Van alle compositieregels in fotografie en filmmaken is de regel van derden waarschijnlijk de meest bekende. Het is een steunpilaar van het werk van de cameraman omdat het zo effectief is in het inbrengen van spanning in een scène en tegelijkertijd ruimte geeft. Door scènes samen te stellen met behulp van de regel van derden, blijft het dynamisch. Maar er zijn momenten waarop het overtreden van de regel van derden precies is wat u moet doen. Hier bekijken we hoe het gebruik van de regel van derden bij het maken van films deze zal versterken, maar ook hoe het breken ervan ook effectief is.
Wat is de regel van derden?
De regel van derden is een van de kernprincipes van fotografie en filmcompositie. Het verdeelt elk schot in negen rechthoeken van gelijke grootte, met behulp van 2 gelijkmatig verdeelde verticale lijnen en 2 gelijkmatig verdeelde horizontale lijnen. De 4 snijpunten van deze lijnen worden powerpoints genoemd. Ze worden beschouwd als de perfecte positie om belangrijke elementen in uw scènes te plaatsen, bijvoorbeeld de ogen of hoofden van uw personages, of een belangrijk onderwerp
De scheidingslijnen, die vaak tri-lijnen worden genoemd, kunnen worden gebruikt voor het verticaal uitlijnen van tekens of objecten, of voor lijnen die de scène horizontaal verdelen, bijvoorbeeld de horizon of een kustlijn. Tenzij u uw scène opzettelijk symmetrisch wilt verdelen, bijvoorbeeld om een reflectie te versterken, zult u vaak merken dat als u de scène in het midden splitst, deze statisch en saai aanvoelt. Door de regel van derden te volgen om dingen op een derde van de weg naar beneden, naar boven of over de scène te verdelen, voelt het levendiger aan.
Deze timelapse heeft de horizon op de bovenste drielijn en de zon op de powerpoint rechtsboven.
Hier werkt de centrale splitsing vanwege de reflectie in de scène.
Hoe je beweging combineert met de regel van derden
Het combineren van de regel van derden met camerabewegingen is niet per se zo lastig als je zou denken. Het handhaven van de regel van derden met een dolly-in, dolly-out of truckshot is vrij eenvoudig.
Er zit veel beweging in deze opname, maar het hoofd en de ogen van het onderwerp bevinden zich altijd in de powerpoint rechtsboven.
Als je een pan-shot gebruikt, is het altijd belangrijk om de scène te componeren waar je begint en de scène te componeren waar de camera tot stilstand komt. Beiden zouden heel goed kunnen profiteren van het gebruik van de regel van derden.
Er zijn verschillende soorten focus in film die je zou kunnen overwegen, en door bijvoorbeeld rackshots te maken met het oog op de regel van derden, kun je de aandacht van je publiek vasthouden terwijl je de focus van het ene naar het andere powerpoint verschuift.
Voorbeelden van de regel van derden bij het maken van films
Artgrid heeft een aantal uitstekende voorbeelden van de regel van derden bij het maken van films, maar je kunt het overal zien, van ontbijttelevisie tot soapseries, Hollywood-films tot grote televisieproducties.
The Queen's Gambit, met zijn intense schaakwedstrijdscènes, zit boordevol boeiende toepassingen van de regel van derden.
Bron: Netflix
De ogen in deze scène zijn powerpoint-perfectie en gezien hoe druk het is, zorgt het ervoor dat het publiek instinctief weet waar het moet kijken.
Bron: Netflix
Deze scène is regel-van-derde perfectie.
Bron: Netflix
Deze is niet exact, maar hij komt dichtbij genoeg en ziet er prachtig uit.
Cameraman Steven Maizler gebruikte het echter ook in veel andere opzichten.
Autoscènes zijn perfecte voertuigen (woordspeling absoluut bedoeld) voor de regel van derden:
Bron: Netflix
Niet alleen is Benny's hoofd perfect op de powerpoint rechtsboven geplaatst, maar het telefoonsnoer vormt ook een prachtige leidende lijn naar de telefoon linksonder.
Bron: Netflix
De horizon bevindt zich op de bovenste drielijn en de Eiffeltoren bevindt zich op de powerpoint rechtsboven. Dit is een geweldige demonstratie van de regel van derden, met een duidelijk brandpunt dat voortkomt uit de enorme omvang en het potentieel van de stad.
Bron: Netflix
Dit is een dramatische opname waarbij bijna de helft van het frame wordt ingenomen door Beths onscherpe haar, maar haar gezicht weerspiegeld in de spiegel bevindt zich rechtsboven in de powerpoint. Dit maakt een mogelijk verwarrende scène veel gemakkelijker te navigeren voor het publiek, maar het verliest zijn intensiteit niet.
Bron: Netflix
Hier staat de moeder van Beth links verticaal; de bloemen balanceren haar rechtsonder.
Bron: Netflix
Deze scène gebruikt een sterke diagonaal, maar Beths hoofd linksboven is in evenwicht met haar voet rechtsonder.
Bron: Netflix
Deze opname maakt uitstekend gebruik van de regel van derden, met de hoofden van Jolene en Beth op de bovenste powerpoints en hun lichamen langs de verticale tri-lijnen.
