Aanpassingslagen zijn een eenvoudige manier om van niets iets te maken. Ze hebben de kracht om een overvolle tijdlijn van ongelijksoortige opnamen aan elkaar te knopen, en daarbij een redacteur veel tijd te besparen.
Aanpassingslagen zijn te vinden in veel van de hedendaagse videobewerkingstoepassingen. Ze bestonden voor het eerst in beeldbewerkingsprogramma's zoals Adobe's Photoshop. Aanpassingslagen bleken zo nuttig te zijn dat ze snel werden geïntegreerd in visuele effecten en compositiesoftware, zoals in Adobe After Effects en andere programma's. Naarmate videobewerkingstoepassingen groeiden met robuustere functies, kwamen ze al snel in de tijdlijnen van redacteuren terecht. Een aanpassingslaag kan nutteloos lijken voor de redacteur die er nog nooit een heeft gebruikt. Voor degenen die dit wonder van wonderen hebben ontdekt, is een aanpassingslaag een supereenvoudige aanwinst die in staat is tot vele verbazingwekkende prestaties.
Wat zijn aanpassingslagen?
In gelaagde videobewerkingstoepassingen met meerdere sporen, in tegenstelling tot nodale compositors, zijn aanpassingslagen lege lagen die op een spoor in de tijdlijn worden geplaatst. Alleen gelaten, is het een onzichtbare laag die ruimte inneemt en de tijdlijn verdringt. Aanpassingslagen werken net als elke andere clip in de tijdlijn; eigenschappen zoals schaal, positie en rotatie kunnen worden gewijzigd en geanimeerd.
Op het eerste gezicht lijken aanpassingslagen misschien duidelijke en eenvoudige middelen, maar als ze niet worden verhuld, zijn het veelzijdige tijdbesparingen.
Een aanpassingslaag is van invloed op elke clip eronder, inclusief een reeks clips waarover deze is uitgerekt. Elk effect dat op de aanpassingslaag wordt toegepast, wordt toegepast op de samengestelde afbeelding van de lagen, of sporen, direct onder de aanpassingslaag. Wanneer de aanpassingslaag eindigt, stopt ook het effect. Hoewel de aanpassingslaag invloed heeft op de onderliggende lagen, heeft deze geen effect op een laag erboven. Dit is ongelooflijk krachtig omdat het de editor in staat stelt om de resultaten te krijgen van het gelijktijdig toepassen van een effect, of een stapel van meerdere effecten, op meerdere clips, terwijl slechts één instantie van het gewenste effect op de aanpassingslaag wordt geplaatst.
De mogelijkheid om één instantie van een effect te hebben is ongelooflijk efficiënt, vooral bij grote projecten, omdat er slechts één aanpassing hoeft te worden gemaakt aan de parameters van dat effect in plaats van meerdere aanpassingen aan elke clip. Een bonustijdbesparing is de weergavetijd van het voltooide project. Het gebruik van aanpassingslagen versnelt het renderen omdat de renderer eerst de onderliggende lagen samenvoegt tot een enkele afbeelding en vervolgens kijkt naar de enkele instantie van het effect dat op de aanpassingslaag is toegepast, in plaats van meerdere instanties van het effect op meerdere lagen te verwerken.
Kleurcorrectie
Een van de meest voorkomende toepassingen voor aanpassingslagen in videobewerkingstoepassingen is het uitvoeren van kleurcorrectie. Een editor bouwt een gewenste look op door meerdere effecten op een aanpassingslaag te stapelen en aan te passen. De editor kan de aanpassingslaag uitrekken om de hele lengte van een scène met vergelijkbare opnamen uit te breiden en de hele scène krijgt nu dezelfde effecten. Een andere manier om een unieke look te creëren die verder gaat dan het gebruik van effecten, is door de overvloeimodus van de aanpassingslaag te wijzigen. Dit verandert de manier waarop de effecten in de laag interageren met de onderstaande clips en kan echt unieke looks opleveren.
Door aanpassingslagen te gebruiken voor de kleurcorrectie kan de editor verschillende looks uitproberen en ze naast elkaar vergelijken. Aanpassingslagen kunnen op verschillende sporen in de tijdlijn op elkaar worden gestapeld. Dit compenseert hun collectieve effecten op basis van hun laagvolgorde. Een manier om kleurgradaties te testen, is door twee verschillende aanpassingslagen op elkaar te stapelen, elk met een andere kleurgradatie van effecten die erop worden toegepast. Verplaats vervolgens één aanpassingslaag om slechts de helft van het frame te bedekken en verplaats de andere om het resterende deel van het frame te bedekken, waarbij geen van beide de andere overlapt. Op deze manier kan de editor twee verschillende kleurgradaties naast elkaar bekijken over de spanwijdte van een hele scène. Nadat ze hebben besloten welk uiterlijk ze het beste vinden, verwijdert de editor het niet-gewenste uiterlijk en verplaatst de resterende aanpassingslaag zodat deze nu het hele frame bedekt.
Overgangen
Overgangen kunnen worden toegepast op aanpassingslagen, net als op elk ander middel dat in de tijdlijn is geplaatst. Dit is handig wanneer een editor aanpassingslagen gebruikt om kleurcorrectie uit te voeren op een groot project met meerdere scènes. Er kunnen twee verschillende aanpassingslagen in hetzelfde spoor worden geplaatst, die elk effecten toepassen op hun respectievelijke scène. Een overgang die op de twee aanpassingslagen wordt toegepast, zal, wanneer het wordt getimed met de scèneovergang, de kleurgradatie van de ene scène soepel veranderen in de kwaliteit van de andere.
