Een gastpost van Guy Prives.
Concertfotografie is een van de meest uitdagende gebieden in de fotografie, in tegenstelling tot geposeerde foto's; bij dit soort fotografie hebben we geen controle over bijna elke parameter in de foto. We kunnen het gefotografeerde object niet sturen, we hebben geen controle over de verlichting, die voortdurend verandert, en we hebben geen enkele hoek.
Bovendien mogen we niet vergeten dat er mensen om ons heen zijn die goed geld hebben betaald om van de show te genieten en het maakt ze niet uit dat ze in ons frame zitten. Vaak zijn we ook beperkt tot een bepaalde tijd of het aantal nummers waarin we foto's mogen maken. Klinkt als een missie onmogelijk? Hoewel het fotograferen van een liveshow niet gemakkelijk en intuïtief is, is het ook minder moeilijk dan wat de meeste mensen misschien denken, en ik denk dat je aan het einde van dit artikel versteld zult staan dat het makkelijker is dan het lijkt.
Dus hoe beginnen we? Om te beginnen willen we zoveel mogelijk variabelen verlagen die ons onderbreken, daarom raad ik aan om naar relatief intieme shows te gaan op plaatsen waar je bijna overal kunt komen en het frame vanuit elke gewenste hoek kunt nemen. Als je een band hebt die je persoonlijk kent, is dit een goede plek om mee te beginnen. Mijn eerste show was bijvoorbeeld eind 2007 – met Canon 350D en 18-55 mm kitlens. Ik ging naar een optreden van de band van een vriend, "The Carsitters", die me uitnodigde om de show te fotograferen, en ik heb veel van mijn ervaring aan hen te danken.
Apparatuur - Het is niet de camera die belangrijk is, maar de persoon erachter.
Of je nu overtuigd bent door dit gezegde of niet, er zijn nog steeds verschillende gebieden in de fotografie waar onze apparatuur erg belangrijk is en een van deze gebieden is de concertfotografie.
Vanwege de zwakke verlichting bij optredens, gebruiken we liever lenzen met een open diafragma (f/2.8, f1.8, f/1.4) en camera's waarmee we foto's kunnen maken met hoge ISO zonder ruis.
In dynamische shows zoals rockbands zullen we relatief hoge sluitertijden moeten gebruiken om de beweging van een wilde drummer of springende zanger te bevriezen. Dit zijn de momenten waarop je dankbaar zult zijn dat je goede apparatuur in handen hebt. Maar wees niet teleurgesteld, zelfs als uw apparatuur niet perfect is. Veel van mijn concertfoto's zijn gemaakt met de Canon 350D die qua fotografie bij hoge ISO erg veel ruis heeft en het niet mogelijk maakt om een waarde boven de 1600 te kiezen, en ook zonder een snelle zoomlens.
Verhoog uw ISO, zelfs als de afbeelding ruis bevat.
Het is beter om naar mijn mening een foto te maken met een beetje ruis en de ruis later te verminderen met wat bewerkingssoftware (Lightroom 3 biedt een zeer goede optie om ruis te verminderen) of zelfs bij de ruis te blijven, dan een beeld te krijgen zonder ruis maar allemaal wazig omdat de lagere ISO moest je compenseren met een lange belichtingstijd.
Zwart-wit kan een goede optie zijn voor dergelijke foto's met veel ruis.
Correcte belichting
Een van de eerste problemen die we tegenkomen bij fotografie is het meten van het licht en het selecteren van de juiste belichting. In liveshows meten we het licht vanaf een punt dat we willen belichten met behulp van puntmeting (sommigen geven er de voorkeur aan om de meetwaarde te gebruiken).
