Als je ooit een afbeelding hebt gezien waar groene bomen paars leken, is de kans groot dat het UV-fotografie was. Of misschien heb je zwart-witbeelden gezien die mystiek en buitenaards lijken.
We hebben alle informatie over wat UV-fotografie is en hoe je het kunt gebruiken om je eigen geweldige foto's te maken.
Wat is UV-fotografie?
Om te begrijpen wat ultraviolette fotografie is, moeten we vanaf een basisniveau naar UV kijken. Je hoort misschien de term ultraviolet spectrum, die verband houdt met de fysica van fotografie.
Al het licht dat we door onze zoekers zien, komt in een spectrum. Dit is het zichtbare licht waar onze ogen voor zijn gebouwd. Dit bereik wordt gemeten in nanometers en het zichtbare bereik ligt tussen 400 en 700 nm.
Ultraviolet licht voldoet niet aan dit zichtbare lichtspectrum, wat betekent dat we het niet kunnen zien. Het varieert van een golflengte van 320 tot 400 nm. Hoewel we het niet met onze ogen kunnen zien, kunnen we het wel vastleggen met film en sensoren.
Net als infraroodfotografie, moeten de camera's die we gebruiken worden aangepast voor UV-fotografie. Maar, in tegenstelling tot IR-fotografie, komt ultraviolette fotografie vaker voor bij forensische fotografie en medische analyse.
Beide kunnen echter hun creatieve en artistieke doeleinden hebben, waarbij ze een stap verwijderd zijn van de gebruikelijke portret- of landschapsfotografie.
Wat heb ik nodig voor UV-fotografie?
Er zijn een paar dingen die je nodig hebt om UV-fotografie vast te leggen. Eerst moet u beslissen of u op film wilt vastleggen met een analoge camera of met een digitale sensor.
Kies je voor film, dan heb je nog een vraag over zwart-wit of kleur. Filmfotografie biedt één optie voor het vastleggen van ultraviolette fotografie, en dat is het gebruik van een filter.
Digitale fotografie biedt u de mogelijkheid om uw camera aan te passen door middel van een full-spectrum conversie. Met deze conversie kunt u IR- en UV-fotografie vastleggen.
Filters zijn niet mogelijk met digitale camera's omdat hun lenzen zijn gecoat met een speciale anti-ultraviolette coating. Je kunt dit niet omzeilen tenzij je camera volledig is geconverteerd.
Er zijn manieren omheen. Een daarvan is het kopen van specifieke lenzen zonder de coating of het gebruik van analoge lenzen via een adapter. Deze oude lenzen of instaplenzen zijn meestal goedkoper, wat een groot voordeel is.
En dat is het. Afgezien van een camera, filter en/of lenzen, ben je klaar om te gaan.
Dit is waar ik je vertel dat je je foto's digitaal kunt manipuleren om op UV-fotografie te lijken. Maar er gaat niets boven UV-fotografie in het echt.
Hoe maak je UV-foto's?
Het maken van ultraviolette fotografiebeelden is een eenvoudig proces. Je kunt landschappen, portretsessies en zelfs straatfotografie vastleggen.
Er zijn een paar dingen waar we naar moeten kijken om ervoor te zorgen dat we de best mogelijke foto's maken.
Het gebruik van digitale UV-fotografie kan zijn voordelen hebben. U kunt Live View gebruiken om uw opname te componeren en in te kaderen. Het helpt ook bij het focussen en voorkomt dat je je ogen beschadigt.
NB:Gebruik de zoeker NIET bij gebruik van het Ultraviolet zendende banddoorlaatfilter. Dit zal onvermijdelijk uw ogen beschadigen. Hetzelfde geldt voor het Ultraviolet banddoorlaatfilter wanneer gescheiden van de lens.
Als je analoge UV-fotografie gebruikt, moet je de afbeeldingen iets anders vastleggen. Je moet de opname zonder het filter componeren en scherpstellen, en deze vervolgens terugplaatsen wanneer je de scène hebt ingesteld.
Als u handmatige scherpstelling gebruikt, voorkomt u opnieuw scherpstellen wanneer de lens is bevestigd. Deze methode kan enige focusverschuiving veroorzaken vanwege de lens die u gebruikt. Houd er rekening mee als u met dit probleem wordt geconfronteerd.
Vervolgens, en een van de belangrijkste gebieden in UV-fotografie, is de witbalans. Maak eerst opnamen in Raw, zodat u indien nodig details en kleurzweem kunt herstellen.
Het is handig om een grijskaart te gebruiken om te zorgen voor een juiste witbalans. Dit stopt of vermindert eventuele kleurzwemen die zich voordoen in uw UV-fotografiescène.
