Uw camera is een slim hulpmiddel dat beelden kan vastleggen in een groot aantal uitdagende situaties. Maar vreemd genoeg - frustrerend genoeg - kan het soms moeilijk zijn om in je foto's precies vast te leggen hoe je het door je ogen ziet.
Daar zijn een aantal redenen voor en enkele eenvoudige methoden om het goed te doen. In deze zelfstudie leggen we zeven manieren uit waarop u meer controle kunt krijgen over uw belichtingen voor afbeeldingen die overeenkomen met wat u ziet.
01 Gebruik handmatige belichtingsmodus
De belichtingssystemen in camera's zijn tegenwoordig behoorlijk krachtig, maar ze zijn niet altijd 100% nauwkeurig. En de sleutel tot een goede belichting is om te herkennen wanneer je camera wat hulp nodig heeft, en vervolgens de controle over de situatie te nemen.
In waarschijnlijk de helft van deze gevallen kunt u uw belichtingsproblemen oplossen door enige belichtingscompensatie in te stellen. Een positieve waarde verhoogt de belichting en maakt uw afbeelding helderder, terwijl een negatieve waarde – bijv. -1 EV – de afbeelding donkerder maakt.
Maar voor die andere keren is de handmatige belichtingsmodus de beste manier om de look te krijgen die u zoekt, vooral wanneer u opnamen maakt in omstandigheden met een hoog contrast en wanneer de helderheid van de achtergrond steeds verandert.
Een goed voorbeeld van wanneer u de handmatige belichtingsmodus wilt gebruiken om vast te leggen wat u ziet, is als u livemuziek fotografeert. Als je ooit naar een optreden bent geweest, weet je dat het licht constant verandert. Dit zal je camera onvermijdelijk in de war brengen als hij aan zijn lot wordt overgelaten.
Voor de beste belichting zet u uw camera in de handmatige modus en stelt u vervolgens het diafragma, de sluitertijd en de ISO in om uw onderwerp correct te belichten. Dan is het een kwestie van wachten tot het licht op de juiste plek valt en snel de foto maken.
Nu zou je kunnen opmerken dat het display van je belichtingsmeter je aanbevolen instellingen verschuift, soms behoorlijk dramatisch, naarmate het licht op je onderwerpen op het podium lichter en donkerder wordt, en dit kan de angst opwekken dat je het helemaal verkeerd hebt!
Maar zolang het oorspronkelijke licht waarvoor u hebt belicht dezelfde sterkte behoudt, leveren de handmatig ingevoerde instellingen nog steeds een correcte belichting op.
02 Gebruik je spotmeter
De spotmeterfunctie van uw camera is ook ontworpen om met dergelijke moeilijke - en wisselende - lichtomstandigheden om te gaan. Uw spotmeter helpt u met name vast te leggen wat u ziet wanneer uw onderwerp tegenlicht heeft of voor een achtergrond staat die veel lichter of donkerder is dan de achtergrond zelf.
Normaal gesproken zal de lichtmeter van je camera het licht over het hele frame opnemen en een voorgestelde belichting geven. In de meeste gevallen werkt dit prima, maar wanneer een onderwerp bijvoorbeeld tegenlicht heeft, zal die heldere achtergrond de meting van de lichtmeter van het licht in de scène scheeftrekken.
Uw spotmeter is ontworpen om een meting te doen van een klein deel van een scène, zoals het gezicht van uw onderwerp terwijl ze op het strand staat met een schitterende zonsondergang achter zich.
De 'plek' bevindt zich bij wijze van spreken meestal rond uw actieve AF-punt, maar soms kan het een gebied zijn dat is gemarkeerd rond het midden van uw frame. Raadpleeg de handleiding van je camera als je niet zeker weet waar die van jou is.
Ik gebruik vaak spotmeting wanneer ik in de handmatige belichtingsmodus sta, zodat ik die nauwkeurige meting kan krijgen van een kritiek deel van de scène en de juiste diafragma- en sluitertijdinstellingen kan selecteren voor de door mij gekozen gevoeligheidswaarde.
Als ik het beeld opnieuw samenstel of als het onderwerp beweegt, blijft de belichting hetzelfde.
03 Gebruik een klein diafragma
De krachtigste lens die je bij je hebt, is je oog. Zelfs bij weinig licht, wanneer onze irissen volledig uitgezet zijn, kunnen we alles scherp zien (soms met behulp van een contactlens!).
Als je deze maximale scherptediepte wilt nabootsen die je met je eigen ogen ziet, dan is het instellen van je diafragma op een van de hogere f-getallen (bijv. f/16 of f/22) het dichtst in de buurt.
