebruiken afhankelijk van je eigen creatieve visie op je video's.Een match-cut makenHier leest u hoe je een eigen match-cut kunt maken:1.
Zoek een actieJe moet beginnen met het vinden van een actie die zich in beide scènes herhaalt. Dit zal helpen om duidelijk te maken dat de twee scènes bij elkaar horen. Als u bijvoorbeeld de eerste schooldag van een kind wilt laten zien, kunt u hem op zijn eerste dag door de gang laten lopen en zijn klaslokaal binnengaan, en dezelfde actie de volgende dagen herhalen om te laten zien hoe
Standaard knippen in videobewerking
De standaard snit in videobewerking stelt je in staat om van de ene opname naar de andere over te gaan zonder verspilde beweging of verwarring. Het uitgangspunt van de cut is dat je twee shots achter elkaar laat zien met een duidelijke actielijn die van de ene scène naar de andere vloeit.
Het meest voorkomende type snit is de match-cut, waarbij een audio- of visueel element uit één opname wordt gebruikt om de kloof tussen twee verschillende scènes te overbruggen. Een eerste opname van een huis in een buurt kan bijvoorbeeld worden gevolgd door een close-up van hetzelfde huis.
De camerahoek en beweging komen overeen, zodat het lijkt alsof het dezelfde opname is die vanuit een andere hoek is gemaakt. Als dit nog geen zin heeft, kijk dan gewoon wat films en tv-programma's en je zult het in actie zien.
De andere, meer basale snede staat bekend als de harde snede of sprongsnede. Dit type bewerking gebruikt helemaal geen overbruggingselementen, maar bevat in plaats daarvan schokkende overgangen tussen twee scènes.
Deze worden vaak gebruikt om stilistische redenen en worden meestal gebruikt tussen snitten die logisch zijn en snitten die helemaal niet bestaan.
Er zijn ook enkele minder vaak voorkomende soorten sneden, waaronder fade-cuts en oplossende sneden, die niet veel worden gebruikt, maar in bepaalde situaties effectief kunnen zijn.
Cross-cut in videobewerking
Bij montage of postproductie is cross-cutting het knippen van scènes die chronologisch worden afgespeeld met scènes die niet in chronologische volgorde staan. Dit wordt gedaan om het verhaal te helpen ontvouwen, om spanning of een ander effect te creëren.
Een veelvoorkomend voorbeeld van cross-cutting komt voor in filmtrailers, die vaak heen en weer gaan tussen een scène vanaf het begin van de film en een scène vanaf het einde van de film. Dit zorgt voor opwinding over wat er gaat gebeuren, maar ook voor anticipatie op hoe het zal gebeuren.
Een ander voorbeeld van cross-cutting is wanneer een scène wordt getoond vanuit twee verschillende perspectieven, zoals twee verschillende personages die iets zien gebeuren.T.S. Eliot's "The Wasteland" is een voorbeeld van "niet-chronologische volgorde", waar lijnen niet op volgorde zijn gerangschikt; dit creëert een gevoel van wanorde en willekeur die de mentale toestand van de verteller weerspiegelt.
Cross-cutting kan ook worden gebruikt om een kijker te desoriënteren.
Een voorbeeld hiervan is te zien in Stanley Kubricks film The Shining (1980). De film begint met Jack Torrance die over een brug rijdt en vervolgens laat zien hoe zijn familie arriveert bij hun nieuwe huis in het Overlook Hotel en zich vestigt.
Deze scènes worden afgewisseld met foto's van Jack die het labyrintische interieur van het hotel verkent terwijl hij volledig naar een feest luistert
Cutaway in videobewerking
Veel mensen willen hun eigen video's maken. Videobewerking is een vaardigheid die je kunt leren. Je bent misschien al bekend met de basisprincipes van videobewerking, maar je weet misschien niet wat cutaways zijn en waarom ze zo handig zijn.
Een van de belangrijkste concepten bij videobewerking is weten hoe je cutaways effectief kunt gebruiken. Cutaways worden vrij vaak gebruikt bij het maken van video's.
Ze helpen de aandacht van het publiek vast te houden door ze een fractie van een seconde iets anders te geven om naar te kijken, terwijl hun aandacht wordt teruggetrokken naar waar het moet zijn. Het gebruik van cutaways kan ook helpen om de illusie van vloeiendheid te creëren bij het filmen van overgangen van de ene scène naar de andere.
Wat is een cutaway?
Een cutaway, zoals hierboven uitgelegd, is een afbeelding of opname die als afleiding dient en de blik van de kijker tijdelijk afleidt van waar ze zich op zouden moeten concentreren. Cutaways worden op grote schaal gebruikt in film en video en zijn te vinden in bijna elke film of televisieshow die recentelijk is uitgebracht.
Ze geven de ogen van het publiek rust, zodat ze zich opnieuw kunnen concentreren op wat belangrijk is zonder een harde snee die hun aandacht terugbrengt naar waar het eerder was gericht.
Cutaways worden meestal gebruikt tussen twee contrasterende afbeeldingen of onderwerpen die weinig tot geen relatie hebben met
Jump Cut in videobewerking
De jumpcut is een abrupte verandering van het ene schot naar het andere. Het is een techniek die goed werkt in film- en videobewerking, waar het kan worden gebruikt om de tijd te laten zien die verstrijkt, of een plotselinge verandering in locatie of context.
Het hoeft echter niet schokkend te zijn; het kan worden gebruikt om een scène in een oogwenk weer te geven, of een video kan worden bewerkt zodat we niet beseffen dat jump-cuts worden gebruikt tot het einde wanneer we de aan elkaar gestikte scènes zien.
__Ten eerste, wat is een Jump Cut?
Een jump-cut treedt op wanneer twee video-opnames samen op zo'n manier worden bewerkt dat je kunt zien dat ze niet continu zijn. Een jump-cut wordt gekenmerkt door een zeer opvallende bewerking die de scène verstoort. Het publiek heeft de neiging om jumpcuts op te merken omdat ze iets onnatuurlijks vertegenwoordigen.
Jump cuts worden vaak gebruikt voor effect, maar vaker wel dan niet, zijn ze onbedoeld. Dit komt omdat de meeste mensen niet weten hoe het bewerken werkt en gewoon aannemen dat als twee scènes naadloos lijken te vloeien, ze in volgorde zijn bewerkt!
Of je nu je eigen homevideo's bewerkt of professioneel materiaal voor tv en film produceert, een basiskennis van hoe bewerkingen werken, zal je helpen ze per ongeluk te vermijden.