In de meeste shows zijn er verschillende sets van repetitief licht, dus u moet rekening houden met de juiste parameters voor het verschillende licht en dan, bijvoorbeeld, zodra de zanger de spot heeft, weten we wat de juiste parameters zijn voor ons frame. U moet uw histogram controleren en bovendien in de monitor op overbelichte punten controleren, om ervoor te zorgen dat de belangrijke objecten in het frame goed worden belicht. Een van de meest frustrerende dingen is om thuis te komen met een foto die er goed uitziet op de camera en dan ontdekken we op ons computerscherm dat deze over- of onderbelicht is. Omdat het moeilijk is om precies onze beste belichting te vinden, raad ik aan om in RAW te fotograferen, zodat je de belichting indien nodig kunt compenseren en afbeeldingen kunt opslaan die een beetje overbelicht waren of juist het tegenovergestelde, onderbelicht zijn geworden.
Flash gebruiken?
Ik weet zeker dat jullie allemaal de volgende situatie kennen:je bent in een concert, een paar honderd meter van het podium, om je heen honderden flitsen van camera's van mensen die foto's van de show proberen te maken.
Het spijt me de mythe te doorbreken, maar je flits heeft geen effect op het verlichten van de zanger. In het beste geval doet de flitser niets, en in het slechtste geval verlicht hij de sigarettenrook om je heen of de kale plek van degenen voor je.
Een ander probleem is dat sommigen een camera in de automatische of semi-automatische modus gebruiken. De camera weet niet dat wat ons interesseert het podium ver weg is, en wordt niet beïnvloed door het flitslicht, dus laat hij minder licht in de sensor - en we krijgen een donker podium.
Dus als je ver van het podium bent, zet dan de flitser uit.
Als je dicht bij het podium staat en de flitser gebruikt, zal de artiest inderdaad helder zijn, maar elke achtergrond zal donker zijn en je verliest de hele sfeer. Wat is de oplossing? Meet het licht aan de omgeving totdat je de juiste belichting krijgt in termen van sfeer die je wilt en voeg dan gewoon de flits toe, op deze manier krijg je de omgevingsverlichting die de sfeer laat zien, en de flits zal de zanger verlichten en zijn beweging bevriezen. Zo wordt je object ondanks de lange sluitertijd niet onscherp. Natuurlijk kun je de flits weerkaatsen en hard direct licht vermijden dat het gezicht van het onderwerp plat maakt en rode ogen kan veroorzaken, net als in elke andere situatie waarin je de foto maakt met gerichte flits. Als het plafond niet laag genoeg is of niet wit is, zoals bij de meeste concerten, kun je de flits terugkaatsen met een witte kaart of gewoon verzachten met andere diffusers. Een andere optie om de flitser te gebruiken die speciale resultaten geeft, maar minder handig is als je toegang hebt tot het podium - plaats vooraf flitsers op het podium die op afstand worden geactiveerd door triggers en je foto's minder gewoon zult geven.
De rook kan onze beste vriend of onze ergste vijand zijn - als we foto's maken met flits, als de rook voor de artiest is, dan zal de flits de rook aansteken en niet de artiest. In dergelijke situaties moeten we het fotograferen met flits vermijden. Rook achter de artiest kan het beeld echter verbeteren.
?
Wachten op de spotlight
Als het te donker is en we ver van het podium zijn en we de flitser niet kunnen gebruiken, wachten we tot het spotlicht, het smalle, gefocuste en sterke licht, de artiest zal verlichten. Je zult er misschien versteld van staan dat die donkere beelden die alleen door het spotlicht op de zanger worden verlicht, veel beter zullen zijn dan het frame waarin alles wordt verlicht. Je moet niet vergeten:het fotograferen van een concert is niet zoals documentaire fotografie waarbij het belangrijk is om alles te zien, maar meer een foto die een bepaalde sfeer laat zien en belichting is onze belangrijkste methode om het door te geven aan de kijkers. Tijdens een concert heb je zelden vast licht op het podium. Vast licht maakt het misschien gemakkelijker voor u om te fotograferen, maar levert ook beelden op die saaier en banaler zijn.
