Hoewel flash-forwards het meest voorkomen in romans en korte verhalen, worden ze ook effectief gebruikt in films en tv-shows.
Flash-forwards worden vaak gebruikt:
- Om spanning te creëren en spanning op te bouwen
- Om voorafschaduwingen of hints te geven over wat gaat komen
- Om het perspectief van het verhaal te verschuiven of gebeurtenissen vanuit een ander perspectief te laten zien
- Om het heden te contrasteren met de toekomst of om te laten zien hoe karakters in de loop van de tijd zijn veranderd
- Om diepte aan de personages toe te voegen en hun motivaties en innerlijke conflicten te onderzoeken
Hier zijn enkele voorbeelden van flashforwards:
* In de roman *The Great Gatsby* van F. Scott Fitzgerald begint het verhaal met een flash-forward naar Nick Carraway's bezoek aan Gatsby's graf vijf jaar na Gatsby's dood. Deze flash-forward zet de toon voor de roman en geeft de lezer een idee van de tragische gebeurtenissen die gaan komen.
* In de film *The Godfather* van Francis Ford Coppola zijn er verschillende flash-forwards die het personage Vito Corleone laten zien als een jonge man op Sicilië. Deze flash-forwards helpen om achtergrondinformatie over Vito te verschaffen en uit te leggen waarom hij de machtige maffiabaas werd die hij nu is.
* In het tv-programma *Lost* zijn er veel flash-forwards die de levens van de personages laten zien nadat ze van het eiland zijn ontsnapt. Deze flash-forwards helpen de kijker betrokken te blijven bij de personages en zich af te vragen wat er in de toekomst met hen zal gebeuren.
Hoewel flash-forwards niet zo vaak worden gebruikt als de populaire stijlfiguur flashback, blijven ze over het algemeen een effectief hulpmiddel dat een verhaal naar een hoger niveau kan tillen en de perceptie van de lezer van het verhaal kan beïnvloeden.