De Nederlandse invalshoek wordt vaak gebruikt om een gevoel van onbehagen of desoriëntatie te creëren, en kan vooral effectief zijn in horror- en spannende films. Het kan echter ook worden gebruikt voor een komisch effect, zoals in de film "Airplane!"
De Nederlandse invalshoek zou zijn oorsprong hebben in Nederland, waar hij begin jaren twintig voor het eerst werd gebruikt door filmmakers als F.W. Murnau en Joris Ivens. Murnau gebruikte de Nederlandse invalshoek in zijn film "Nosferatu" (1922) om een gevoel van onbehagen en angst te creëren, terwijl Ivens deze in zijn film "Man with a Movie Camera" (1929) gebruikte om een gevoel van dynamiek en beweging te creëren.
In de jaren sinds de oprichting is de Nederlandse invalshoek door filmmakers over de hele wereld gebruikt. Enkele van de meest bekende voorbeelden zijn:
* "Burger Kane" (1941)
* "De derde man" (1949)
* "Psycho" (1960)
* "Het stralende" (1980)
* "Pulp-fictie" (1994)
De Nederlandse invalshoek is een veelzijdige cinematografische techniek waarmee verschillende stemmingen en sferen kunnen worden gecreëerd. Het is een krachtig hulpmiddel dat met groot effect kan worden gebruikt bij het maken van films.
Hier is een video-essay waarin de oorsprong van de Nederlandse invalshoek wordt onderzocht en hoe deze in film is gebruikt: