REC

Tips voor video-opnamen, productie, videobewerking en onderhoud van apparatuur.

 WTVID >> Nederlandse video >  >> video- >> Videoclip

Doe-het-zelf-overgangen

Hoewel uw bewerkingssoftware honderden digitale video-effecten (DVE) biedt, wilt u misschien uw eigen scène-overgangen maken met uw camcorder en eenvoudig bewerken. Waarom al die handige flips, flops en fly-ins omzeilen? Om unieke effecten te creëren, de nadruk te verfijnen, de continuïteit te versterken, conventionele overgangen te vermijden - of misschien gewoon om uw publiek te laten zeggen:"Hey, cool!" Laten we daarom eens kijken naar enkele zelfgemaakte overgangen en kijken wat u ermee kunt doen.

Een transitie is natuurlijk een visueel signaal aan kijkers dat een deel van een programma eindigt en het volgende deel begint. Vervagen, oplossen en wissen zijn traditioneel de meest populaire overgangen, en de hedendaagse praktijk voegt zowat elke DVE toe die uw software kan implementeren. Als je liever je eigen aangepaste overgangen maakt, dan zijn je drie basiskeuzes cameratechnieken, nep-optica en bijpassende foto's.

Camera-effecten




De meest voorkomende camera-gebouwde overgangen zijn focus pulls en swish pannen. In een swish pan (die verschillende alternatieve namen heeft zoals "flick pan") beëindigt de camera de laatste opname van een reeks door plotseling 60, 90, zelfs 180 graden te pannen, zo snel dat de scène in een volledige onscherpte verandert. De eerste opname van de volgende reeks begint met een vergelijkbare snelle pan die eindigt met het kadreren van het onderwerp. Samengevat ziet het effect eruit als een enkele oplichtende pan van de ene afbeelding naar de andere. (Zie de Swish Pan-zijbalk voor meer informatie over swish pannen.)

Een focus pull gebruikt een vergelijkbare bewerkingstechniek, maar het effect wordt bereikt door het einde van de uitgaande opname handmatig onscherp te maken en vervolgens de volgende opname onscherp te starten en deze geleidelijk scherp te maken. Dit effect is erg handig om een ​​flashback in het verhaal aan te geven. Net als swish-pannen werken focus-pulls het beste wanneer de uitgaande en inkomende opnamen worden opgelost (cross-faded) om ze te laten versmelten.

Klassieke Optica



Voordat optische printers het mogelijk maakten om overgangen te maken in filmlaboratoria, moesten cinematografen deze rechtstreeks in de camera maken. In video is het creëren van een fade-out beter digitaal bij het bewerken dan door de lens handmatig te sluiten (of het tegenovergestelde met een fade-in) Een handmatige fade is echter altijd enigszins onregelmatig, waardoor het een funky, ouderwetse look krijgt, dus misschien wil je ermee experimenteren. (Als je lensiris niet volledig sluit, draai je hem naar de kleinste opening en bedek je de lens met een zwarte kaart.)

U kunt ook een kleurenwissing in de camera uitvoeren. Om dit te doen, plaatst u een grote gekleurde kaart ver genoeg weg zodat de rand er redelijk scherp uitziet, maar dichtbij genoeg om het kader te vullen. Beëindig de opname door de kaart horizontaal in positie te verplaatsen en de afbeelding geleidelijk te vervangen. Begin in de openingsopname van de volgende reeks met dezelfde kaart die de lens bedekt en trek deze vervolgens uit het frame om de scène te onthullen. Zorg ervoor dat de kaart met dezelfde snelheid en in dezelfde richting beweegt. Samen opgelost in de post, is het effect een kleur die over het scherm veegt, een afbeelding bedekt en vervolgens een andere afbeelding onthult.

Het effect is nog scherper bij een groot, monochroom onderwerp, bijvoorbeeld een vrachtwagen met witte panelen. In het uitgaande schot rijdt de vrachtwagen door het schot en vult kort het frame. In de inkomende opname herhaalt het het proces. Door de shots samen te knippen waar de truck het frame in elk vult, laat je de truck van de ene naar de andere locatie vegen. Voor een variant van dit effect laat je een artiest naar de camera lopen voor een extreme close-up. Laat hetzelfde personage dan beginnen met een extreme close-up met een omgekeerde hoek in de nieuwe scène en loop dan weg om de scène te onthullen. Als het allemaal in elkaar zit, laten de opnamen het personage "door" de camera lopen en naar de "andere kant".

Overeenkomende schoten



Een andere manier om twee opnamen te koppelen, is door hun compositie of beweging op elkaar af te stemmen. Als de uitgaande opname bijvoorbeeld een close-up is van de ronde ondergaande zon, kunt u een gloeilamp knippen die qua grootte en positie bij elkaar past, om de volgende nachtreeks te beginnen. Over het algemeen is het doel om vormen, kleuren of algemene composities te vinden of te creëren die erg op elkaar lijken. Experimenteer er dan mee:soms kun je ze verbinden met een rechte snede; af en toe vragen andere situaties om een ​​oplossing.

Bijpassende beweging werkt even goed. Als de camera aan het einde van de uitgaande opname draait, kantelt of ronddraait, start je de inkomende opname met dezelfde beweging, waarbij je de snelheid en richting zoveel mogelijk behoudt.

Als alternatief kunt u de beweging van het onderwerp afstemmen. Als je een wandeling door de stad wilt samenvatten tot een korte montage, maak dan een reeks opnamen waarin het onderwerp altijd in dezelfde schermrichting en met dezelfde snelheid beweegt. Overigens is dit een plek waar je wel jumpcuts wilt:houd de onderwerpgrootte, camerahoogte en camera horizontaal in elke opname hetzelfde.

Hoe ze te gebruiken



We hebben al enkele toepassingen voorgesteld voor overgangen van eigen bodem. Ze vermijden de kille, digitale kwaliteit van computergegenereerde effecten en vereisen opzettelijke planning en nadenken, en dat is een goede zaak. Bij het matchen van composities of bewegingen versterken camera-overgangen de continuïteit door de overgangen van de ene sequentie naar de volgende sequentie te egaliseren.

Camera-overgangen zijn ook handig om de nadruk te regelen. Een swish pan, bijvoorbeeld, benadrukt de verandering met een zeer in-your-face aankondiging dat er een nieuwe reeks begint. Een focus pull of colour wipe is neutraler:ze kondigen de switch aan zonder er veel van te maken. Ten slotte kan een op elkaar afgestemde compositie of beweging een overgang juist minder benadrukken door dezelfde stroom van shot naar shot te dragen.

Ten slotte is er dat gee-whiz-effect. Wanneer de kale koepel van een man verandert in een strandbal, is het effect komisch. Wanneer die witte vrachtwagen voorbijrijdt en onmiddellijk teleporteert tussen twee verschillende locaties, kan er een bijna spookachtig gevoel zijn, alsof de chauffeur de Twilight Zone is binnengegaan. Meer subtiel, de persistentie van compositie- of kleurelementen van de ene opname naar de andere suggereert een doelgericht ontwerp of een artistieke kwaliteit voor de hele onderneming. En hoe nuchter je ook bent over het maken van je video's, je bent echt een artiest, nietwaar?

[Zijbalk:Swish Pan-technieken]
Zoals we hebben opgemerkt, is een swish pan een horizontale camera die zo snel beweegt dat het beeld slechts een waas is die voorbij flitst. Het begin van de pan beëindigt de laatste opname van de uitgaande scène en het effect eindigt met de eerste opname van de inkomende scène. Er zijn drie manieren om swish pannen te maken, in volgorde van toenemende effectiviteit (evenals toenemende moeilijkheidsgraad).

  • Zelfstandige swishpan. De eenvoudigste procedure is om de camera in de algemene richting van de uitgaande opname te richten, op RECORD te drukken en vervolgens zo snel en zo ver mogelijk te pannen. Tijdens het bewerken laat u eenvoudig het bewegende deel van de opname vallen tussen de uitgaande en inkomende reeksen. Het resultaat ziet er misschien een beetje hokey uit, maar het werkt. (Overigens kun je swish pannen opslaan door ze in stedelijke en bosachtige buitenkanten, kleine en grote interieurs, overdag of 's nachts, enz. te maken en vervolgens de juiste versie in het programma dat je aan het bewerken bent neer te zetten.)
  • Swish-out/cut-in. Swish-pannen zijn heel gemakkelijk te starten, dus je zou kunnen proberen de scène te beëindigen met een snelle vervaging en dan rechtstreeks naar de volgende scène te gaan. Negen van de tien keer ziet het resultaat er absoluut perfect uit.
  • Swish out/swish in. De ideale swish pan bestaat uit een uitgaande zweep weg van het uitgaande onderwerp, gevolgd door een bijpassende vervaging die in de volgende reeks op het nieuwe onderwerp komt te rusten. (Vaak helpt het om de overgang tussen de twee pannen glad te strijken met een oplossing.) Maar als je de camera zo snel beweegt, is het erg moeilijk om te stoppen bij precies de juiste compositie. Het corrigeren van de kadrering na het pannen lijkt een vergissing, dus de truc is om in een brede opname te pannen, waarbij een kleine misplaatsing van het onderwerp acceptabeler is.


    1. De wonderbaarlijke cutaway

    2. Edit Suite:Videogebeurtenissen bewerken

    3. Regie naar Bewerken

    4. Bewerken:Organiseer!

    5. Camera Magie

    Videoclip
    1. Fotograferen om te tonen of om te bewerken

    2. Paginakrullen of knippen?

    3. Multicam-opnamen maken

    4. Schot Lingo

    5. Wat is een mastershot?

    6. Zes eenvoudige video-overgangen in de camera

    7. Verbeter uw video-overgangen