Wat lichtbronnen betreft, zorgt de zon – en dus elk type natuurlijk licht – voor UV-straling. Zonnebrillen blokkeren het, en zelfs tot op zekere hoogte, ook glas. Voor een sterkere UV-lichtbron moet je een flitser, UV-zaklamp of blacklight-buis gebruiken.
Veelgestelde vragen over UV-fotografie
Hoe werkt een UV-camera?
UV-camera's werken door u een deel van het lichtspectrum te laten zien dat u normaal niet ziet. Dit is de UV-golflengte, variërend van 320 tot 400 nm.
Deze golflengten vallen onder het zichtbare licht. Ze hebben enkele overeenkomsten met infrarood, dat komt net na wat we met onze ogen kunnen zien.
Er zijn twee manieren waarop we een camera kunnen aanpassen om ultraviolette foto's te maken. Ten eerste, vooral als het gaat om analoge of filmcamera's, kunnen we een filter gebruiken. Het filter is van een laagdoorlaattype en laat de ultraviolette lichtstralen door.
Dit werkt bij filmfotografie, aangezien de lenzen ouder zijn en niet zijn gecoat met Ultraviolet bescherming. Met een digitale fotocamera moet je deze converteren om de UV-stralen te zien.
Een conversie van het volledige spectrum is wanneer het interne IR-filter van de camera wordt vervangen door helder glas. Dit is handig voor veel soorten fotografie, waaronder astrofotografie, en om het toonbereik in zwart-witfotografie te verbeteren.
Door het filter in de camera te verwijderen, ben je vrij om te experimenteren met allerlei soorten filters. Dit wordt mogelijk gemaakt omdat het filter aan de binnenkant de camera ook opent voor IR-fotografie.
Kunnen camera's UV-licht zien?
Om te begrijpen of camera's UV-licht kunnen zien, moeten we onderscheid maken tussen analoge en digitale camera's.
Ze zijn allebei gevoelig voor UV-licht, maar moderne analoge cameralenzen bevatten filters die het licht van delen van het spectrum blokkeren. Ze moeten de hoeveelheid straling die uw camera binnenkomt beperken, zodat u een betere opname kunt maken.
Oudere lenzen, zoals die van voor de Tweede Wereldoorlog, hebben geen coating en laten daarom meer UV-licht door.
Moderne fotografische film is niet gevoelig voor UV-golflengten. Zwart-witfilm is gevoeliger en reikt tot onder de 300 nm. Kleurendiafilm, behalve Kodak Aerochrome, onderdrukt UV-golflengten.
Camera's kunnen lichtgolflengten zien die onder het zichtbare spectrum vallen. Ze zijn echter zo behandeld dat de UV-straling uw film of sensor niet onnodig aantast.
Zijn zwarte lichten en UV-lampen hetzelfde?
UV-licht kan en wordt zwart licht . genoemd . Maar we noemen ook alle lichtgolflengten buiten ons zichtbare spectrum zwart licht.
Laten we het anders zeggen. UV-licht is zwart licht, maar niet alle zwarte lichten zijn UV.
Een blacklight straalt UV-licht en straling uit. Sommigen zien deze lichten misschien op tv in televisieprogramma's en films. Rechercheurs lopen een plaats delict binnen en gebruiken deze zwarte lichten om verborgen aanwijzingen te onthullen.
Wat ze zwart maakt, is een fosforescerende coating die ervoor zorgt dat de UV-straling zich kan verspreiden.
Heb ik een UV-filter nodig voor mijn camera?
Een UV-filter blokkeert licht van bronnen met UV-golflengten, die korter zijn dan de golflengten die we kunnen zien. Er zijn fotografische films en oude cameralenzen die nog gevoelig zijn voor dit licht.
Het UV-filter stopt de blauwe waas die bij dit soort straling hoort. Voor moderne camera's komt UV-bescherming in de vorm van IR-filters die in uw camera zitten.
Omdat we tegenwoordig fotograferen, hebben we niet dezelfde gevoeligheidsproblemen. Dit betekent dat we geen UV-filters meer nodig hebben, tenzij we een camera of lens van voor de Tweede Wereldoorlog gebruiken.
Ze bieden u wel één voordeel, en dat is een verhoogde bescherming. Als je een UV-filter hebt, voegt deze een extra beschermingslaag toe aan je lens. Het is beter om dit filter te krassen of te stoten dan je dure lens.
Dit zal echter uw beeldkwaliteit enigszins verminderen en u kunt er mogelijk niet doorheen kijken om te kaderen en scherp te stellen.