Alfakanalen
Aanpassingslagen hebben alfakanalen, waardoor de editor de dekking kan wijzigen of er een matte op kan toepassen. Het aanpassen van de dekking van een aanpassingslaag is een eenvoudige manier om de hoeveelheid van een effect dat wordt gebruikt te regelen. Bij 100 procent wordt het effect volledig toegepast, met de dekking verlaagd tot 50 procent, wordt het effect op halve sterkte weergegeven. Een mat die wordt gebruikt met een aanpassingslaag en effecten is in staat om verbluffende nieuwe looks te creëren. 
Een zachte, ondiepe scherptediepte kan worden gesimuleerd door een vervaging toe te passen op de aanpassingslaag en vervolgens een matte om het gewenste gebied van de samengestelde afbeelding te selecteren om het effect te onthullen. Op dezelfde manier kan een vignet worden gemaakt door effecten toe te passen die de afbeelding verzachten en donkerder maken en vervolgens een subtractieve, ovale mat met zachte randen toe te passen die is gecentreerd op de aanpassingslaag.
Adobe After Effects
After Effects verdient een speciale plek in elk gesprek over aanpassingslagen. Het was een van de eerste video-georiënteerde toepassingen waarin ze werden opgenomen en ze spelen een belangrijke rol bij compositie en visuele effecten. Aanpassingslagen kunnen als afzonderlijke lagen worden gemaakt in After Effects en functioneren precies hetzelfde als in elke videobewerkingstoepassing. Uniek aan After Effects is de mogelijkheid van de toepassing om elke laag, inclusief tekst of vectorobjecten, om te zetten in een aanpassingslaag en elke laag eronder te beïnvloeden. 
Het enige wat de editor hoeft te doen, is de aanpassingslaagschakelaar op die laag te zetten. Aanpassingslagen zijn handig voor samenstellers omdat ze vaak te maken hebben met meerdere elementen binnen het frame. De grootte van deze elementen varieert en vaak worden ze geanimeerd om door de compositie te bewegen. Sommige effecten zijn, wanneer ze worden toegepast, relatief aan de grootte en middenpositie van de laag, niet aan de compositie. Deze effecten zorgen niet voor een uniforme composietlook wanneer ze worden toegepast op meerdere elementen van verschillende groottes. De editor kan een uniform uiterlijk bereiken door het effect toe te passen op een aanpassingslaag, aangezien het effect wordt weergegeven over de hele samengestelde afbeelding in plaats van over de afzonderlijke elementen.
Op het eerste gezicht lijken aanpassingslagen misschien eenvoudige middelen, maar als ze niet worden verhuld, zijn het veelzijdige tijdbesparingen. Hun veelzijdigheid stelt de redacteur in staat om prestaties te leveren die anders onmogelijk lijken. Of het nu gaat om kleurcorrectie of het bouwen van een unieke composiet, aanpassingslagen zijn meer dan capabel. Tijd is een handelsartikel bij het bewerken en een klein beetje dat wordt besteed aan het gebruik van de kracht van aanpassingslagen, zal op de lange termijn grote beloningen opleveren.
SIDEBAR
Aangepaste overgangen maken
Een truc die wordt gebruikt door editors die hun eigen aangepaste overgangen maken, is om de overgang op een aanpassingslaag te bouwen. Editors gebruiken een stapel effecten en animeren hun eigenschappen om de overgang op te bouwen. Een populaire overgang die niet standaard is in de meeste videobewerkingstoepassingen, is een vervaging en bloei. Terwijl het beeldmateriaal naar de snede leidt, begint het te vervagen en de hooglichten beginnen te bloeien, het flitst op het bewerkingspunt en het binnenkomende beeldmateriaal wordt scherpgesteld als de bloei vervaagt. Editors kunnen dit eenvoudig opbouwen door een aanpassingslaag over de twee clips te plaatsen en een vervagingseffect toe te passen op de aanpassingslaag, gevolgd door een bloei- of gloedeffect. Om de overgang te laten werken, stellen editors de parameters van beide effecten op nul en plaatsen ze keyframes op die parameters waar de overgang zal beginnen. Editors plaatsen vervolgens keyframes op de effecten op het bewerkingspunt en passen de vervaging en de bloei aan om de gewenste look te bereiken. Om de overgang te voltooien, plaatsen de editors keyframes waar ze willen dat de overgang eindigt en worden de parameters van de effecten weer op nul gezet. Zodra de overgang is gemaakt, kunnen ze deze kopiëren en plakken over elke snede in de tijdlijn om een uniform uiterlijk te krijgen. Deze truc kan nog een stap verder gaan door een project te maken dat alleen aanpassingslagen van op maat gemaakte overgangen bevat. Wanneer een nieuwe overgang wordt gebouwd, wordt het overgangsproject geopend en wordt de aanpassingslaag met de nieuwe overgang daarin opgeslagen. Dit project kan worden toegevoegd aan nieuwe projecten en de op maat gemaakte overgangen zijn beschikbaar om te kopiëren en te plakken.
Bijdragende redacteur Chris "Ace" Gates is een Emmy Award-winnende schrijver en redacteur.