Bron: Netflix
Kijk naar de witte verticale en de zwarte horizontale lijnen die door dit tafereel lopen. Ze sluiten prachtig aan bij de regel van derden en de monochrome geometrische vorm versterkt de setting van de show uit de jaren 60.
Onbeperkt muziek ophalen
voor je video's
Begin nu gratis Prijzen Variaties op de regel van derden
Naast het gebruik van de tri-lines en powerpoints voor het plaatsen van onderwerpen, wil je misschien ook nadenken over het gebruik van de secties die door de tri-lines zijn gemaakt voor het plaatsen van onderwerpen. Bijvoorbeeld, met 3 mensen in een scène, zal het in evenwicht brengen door ze te scheiden in de 3 verticale delen van de scène.
De gouden rechthoek is vergelijkbaar met de regel van derden, maar brengt de tri-lijnen iets dichter bij het midden van de scène. Sommige mensen vinden het een beetje eleganter dan de regel van derden. Het is aan jou wat je voorkeur heeft, en het kan zijn dat je beide, geen van beide, of de een vaker gebruikt dan de ander.
De regel van derden doorbreken
De regel van derden is een effectieve compositietool die de dynamiek in een scène handhaaft. Maar soms werkt het niet zoals je zou willen. Misschien wil je een ander gevoel van spanning in een scène introduceren. Misschien wilt u de aandacht van uw publiek ergens anders op richten. Misschien wil je de intimiteit vergroten met een ander shot. Of misschien wilt u het natuurlijke landschap benadrukken. In dat geval is het de juiste keuze om het te breken.
Naast het prachtig gebruik van de regel van derden, breekt The Queen's Gambit regelmatig de regel van derden met een verbluffend effect. Dit is een kleine selectie van voorbeelden waarin Maizler de regel van derden overtreedt.
Bron: Netflix
Hier, door Beth in het frame te centreren, wordt de focus van het publiek op haar versterkt en ontstaat er een intieme band tussen haar en de kijkers. Deze scène komt aan het einde van de serie, waar Beth keuzes moet maken over haar toekomst. Kan het publiek in haar hoofd kruipen om te begrijpen wat ze denkt? Het gebruik van zwart en wit – ook de kleuren van een schaakbord – versterkt de intensiteit van de scène.
Bron: Netflix
Deze scène heeft een zeer duidelijke leidende lijn die de ogen naar Beth en Jolene aan de bovenkant van het frame brengt. Als personages hebben ze een lange weg afgelegd. Waar gaan ze nu heen?
Bron: Netflix
Beth is helemaal naar rechts in deze opname en kijkt uit de scène. Het benadrukt hoe onevenwichtig ze op dit punt in haar verhaal is.
Bron: Netflix
De gordijnen worden gebruikt om deze foto in te kaderen, wat echt de aandacht vestigt op de uitwisseling tussen Beth en haar moeder. Als ze allebei naar het midden van het frame zijn gericht, benadrukt Beth dat ze tegen haar moeder spreekt en de zich ontwikkelende machtsdynamiek tussen hen.
Bron: Netflix
Deze scène is prachtig uitgebalanceerd en de uitgestrekte ruimte tussen Beths moeder en het tv-toestel geeft het een gevoel van eenzaamheid. Als het zich aan de regel van derden had gehouden, zou het te dichtbij en bijna intiem hebben gevoeld.
Bron: Netflix
Als dit schot de regel van derden had gevolgd, zou het te platgedrukt hebben gevoeld. In plaats daarvan is er een gevoel van ruimte en openheid dat bijdraagt aan zijn elegantie.
Bron: Netflix
Deze scène gaat over confrontatie, waarbij de spanning niet alleen uit de plaatsing van het onderwerp komt, maar ook uit de vele ooglijnen.
Het is ook de moeite waard om te kijken hoe Maizler driehoeken, quads, lagen en omringende opstellingen gebruikte:
Merk hier op hoe Jolene en Beth het frame als een driehoek vullen en hoe hun armen kunnen worden gebruikt om de aandacht op hun gezicht te vestigen.
Hier is er een spandoek dat het toernooi aankondigt, twee games die er direct onder plaatsvinden, en dan Beth aan de voet van het frame. Het is een vierhoekige formatie die een lust voor het oog is en helpt om vast te stellen waar Beth is en wat ze ziet.
Sommige scènes zijn zo gecomponeerd dat de personages er doorheen gelaagd zijn. Soms helpt het om de spanning in de scene te benadrukken, waarbij het publiek geboeid is door het spel en soms draagt het bijna bij aan het tonen van een geïsoleerde Beth, alleen etend. Maar het geeft altijd diepte aan de opname.
In deze scènes wordt Beth omringd door andere mensen - meestal jongens of mannen, in feite - waardoor ze het absolute middelpunt van de aandacht is. In de ene scène is het intimiderend en in een andere is het feestelijk, maar het onderwerp is duidelijk omringd.
Afsluiten
Telkens wanneer u naar een televisieprogramma of een film kijkt, moet u er rekening mee houden wanneer de cameraman of DP de regel van derden gebruikt en wanneer ze deze overtreden. Vraag jezelf af, hoe is het gebroken en welke impact heeft dit op het toneel. Hoe meer je kijkt, hoe meer je zult zien. Hierdoor zul je je meer op je gemak voelen om te weten wanneer en hoe je ook de regel van derden kunt overtreden.