Van bestandsbeheer tot lower thirds , zullen deze veertien videobewerkingstips je helpen je documentaire vorm te geven.
Weken, maanden en soms jaren nadat je al je beeldmateriaal voor een documentaire hebt vastgelegd, moet je het in elkaar zetten. Of je nu alles hebt vastgelegd wat je nodig hebt of niet, er kunnen wonderen gebeuren in de montagekamer. Dat geldt ook voor rampen, maar laten we ons concentreren op de positieve punten.
In de montagekamer vind je het verhaal en stel je het samen om een verhaal te maken. Dat is natuurlijk nadat je het vervelende werk hebt gedaan van het organiseren en back-uppen van al je beeldmateriaal en het transcriberen van interviews. Vervolgens kunt u actie-cuts, L-cuts, J-cuts – alle cuts maken. Veel plezier.
Een grapje terzijde, het snijden van een documentaire kost tijd, geduld en vaardigheid. Daar kunnen we je niet mee helpen. Wat we wel kunnen doen, is advies geven. Hieronder vind je veertien tips voor het knippen van een documentaire.
1. Maak een back-up van uw beeldmateriaal
Of het nu is omdat je het opslagapparaat kwijt bent of de gegevens beschadigd zijn, het verliezen van beeldmateriaal is nooit ideaal, vooral niet bij het opnemen van een documentaire. Je kunt sommige scènes gewoon niet opnieuw maken. U moet een back-up maken van het beeldmateriaal om ervoor te zorgen dat het niet verloren gaat. In het ideale geval wilt u een back-up maken van beeldmateriaal op ten minste twee afzonderlijke locaties.
Een back-up maken van beeldmateriaal op kantoor ligt voor de hand, maar vergeet niet om er ook een back-up van te maken op een draagbare schijf, zoals een draagbare SSD. Die extra beschermingslaag beveiligt de bestanden als het origineel wordt verwijderd, verloren of beschadigd. Het gebruik van de cloud als secundaire optie is ook een goed idee, en het geeft toegang tot uw beeldmateriaal vanaf elke internetverbinding.
2. Organiseer het allemaal
Met een georganiseerde bestandsstructuur is het gemakkelijker om alles wat je nodig hebt later terug te vinden. U kunt een diepgaande bestandsstructuur maken, waarbij u al uw beeldmateriaal en middelen in een gespecialiseerde map opdeelt. Of u kunt PostHaste van Digital Rebellion gebruiken, een stuk gratis software dat bestandsstructuren maakt op basis van uw project. Het is beschikbaar om te downloaden voor pc- en macOS-apparaten.
Hoewel de software een enorme tijdsbesparing is, doet het geen wonderen. U moet alle bestanden zelf in de mappen plaatsen, maar u weet in ieder geval waar u ze moet plaatsen. Tori's stuk over archiefmateriaal is uitstekend te lezen en duikt in de voor- en nadelen van fysieke versus cloudopslag en hoe bestanden te ordenen.
3. Transcribeer elk interview
Ik heb in de loop der jaren behoorlijk wat interviews gedaan en transcriberen is op dit moment een tweede natuur. Het is niet leuk om te doen, maar het helpt op twee manieren veel op de weg. Ten eerste helpt het me om meer vertrouwd te raken met het interview en interessante citaten op te pikken die ik de eerste keer misschien heb gemist. Ten tweede is het vinden van een offerte net zo eenvoudig als het zoeken naar een trefwoord in Google Docs of Word. Het transcriberen van alles kost wat tijd, vooral als het gaat om het transcriberen van interviews voor een lange documentaire. Maar het is het waard. U wilt ook een tijdstempel na elk citaat plaatsen, zodat u het snel in het beeldmateriaal kunt vinden.
