Laten we eens kijken naar de uiterst belangrijke 'master shot' en hoe je deze kunt gebruiken om de rest van je filmische wandtapijt aan elkaar te knopen.
Wanneer je voor het eerst begint met film en video, is elk shot je mastershot. Het is logisch als je erover nadenkt. Je hebt je decor, je acteurs of onderwerpen, en je hebt je actie. Wil je niet alles in één keer vastleggen? Maar zoals je snel zult merken in je projecten, wil je een breed scala aan andere foto's, zoals oprichtingen, close-ups, inserts, enz...
De echte truc bij het maken van films is het vinden van de juiste balans tussen deze verschillende soorten opnamen. Wanneer wil je de brede opname gebruiken versus de close-up? Wanneer geef je je publiek een gevoel van ruimte en setting versus een kijkje in de emoties en gevoelens van een personage? Dit zijn de vragen die je jezelf als regisseur en als editor moet stellen bij het samenstellen van je film.
Om te beginnen heb je echter je mastershot nodig. Laten we eens kijken naar deze uiterst belangrijke opname en hoe deze wordt gebruikt om de rest van je filmische wandtapijt aan elkaar te binden:beroemde voorbeelden, tips voor het inlijsten en andere foto's om uiteindelijk over na te denken.
Wat is een mastershot?
In de eenvoudigste bewoordingen is een mastershot de enige opname van een filmscène die alle onderwerpen, objecten en delen van de set omvat die relevant zijn voor de algehele scène. De beste manier om erover na te denken is in termen van toneel. Wanneer je naar het theater of een toneelstuk gaat, krijgt een persoon in het publiek meestal een "master shot" -versie van de productie. In de bioscoop hebben we echter de mogelijkheid om het perspectief te veranderen en extra opnamen en hoeken te bieden.
De mastershot is de allesomvattende opname die veel filmmakers graag gebruiken als basis voor hun cinematografie. Deze mastershot zal alle benodigde informatie bevatten, net zoals je zou zien als het publiek tijdens een toneelstuk, voordat je ingaat op deze meer specifieke shots.
Dekking versus close-ups
Een andere manier om over de hoofdopname na te denken, is in termen van dekking of cameradekking. Dit is een brancheterm die definieert hoe een editor het bewerken van een scène zou kunnen benaderen met betrekking tot welke opnamen beschikbaar zijn en welke hoeken laten zien welke acties, enz. Daarom omvat een masteropname alle dekking van een scène, zo goed mogelijk.
Een ander voorbeeld hiervan is afkomstig van televisieproducties van toneelvoorstellingen. Van klassieke voorbeelden variërend van I Love Lucy aan Vrienden , worden deze shows live opgenomen voor een studiopubliek door meerdere camera's tegelijk. Hoewel er meerdere camera's kunnen bewegen die scherpstellen op kleinere hoeken, blijft er altijd een brede hoofdopname over voor volledige dekking.
Voorbeelden van Master Shots in Film
Als je terugkijkt in de filmgeschiedenis, is het misschien moeilijk om je een beroemde meesteropname te herinneren. Dit komt omdat het, als het goed wordt gedaan, er gewoon uitziet als een van de vele noodzakelijke opnamen die je helpen de gebeurtenissen in een bepaalde scène te begrijpen.
Als je echter naar aanwijzingen zoekt om te zien of alle personages zichtbaar zijn, en alle meest relevante acties en items duidelijk zijn, dan kun je snel herkennen welke shots een regisseur als meester maakte, versus de meer genuanceerde close-ups en andere filmische hoeken.
Het is ook belangrijk op te merken dat, hoewel vergelijkbaar en soms hetzelfde, een masteropname niet altijd hetzelfde is als een oprichtings- of expositieopname. Soms kan het maken van opnamen bedoeld zijn om ongeveer dezelfde hoeveelheid uitgebreide informatie te bieden, maar ze zijn eigenlijk meer bedoeld om dieper in te gaan op de toon en verhaalontwikkeling, en kunnen zich richten op externe elementen zoals landschap, tijd van de dag of de sfeer van de film.
Tips voor kadreren en fotograferen
Daarom is de sleutel tot een goede masteropname om eenvoudigweg voldoende dekking te bieden met een cinematografisch oog. Alleen omdat je alle artiesten en acties wilt zien, wil nog niet zeggen dat je je frame moet vullen met veel andere onnodige informatie. Je hebt zeker een licentie om te proberen je mastershot er zo gecomponeerd mogelijk uit te laten zien, door je standaard filmmaakprincipes te volgen, zoals de regel van derden, en door de beste hoeken te zoeken.
Een ander aspect waarmee regisseurs en DP's rekening moeten houden bij het maken van een mastershot, zijn alle elementen die nodig kunnen zijn voor VFX of afbeeldingen in de post. Mastershots zijn van cruciaal belang voor producties met een groot budget, zoals superheldenfilms en andere VFX-zware blockbusters, omdat volledige dekking nodig is om te helpen bij het ontwerpen, schalen, schaduwen, enz. van digitale personages en effecten.
Andere opnamen om te overwegen
Als algemene verklaring voor degenen die net beginnen met hun films en videoprojecten, is een mastershot een perfect shot om als eerste te benaderen op elke set. Dit geeft je een basiseenheid om naar terug te verwijzen voor eventuele volgende opnames, en biedt ook een beetje oefening voor al het acteren, blokkeren en effecten die nodig kunnen zijn voor een bepaalde scène. Als je met de master kunt beginnen en je goed voelt over het hebben van ten minste één of twee solide mastershot-opnames, kun je de stap naar de meer filmische shots verkennen, zoals de vele die je hierboven kunt zien.