Gastpost door Emily Folk
Mariene monitoring is een essentiële taak voor wetenschappers. De natuur, het plantenleven en het milieu zijn belangrijke studiegebieden en met de juiste apparatuur kunnen onderzoekers hun werk optimaliseren en meer inzicht krijgen. Terwijl traditionele monitoringmethoden - per vliegtuig, te voet en via satelliet - nuttig zijn, bieden onbemande luchtvaartuigen (UAV's) een doorbraak. Drones voor monitoring op zee zijn nu de toekomst.
Drones boven de alternatieven
Het verzamelen van gegevens is een van de belangrijkste onderdelen van het werk van elke mariene wetenschapper. Onderzoekers hebben informatie nodig over soorten en geografische locatie. Te voet zou dit proces vervelend en inefficiënt zijn.
In plaats daarvan wenden veel onderzoekers zich tot bestuurde luchtvaartuigen zoals vliegtuigen of helikopters. Ook satellieten helpen bij uitgebreide beeldvorming en gegevensverzameling van hoge kwaliteit. Hoewel deze opties gespecialiseerde camera-apparatuur hebben, lopen de kosten op. Het gebruik ervan wordt uiteindelijk meer financieel belastend dan gunstig voor het onderzoek.
Hier komen drones binnen om de dag te redden. UAV's zijn relatief nieuw - althans in termen van wijdverbreid gebruik. Ze zijn snel, efficiënt en goedkoper dan de alternatieven.
Een belangrijk voordeel is de mogelijkheid om met verschillende weerpatronen om te gaan. Helikopters en vliegtuigen moeten rekening houden met gevaarlijke stormen en de omgeving. In termen van mariene monitoring zijn de getijden, golven en stromingen noodzakelijke factoren om rekening mee te houden. Fabrikanten ontwerpen nu drones specifiek om zwaar weer aan te kunnen en toch informatie te verzamelen.
Een dronepiloot kan het voertuig besturen over uitgestrekte gebieden en landschappen. De high-definition afbeeldingen en video's zijn automatisch - sommige drones maken elke drie seconden een foto. Het verzamelen van gegevens via UAV's is nu veelzijdiger, omdat de voertuigen op bijna elke locatie kunnen komen.
Hoe drones mariene monitoring helpen
Drones hebben een aanzienlijk aantal mogelijkheden. Van geolocaties en kaarten tot hun camera's, het zijn ideale hulpmiddelen voor mariene onderzoekers. Op elke locatie moeten wetenschappers populaties volgen, monsters nemen en gegevens uit de omgeving verzamelen.
Alaska is bijvoorbeeld de thuisbasis van een populatie noordelijke pelsrobben - een slinkende soort. Doorgaans hebben zeewetenschappers gedurende langere tijd in grote teams moeten werken om deze zeehondenpopulatie te volgen. Te voet of met een bemand luchtvaartuig zou verstoring van de zeehonden onvermijdelijk zijn. Met drones is dat proces echter efficiënter geworden.
Drones zijn snel. Ze nemen snel foto's en video's en kunnen deze naar een ontvangststation verzenden. Op die manier helpen onderzoekers de zeehonden in realtime. Ze zijn verantwoordelijk voor bevolking, migratiepatronen, eetbehoeften en veiligheid. Om deze soort te beschermen, moeten wetenschappers soms snel handelen - dankzij drones kunnen ze dat.
Op dezelfde manier is mariene monitoring nu ook gemakkelijker op de oceaan. Als onderzoekers met hun boot het water op gaan om informatie te verzamelen, kunnen ze nog steeds drones gebruiken. Het monitoren van soorten en het milieu gaat om de details. Vliegtuigen, helikopters en satellieten geven doorgaans bredere informatie. Drones kunnen echter zweven en zich concentreren op wat er gebeurt op het oppervlak van de oceaan, of eronder.
Verder kunnen drones in noodgevallen - zoals bij natuurrampen of gevaarlijke situaties - plaatsen bereiken waar mensen niet kunnen komen. Piloten kunnen ze binnen enkele seconden hoog of in puin of krappe ruimtes sturen. Op die manier kunnen ze eventuele milieuproblemen of dieren in het wild zien die hulp nodig hebben langs de kust.
De toekomst van mariene drones
Drones zijn een evoluerende innovatie. De UAV's van vandaag krijgen al wat updates en nieuwe mogelijkheden. Onderwaterdrones zijn bijvoorbeeld nieuwe stappen voorwaarts om het veld te veranderen. In plaats van drones alleen te gebruiken voor luchtinformatie, kunnen onderzoekers nu een diepe duik nemen zonder ooit nat te worden.
Het verzamelen van informatie onder water is net zo belangrijk als aan de oppervlakte. De planten en dieren in het wild onder de zee hebben dezelfde monitoring en soms bescherming nodig als een soort als de noordelijke pelsrobben.
Verder kan het verzenden van deze gegevens ook enkele updates gebruiken. Als drones machine learning-praktijken gebruiken om de informatie die ze vastleggen te categoriseren, zou het werk van de onderzoeker nog efficiënter worden.
Soms moeten wetenschappers duizenden foto's en video's doorzoeken. Als machine learning het over zou nemen, zou het bijvoorbeeld algensoorten in hun eigen categorieën kunnen sorteren. Vervolgens zou het hetzelfde kunnen doen voor omgevingsmonsters, evenals voor planten en dieren.
Oceaanonderzoek optimaliseren
Drones helpen uiteindelijk het werk van onderzoekers te optimaliseren, met snellere oplossingen voor het monitoren van mariene omgevingen en ecosystemen. Zonder hen zou het veel moeilijker zijn om populaties zoals de noordelijke pelsrob te helpen. Uiteindelijk helpen drones wetenschappers het milieu te helpen.
Bio:
Emily is een groene tech-schrijver die onderwerpen behandelt op het gebied van hernieuwbare energie en duurzaam ontwerp. Je kunt meer van haar werk lezen op haar blog, Conservation Folks.