Ik werd aanvankelijk aangetrokken door fotografie, vooral vanwege de kleur. Ik vind het gebruik ervan zowel mooi als fascinerend en een krachtig verhalend hulpmiddel. Deze geweldige video viert enkele van de beste kleurgebruiken in alle films.
Wat ik vooral op prijs stelde aan deze video, is dat het niet alleen een viering is van het meest overdreven gebruik van kleur in de geschiedenis (hoewel die verschijnen en terecht als ze goed worden gedaan), maar een slimme uitsplitsing van verschillende delen en combinaties van de kleurenwiel en hoe bepaalde films profiteerden van die subsets op manieren die ze enorm versterkten. In "Only God Forgives" verhoogt de extreme verzadiging in scènes die vaak monochroom zijn de intensiteit en roept het gerichte emoties op bij de kijker. Aan de andere kant zijn de zachte, vaak eigenzinnig gepaarde pastelkleuren van "The Grand Budapest Hotel" zowel ontspannend als grillig tegelijk:ze belichamen zowel het komische als het fantastische tegelijk, en versterken de exacte wereld die Wes Anderson zo nauwgezet creëert. Wanneer een regisseur een specifiek palet kiest en er methodisch aan vasthoudt, zijn de resultaten vaak opvallend en kunnen ze zowel de impact van individuele scènes als de kracht van de algehele verhaallijn vergroten.
Zorg ervoor dat je Cinefix volgt voor meer.