Een klein diafragma creëert een groot scherptegebied en u kunt het effect verder maximaliseren door een derde van de weg in uw scène scherp te stellen. Hierdoor worden details scherp weergegeven van de voorgrond tot de achtergrond.
04 Ruim je scène op
Hoe goed onze ogen ook zijn, soms zijn het onze hersenen die ons in de steek laten. Wat ik bedoel is dat wanneer je zo lang naar een scène staart, je hersenen de gewoonte hebben om objecten rond het brandpunt waarop we ons concentreren te negeren.
Dit gebeurt vaak in reis- en landschapsfotografie, waar een herkenningspunt of een prachtig uitzicht ons kan afleiden van een lelijke pyloon of auto die binnen ons gezichtsveld geparkeerd staat.
Het kan van alles zijn. Ongewenste afleidingen kunnen een foto echt bederven, en ik vind ze frustrerender dan een fout maken met mijn belichting, omdat ze iets zijn dat je gemakkelijk kunt oplossen door de compositie opnieuw te bepalen.
Voordat u een foto maakt, neemt u even de tijd en stapt u achteruit. Kijk naar de randen van je frame in livebeeld. Zoek naar vreemde rommel en kader uw onderwerp strak bij het maken van composities, zodat u vastlegt wat u ziet in uw geestesoog.
05 Aangepaste witbalans
Hoewel onze hersenen ons soms in de steek laten als we de rommel in de compositie negeren, zijn ze behoorlijk bedreven in het interpreteren van de kleurinformatie die ze van onze ogen ontvangen.
Wanneer we een object zien waarvan we weten dat het wit is, zien we het als zodanig (of heel dichtbij) ongeacht de lichtbron. Kortom, ons brein is in staat om de kleurzweem die het gevolg is van een grote verscheidenheid aan lichtbronnen, af te stemmen, op te lossen, te defilteren, hoe je het ook wilt noemen.
De automatische witbalansmodus van je camera is geconfigureerd om deze hersenfunctie na te bootsen, en als je er even bij stilstaat, is het echt opmerkelijk hoe nauwkeurig ze zijn.
In natural light of any kid, your automatic white balance does an admirable job of producing an accurate white tone. Only in artificial light conditions does AWB start to fall down.
How will you know this? You might notice a green colour cast in your images if shooting under fluorescent light, for example, while candle light might give your photos a dark orange tone.
Your camera will have a number of preset white balance options for situations like shade and fluorescent lighting where the auto mode might struggle, but the best way to ensure you get the tones you’re seeing is to set a custom white balance.
Your camera’s manual will explain exactly what to do for your make and model, but typically you set a custom white balance by taking a photo of a neutral grey or white subject (a piece of card is ideal) in the same light as your subject and then setting this as the standard, which tells your camera to use this tone as the reference image for setting a custom white balance.
And that’s it. Once your camera is set to Manual or Custom white balance you should be able to produce neutral images in that lighting.
06 Make HDR images
In the early days of High Dynamic Range images many resulting photos had a tendency to look like crayon drawings. But as software and techniques have become more refined over the years, results have become much more subtle and representative of what we’re actually seeing through those fantastic eyes of ours.
Our eyes can see a much wider range of tones than a digital camera can record in a single image. We see much more shadow detail and tonal variations in highlights, which from a lot of cameras will render as deep blacks and burned out areas of an image.
Cameras struggle with high-contrast scenes. Even the good ones.
With high dynamic range photography you can replicate what your eyes are seeing by taking a series of images, one exposed for the highlights, one exposed for the shadow areas and one ‘correct’ exposure.
You then combine these images to create one photograph that has a wider range of tones than your camera can capture in a single frame.
Remember:the aim isn’t to see every single detail in a shadow as a mid-tone, but to reveal a little taste of what is there.
There are specialist HDR software packages such as Photomatix and HDR Efex Pro, but it’s possible to produce similar effects using regular image editing software such as Adobe Photoshop CC and Elements.
In fact you can do it with any photo editing software that supports layers.
07 Use an effective focal length of 50mm
Back to our eyeballs again… did you know that human eyes have an angle of view that’s roughly equivalent to 50mm on 35mm (which is full-frame format)?
This is the same using a 30mm or 35mm lens on cameras with APS-C image sensors, or a 25mm lens on a Micro Four Thirds body.
Using a lens with an effective focal length of 50mm enables you to compose images more easily in your mind because the framing is so close to what we see.
Opslaan