Als je het budget hebt, huur dan iemand in om te helpen. Als dat niet binnen het budget valt, raad ik aan om Otter te gebruiken, dat gratis is voor de eerste 600 minuten aan audio die het elke maand transcribeert. De app gebruikt AI om in realtime te transcriberen en werkt ook op geüploade opnames. Afgezien van het toevoegen van tijdstempels, weet het wie er aan het woord is, hoewel je de mensen moet identificeren voordat het regels aan hen kan toeschrijven. Als Otter het verprutst, kun je binnen de app bewerken. De Pro-versie kost $ 100 voor een jaar en is elke cent waard, met elke maand 6.000 minuten aan transcriptie.
4. Gebruik close-ups en medium shots boven brede shots
Hoe een schot wordt geframed, is van belang. Een te breed kader voor iets anders dan een eerste opname kan ertoe leiden dat de kijker afdwaalt en de plot verliest. Voor de meeste interviews wil je medium shots gebruiken. Een medium shot omkadert een onderwerp vanaf de taille. De medium shot voelt het meest natuurlijk aan wanneer een persoon praat, maar wanneer je een scène benadrukt of spanning/drama toevoegt, is close-up de juiste keuze.
Een close-up kadert het onderwerp boven de nek, maar soms kan het alleen het gezicht van het onderwerp omkaderen. De close-up kan ook worden gebruikt als een manier om tussen interviews over te schakelen, wat minder schokkend aanvoelt dan de overgang tussen twee identiek gekaderde interviews. De close-up is ook perfect voor het vastleggen en uitlichten van kleine details.
5. Vermijd jumpcuts met meerdere camerahoeken of B-roll
Mensen spreken niet perfect zoals in de films. Het echte leven staat vol met opvulwoorden, zoals 'umms' en 'ahhs', die u moet verwijderen. Het probleem is dat het weglaten van die opvulwoorden midden in een zin resulteert in jump-cuts. Jump-cuts zien er onprofessioneel uit en hoewel ze op YouTube misschien een pass krijgen, zijn documentaires anders.
Een idee is om naar een andere camerahoek te knippen wanneer u een snede moet maken. Het probleem is dat je een interview met meerdere camera's moet opnemen, wat een krap budget kan kosten.
De andere oplossing is om in plaats daarvan naar B-roll te knippen, wat context aan het verhaal toevoegt. Wanneer een interviewonderwerp "ahh" zegt, snijd dan een close-up van hun handen, een stadsgezicht, een schaal met fruit. Het maakt niet uit, hoewel het enigszins gerelateerd moet zijn aan het verhaal. Het is beter om te knippen tot iets dat visualiseert wat het onderwerp van het interview zegt. Als ze het over hun jeugd hebben, knip dan misschien naar een foto uit hun jaarboek of een homevideo. Je snapt het idee.
6. Snijden op actie
Net als geluid van lage kwaliteit, merken kijkers alleen slechte overgangen op als ze slecht worden uitgevoerd. Snijden op actie is een van de meest eenvoudige sneden voor een naadloze overgang. Terwijl het onderwerp beweegt en de aandacht van de kijker trekt, ga je naar de volgende clip en is niemand wijzer. Als ik actie zeg, bedoel ik niet film actie. Het lijkt meer op beweging, en het kan zoiets eenvoudigs zijn als een interviewonderwerp dat buiten de camera kijkt of op zijn stoel schuift.
7. Leid naar de volgende clip met een J Cut of L Cut
De J-snede leidt naar een clip door de audio uit te breiden naar de voorgaande clip. Als je B-roll laat zien, begin dan met het afspelen van de audio voor de volgende clip en match de audio met de overeenkomende video. Je kunt een voorbeeld zien in Logan's video hierboven (#3 1:05). Dit soort snit is overal in tv-shows en films, maar de meeste mensen erkennen ze niet omdat ze zo soepel zijn.
De L-snit (die je ook in de video hierboven kunt bekijken) is het tegenovergestelde van de J-snit. Om een L-cut uit te voeren, gaat u naar de volgende clip terwijl de audio van de vorige clip nog wordt afgespeeld. Dit creëert een tijdelijke audio-overlap die ook naadloos aanvoelt.
