Opinie:waarom Photoshop landschapsfotografie verpest
Landschapsfotografie, ooit een streven naar geduld, vaardigheden en een diepe band met de natuur, wordt in toenemende mate een digitale kunstvorm gescheiden van de realiteit. Hoewel Photoshop en andere bewerkingssoftware ongelooflijke tools bieden, is hun overmatig gebruik de integriteit en authenticiteit van het genre eroderen, waardoor adembenemende vergezichten worden veranderd in hyperreëren, gefabriceerde scènes die uiteindelijk zielloos zijn.
Het kernprobleem is het vervagen van lijnen tussen fotografie en digitaal schilderen. Met Photoshop kunnen fotografen:
* manipuleren luchten boven herkenning: Voorbij zijn de dagen van het achtervolgen van het perfecte licht. Nu kan een saaie, bewolkte hemel worden vervangen door een dramatisch, wervelend meesterwerk geïmporteerd uit een andere afbeelding of zelfs digitaal gemaakt. Dit creëert een valse verwachting van wat mogelijk is en ondermijnt de waarde van aanwezig zijn en getuige te zijn van een echt uniek moment in de natuur. Waarom zou je voor het ochtendgloren wakker worden als je later gewoon een zonsopgang kunt toevoegen?
* overdrijf kleuren tot onnatuurlijke niveaus: Verzadigingsschuifregelaars worden misbruikt om landschappen te creëren die branden met een intensiteit zelden of nooit, gezien in de echte wereld. De subtiele schoonheid van Dawn Light, de delicate tinten van wilde bloemen en de natuurlijke tonen van rotsformaties worden allemaal opgeofferd aan het altaar van visueel spektakel. Het resultaat is een afbeelding die naar de kijker roept in plaats van te fluisteren.
* Reconstrueer de scène volledig: Elementen worden toegevoegd, verwijderd, verplaatst en kromgetrokken om composities te maken die nooit hebben bestaan. Een boom van de ene locatie wordt getransplanteerd naar de andere, afleidende elementen worden gewist en bergen worden hervormd om beter te passen bij de artistieke visie van de fotograaf. Dit is geen fotografie; Het is digitale collage die zich voordoet als een weergave van de realiteit.
* brandstof onrealistische verwachtingen: De proliferatie van deze sterk bewerkte afbeeldingen op sociale media creëert een verwrongen perceptie van hoe landschappen er eigenlijk uitzien. Toeristen komen naar locaties die verwachten de hyper-reale scènes te zien die ze online hebben gezien, om teleurgesteld te zijn door de realiteit. Deze ontkoppeling kan leiden tot schade aan het milieu, omdat mensen proberen de onrealistische perspectieven die ze op foto's zien te herscheppen.
* Vermindering van vaardigheden en creativiteit: Het gemak waarmee Photoshop fouten kan "oplossen", vermindert de noodzaak voor fotografen om cruciale vaardigheden te ontwikkelen, zoals compositie, blootstelling en licht lezen. In plaats van ernaar te streven om het best mogelijke beeld in de camera vast te leggen, vertrouwen velen op postverwerking om hun gebrek aan techniek te compenseren. Echte creativiteit ligt in het werken * met * de beperkingen van het medium, niet om ze te overwinnen met digitale manipulatie.
Het argument dat Photoshop gewoon een moderne Darkroom-tool is, mist het punt. De donkere kamer stond in tegenstelling tot aanpassingen, helderheid en ontwijken/branden, maar het veranderde de * inhoud * van het beeld niet fundamenteel. De software van vandaag zorgt voor groothandelsveranderingen die fotografie omzetten in iets anders volledig.
Natuurlijk is smaakvolle bewerking om kleine onvolkomenheden te corrigeren en de natuurlijke schoonheid van een scène te verbeteren acceptabel. Maar wanneer Photoshop het primaire hulpmiddel wordt en de camera slechts een startpunt wordt, verliest landschapsfotografie zijn ziel. Het wordt een spel van digitale fantasie en biedt vluchtige visuele bevrediging ten koste van authenticiteit en een echte band met de natuurlijke wereld. We moeten de kunst van het zien en vangen van de wereld terugwinnen zoals deze is, niet zoals we willen dat het is. De uitdaging, en de ware kunst, ligt in het vinden en delen van de inherente schoonheid die al bestaat.