Silhouetten als oplossing voor beperkingen
Negeer de beperkingen niet. Compactcamera's, oude camera's of lenzen met meer dan 2,8 diafragma kunnen problemen veroorzaken bij het proberen vast te leggen van het onderwerp dat goed belicht is. Dit komt door de wisselende lichten die meestal donker zijn en die kenmerkend zijn voor de meeste kleine voorstellingen. Een van de aanbevolen oplossingen is het fotograferen van silhouetten. We kiezen liever voor een silhouet dat heel duidelijk is, zodat de kijker kan zien en begrijpen wat het onderwerp in het kader is, zelfs als het zonder licht is. Dit soort foto's maken we als er geen licht op het onderwerp is en de enige lichten zich achter de band/zanger/danser bevinden.
Zo kunnen we met een simpele camera bijzondere foto's maken. Houd er rekening mee dat als we in de camera niet definiëren dat dit is wat we willen, deze voor ons een lange belichtingstijd zal kiezen of de flitser zal gebruiken om het podium te verlichten. Wat we nodig hebben, is de camera handmatig in te stellen om onderbelichting mogelijk te maken. Of negatieve belichtingscompensatie (EV) is gedefinieerd voor degenen onder u die automatisch of halfautomatisch gebruiken, of voor degenen onder u die de handmatige modus gebruiken, verhoog gewoon de sluitertijd of sluit het diafragma totdat het beeld volledig donker is wanneer er geen tegenlicht is. Om het silhouet te produceren, zullen we de juiste belichting vanaf het podium meten en vervolgens fotograferen met de verkregen parameters. De achtergrondverlichting zal weergeven zoals het hoort - en het figuur zal volledig donker zijn. In deze situaties zal het moeilijk zijn om de camera scherp te stellen, dus focus op het personage als er licht is, of fotografeer met handmatige scherpstelling.
Kleur
In de meeste shows is de dominante kleur rood. Lichttechnici houden van deze gekleurde lichten die fotografen meestal haten. U moet oppassen dat de rode kleur niet "verbrandt" en dat u de gegevens in die gebieden verliest. Je kunt de foto beter een beetje onderbelichten in raw en dan wat helderheid toevoegen zodat er in die gebieden geen details verloren gaan. Een andere manier om dit aan te pakken is om vrienden te maken met de lichttechnicus en te vragen om specifieke lampen te gebruiken - je zult verrast zijn, het werkt. Als u met deze twee methoden geen succes had en u voor de computer stond met een onnauwkeurig belichte foto, kunt u deze afbeelding opslaan door naar zwart-wit te converteren.
Compositie
Tot nu toe hebben we het alleen gehad over de technische problemen om een concert te fotograferen, maar we mogen niet vergeten om ook de compositie aan te pakken. Ook in concert is het niet voldoende dat de foto technisch perfect is, je moet ook een verhaal hebben en een goede en interessante compositie. Soms is een close-up foto waar je bijvoorbeeld alleen de gitaar kunt zien voldoende en soms wil je de hele band bij elkaar zien. Het hangt allemaal af van je artistieke smaak en de beperkingen van je apparatuur.
Bij concertfotografie zijn er geen regels, je moet in elke show de lichteffecten zien om te beslissen hoe je dezelfde band gaat fotograferen en tonen. Kortom, concertfotografie is geen gemakkelijke taak, maar met een beetje oefening kun je prachtige resultaten behalen.
Guy Prives is een concert- en mensenfotograaf. Fotografie voor Guy is een andere manier om de wereld vanuit unieke en verschillende hoeken te bekijken en te bekijken.
Hij ontdekte zijn liefde voor fotografie tijdens een lange reis naar Zuid-Amerika en deze passie om het moment vast te leggen met een klik van de camera is sindsdien bij hem gebleven. Gewone dingen (bezienswaardigheden) kunnen buitengewoon worden als ze worden vastgelegd door de lens van de camera.
Je kunt zijn foto zien op zijn website en op zijn Facebook-pagina.