Inleiding tot schemerfotografie
Dit bericht gaat over het maken van geweldige schemerportretten bij weinig licht van die tijd van de dag.
Twilightfotografie klinkt misschien niet bijzonder moeilijk. Maar ik verzeker je dat als je probeert te fotograferen in de automatische modus, of zelfs een prioriteitsmodus, je echt moeite zult hebben om goede resultaten te produceren.
Het is niet moeilijk als je weet wat je doet en dat is precies wat ik nastreef om het je in dit bericht te leren.
Stap 1 – Testopname voor schemerfotografie
Als ik ooit een locatie vind die ik wil gebruiken, maak ik een testopname op een instelling waarvan ik denk dat die mogelijk zou kunnen zijn werk en ga vanaf daar.
Vaak komen deze foto's, als ik me in een onbekende of snel veranderende lichtsituatie bevind, vrij slecht uit. Een goed voorbeeld van hoe slecht deze kunnen zijn, is de onderstaande foto. Ik heb nog geen flits gebruikt.
Deze testopname was niet bedoeld om te zien hoe de foto eruit zou zien als ik geen flitser zou gebruiken. Ik wist dat ik er een moest gebruiken. Het was om de belichting van het omgevingslicht op de achtergrond te testen.
Als ik 's nachts foto's maak met modellen, wil ik altijd wat omgevingslicht op de achtergrond opnemen. Het draagt bij aan het belang van de foto. Immers, wie zegt dat een pixel op het gezicht belangrijker is dan op de achtergrond.
De instellingen voor onderstaande foto zijn ISO 1000, bij f/2.8 voor 1/30 seconde. Dit is ongeveer net zo kort als ik de camera stil kan houden bij een brandpuntsafstand van 24 mm.
Stap 2 – Knipperen
Voor de volgende stap heb ik een flitser toegevoegd. En na wat gepruts vond ik een instelling die ik leuk vond.
Het enige probleem was dat de flitsbelichting 1 ev was opgedraaid en het diafragma iets smaller was, bij f/4, met een sluitertijd van 1/40, waardoor er minder omgevingslicht binnenkomt. Ik vond het leuk hoe het licht van de flits eruitzag. Maar het was duidelijk dat ik een aantal instellingen moest veranderen met de belichting.
Voor deze opname heb ik een speciale diffuser gebruikt. Hetzelfde effect kan eenvoudig worden bereikt met een gewone flitser en een goedkope diffuser van £ 4.
Voordat we verder gaan, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat uw flitser is ingesteld op snelle synchronisatie. Hierdoor kan hij anders en bij veel hogere sluitertijden werken. Zonder deze instelling werkt mijn flitser maar tot 1/250 seconde.
Mijn flitser is ook draadloos ingesteld en heeft een soort zender nodig. Daar lees je hier alles over.
Stap 3 – Flitsdiffusie
De reden dat ik een model heb gevraagd om met mij op de foto te komen was omdat ik mijn nieuwe beauty dish en grid cover wilde uitproberen.
Een beauty dish straalt indirect licht uit. Dit wordt rond de schotel gestuiterd voordat het onderwerp wordt verlicht. Het raster aan de voorkant neemt dit zachte licht op en dwingt het licht door de gaten aan de voorkant, in een rechte lijn en over mijn onderwerp.
Het resulterende zachte licht zorgt ervoor dat er nog steeds natuurlijke schaduwen op het gezicht en lichaam van het model kunnen worden gevormd .
Het eindresultaat (in mijn uiteindelijke foto) laat het licht eruitzien alsof het van ver komt, van een veel grotere, maar zachte lichtbron. In werkelijkheid is het gewoon een draadloze flitser en minder dan € 100 aan apparatuur.
Stap 4 – Belichting
Om meer licht binnen te laten, hield ik mijn ISO op 1000, op f/2.8 voor 1/30 seconde.
Dit liet duidelijk meer licht binnen dan voorheen, maar omdat de foto te donker was, werd de korrel veel opvallender.
Het ding met digitale korrel is dat je ongelijke kleuren overhoudt met een bijna grijze en rode tint. Dit is niet goed voor het soort foto dat ik probeer te maken, dat zacht licht zou moeten zijn, veel omgevingslicht en veel schone, zachte en scherpe elementen op het model.
Dus ik probeerde het om een compromis te vinden tussen de flitser en het omgevingslicht. In stap 2 heb ik de flitsbelichting met 2 stops teruggebracht tot -1ev. Dit werkte niet zo goed als ik had gepland, maar het hoort allemaal bij het proces.
Stap 5 – Belichting 2 &Achtergrond
Zoals je kunt zien, maakt het gebrek aan korreligheid in deze foto een wereld van verschil in vergelijking met de foto hierboven.
Ik heb mijn lens vervangen door een f/1.4 prime-lens – die vier keer meer licht in de lens laat wanneer het ingesteld op het maximale diafragma. Hierdoor kon ik mijn ISO verlagen tot 640 en bovendien vertraagde ik mijn sluitertijd tot 1/6.
De reden dat ik wegkwam met zo'n lange sluitertijd was omdat de eerste burst van de flits was krachtig genoeg om het grootste deel van de beweging te bevriezen. Elke beweging in de duisternis worstelde om er doorheen te schijnen. U zult echter merken dat er een klein beetje beweging is aan de rechterkant of het gezicht. Ik heb het opgelost door de sluiter iets omhoog te brengen in de volgende foto.
Stap 6 – Positionering en achtergrond
Nadat ik mijn foto hierboven had bekeken, besloot ik dat ik niet helemaal tevreden was met de achtergrondverlichting. Het licht leek allemaal in één te vervagen. Dus ik heb mijn model gedraaid en gepositioneerd om de lichten langs de pier vast te leggen.
Afgezien van het verhogen van mijn ISO naar 800 om rekening te houden met mijn iets hogere sluitertijd van 1/6 seconde, zijn de toegepaste instellingen precies hetzelfde als eerder.
Ook al heb ik deze foto met f/1.4 gemaakt, ik kon de foto er scherp uit laten zien. Dit komt omdat ik heel zorgvuldig heb gefocust op de ogen van het model - waar je ogen worden getekend. De rest van de foto, met name de huid, ziet er erg zacht uit omdat deze zacht is.
Deze combinatie werkt 's nachts heel goed, omdat het een geweldig effect geeft en zoveel licht toelaat als ik nodig heb om mee te werken.
>De uiteindelijke instellingen voor deze foto waren ISO 800, f/1.4 op 1/6 van een seconde met het flitsvermogen verhoogd tot +1ev.
Als je meer wilt weten over hoe ik deze specifieke foto heb verwerkt, ga hier in dit bericht in detail over.
