1. De dagelijkse en micro -fotografie omarmen:
* Schoonheid vinden in het alledaagse: Met beperkte mobiliteit richtten fotografen hun lenzen naar het vertrouwde. Ze concentreerden zich op de details in hun huizen, tuinen en onmiddellijke omgeving en vonden artistieke verdienste in de over het hoofd gezien. Dit omvatte het fotograferen van stillevens, het vastleggen van het veranderende licht in hun kamers of het documenteren van dagelijkse routines op een visueel boeiende manier.
* Micro Photography &Macro Work: Lockdown bood de perfecte gelegenheid om de ingewikkelde details van de natuurlijke wereld te verkennen. Het fotograferen van insecten, planten of texturen van dichtbij werd een populaire manier om betrokken te blijven en nieuwe perspectieven te ontdekken. Macro -lenzen en uitbreidingsbuizen kregen hernieuwde populariteit.
2. Virtuele fotoshoots en samenwerking op afstand:
* Creatieve videoconferenties: Fotografen gebruikten videoconferentievlekken (Zoom, FaceTime, Skype) om "virtuele fotoshoots" uit te voeren. Ze begeleidden onderwerpen over poseren, verlichting en compositie op afstand, het maken van afbeeldingen door screenshots te maken of gespecialiseerde software te gebruiken waarmee externe camerabesturing mogelijk is. Dit was een bijzonder populaire optie voor portretten, headshots en lifestyle -fotografie.
* Collaboratieve projecten: Ondanks de fysieke afstand vonden fotografen manieren om vrijwel samen te werken met andere creatieven. Dit zou kunnen inhouden dat samenwerkingen van fotobewerking, gezamenlijke online tentoonstellingen of werken met stylisten en modellen op afstand werken om conceptuele afbeeldingen te maken.
3. Revising Archives &Self Improvement:
* Bestaand werk organiseren en bewerken: Met downtime beschikbaar, wijdden veel fotografen tijd aan het organiseren van hun fotoarchieven, het doorlopen van afbeeldingen en het verfijnen van hun bewerkingsvaardigheden. Dit proces stelde hen in staat om vergeten edelstenen te herontdekken en gebieden voor verbetering van hun workflow te identificeren.
* Online onderwijs en ontwikkeling van vaardigheden: Lockdown voedde een toename van online fotografiecursussen, workshops en tutorials. Fotografen gebruikten deze keer om nieuwe technieken te leren, specifieke software te beheersen of hun begrip van de fotografietheorie te verdiepen. Dit omvatte het verkennen van gebieden zoals nabewerking, verlichtingstechnieken of nichegenenres van fotografie.
4. Persoonlijke projecten en experimenten:
* Nieuwe genres verkennen: Sommige fotografen waagden zich buiten hun comfortzones en experimenteerden met genres die ze nog niet eerder hadden onderzocht. Dit kan inhouden dat astrofotografie uit hun achtertuin wordt geprobeerd, zich verdiept in abstracte fotografie of experimenteren met verschillende filmvoorraden.
* Conceptuele en zelfportretfotografie: Lockdown bood een kans voor introspectie en artistieke expressie. Zelfportretuur werd een populaire uitlaatklep voor veel fotografen, waardoor ze hun identiteit en emoties konden verkennen door visuele verhalen. Conceptuele projecten, die vaak te maken hebben met thema's van isolatie of veerkracht, kwamen ook naar voren.
5. Online aanwezigheid opbouwen en zich bezighouden met gemeenschappen:
* Betrokkenheid op sociale media: Fotografen brachten hun activiteit op op sociale mediaplatforms zoals Instagram, Facebook en Twitter, deelden hun lockdown -projecten, omgaan met volgers en het opbouwen van hun online aanwezigheid.
* Website -updates &Portfolio -verfijning: Veel fotografen gebruikten de downtime om hun websites bij te werken, hun portfolio's op te knappen en hun online aanwezigheid voor zoekmachines te optimaliseren.
* online workshops en mentorships: Sommige fotografen begonnen online workshops of mentorprogramma's aan te bieden en hun kennis en expertise te delen met aspirant -fotografen.
6. De pandemische ervaring documenteren:
* Verhalen over lokale gemeenschap: Veel fotografen voelden zich gedwongen om de impact van de pandemie op hun lokale gemeenschappen te documenteren. Dit omvatte het fotograferen van frontliniewerkers, het vastleggen van de lege straten van hun steden of het documenteren van de veerkracht van kleine bedrijven.
* Persoonlijke documentatie: Sommige fotografen documenteerden hun eigen persoonlijke ervaringen tijdens lockdown, waardoor visuele dagboeken van hun dagelijkse leven en reflecties op de ongekende situatie werden gecreëerd.
Key Takeaways:
* aanpassingsvermogen: De lockdown benadrukte het belang van aanpassingsvermogen en vindingrijkheid in het fotografieberoep.
* Creatief probleemoplossing: Fotografen toonden hun vermogen om creatieve oplossingen te vinden om beperkingen te overwinnen en hun ambacht te blijven oefenen.
* Persoonlijke groei: Veel fotografen gebruikten de tijd om zich te concentreren op persoonlijke groei, ontwikkeling van vaardigheden en het verkennen van nieuwe creatieve wegen.
* Community Building: Ondanks de fysieke afstand vonden fotografen manieren om contact te maken met en elkaar te ondersteunen via online communities en samenwerkingen.
Concluderend, de Covid-19 lockdowns dwongen professionele fotografen om buiten de kaders te denken en nieuwe manieren te vinden om creatief te blijven. Hoewel de uitdagingen belangrijk waren, was de reactie van de fotografische gemeenschap een bewijs van hun passie, veerkracht en vindingrijkheid. Veel van de strategieën en technieken die in deze periode zijn ontwikkeld, blijven vandaag waardevolle hulpmiddelen voor fotografen.