Beide bezuinigingen zijn uitstekende manieren om op natuurlijke wijze over te gaan.
8. Houd afbeeldingen en lagere tertsen gemakkelijk leesbaar en breng ze meer dan eens naar voren
Wil je je documentaire er professioneler uit laten zien? Voeg een lager derde deel toe. Deze titels kunnen interviewonderwerpen, locaties en tijd introduceren. U wilt iets kiezen dat bij uw project past. Je kunt beginnen met onze 15 gratis lagere derden of leren hoe je er een kunt maken.
Een van mijn ergernissen over documentaires is dat ik halverwege de namen van iedereen vergeet als er te veel interviewonderwerpen zijn. Soms kan de periode tussen verschijningen voor geïnterviewden een uur of langer zijn, tegen die tijd ben ik vergeten wie ze zijn en hoe ze zich verhouden tot het verhaal.
Ik weet dat ik niet de enige ben, en de oplossing is eenvoudig. Breng de introductie van het lagere derde deel een paar keer in de film naar voren voor elk personage, vooral als er meer dan dertig tot vijfenveertig minuten zijn verstreken. En doe het rustig aan met de bewegende beelden. Een eenvoudig lager derde deel met een slagschaduw zal het prima doen.
9. Het Ken Burns-effect:gebruik foto's als u geen beelden heeft
Ken Burns is een van de meest succesvolle documentairemakers in de geschiedenis. Een van de trucs die hij vaak toepast, wordt terecht beschouwd als het Ken Burns-effect, het simpele effect van zoomen of pannen op een afbeelding - een veel voorkomende praktijk die in veel documentaires wordt gezien. Zoomen en pannen voegen beweging toe aan een anders statische opname van een enkel beeld, waardoor de opname visueel interessanter wordt. Hoewel het Ken Burns-effect meestal uit noodzaak wordt gebruikt vanwege een gebrek aan beeldmateriaal, is het nog steeds effectief in het bieden van visuele context aan de kijker.
Hoewel de specifieke stappen om het effect opnieuw te creëren tussen NLE's zullen verschillen, is het proces eenvoudig genoeg. Op DaVinci Resolve , ik open het tabblad Inspecteur op de Knip pagina, klik op de Video tabblad en onder Transformeren , ik maak een Zoom-sleutelframe aan het begin van een opname, inzoomen en maak vervolgens nog een keyframe aan het einde. Om de opname te pannen, doe ik hetzelfde met de Positie instelling.
10. Dood je lievelingen
Toen ik een cursus creatief schrijven volgde, vertelde mijn professor ons dit altijd. Je lievelingen vermoorden is weten wanneer je moet loslaten omwille van het project.
In de Masterclass van Werner Herzog, vooral de aflevering over montage, zegt hij iets in dezelfde strekking. Hij bespreekt hoe je in de montageruimte misschien scènes tegenkomt die je leuk vond tijdens het fotograferen, maar die gewoon niet meer passen. In plaats van het te schoenlepelen waar het niet thuishoort, is het het beste om je lievelingen op dat moment te doden. Hij zei ook dat hij meedogenloos is met zijn bewerkingen en zijn outtakes volledig verwijdert na het voltooien van een project. Dat gaat misschien te ver, maar hij heeft geen ongelijk. Wees meedogenloos, trim het vet, vermoord je lievelingen.
11. Maak een verhaal
In de Ken Burns Masterclass is er een hoofdstuk over het maken van verhalen dat je moet kijken, waarin hij zegt dat hij en Steven Spielberg het schrijven van verhalen op een vergelijkbare manier benaderen, behalve dat Spielberg het kan verzinnen.
Hoewel fictie onbeperkte creatieve mogelijkheden biedt om een verhaal te maken, is er veel ruimte voor creativiteit binnen het vertellen van non-fictie. Het verhaal maken is een verhaal vertellen, en elk verhaal begint ergens. Je moet die startplaats vinden en de beelden bij elkaar knippen op een manier die een verhaal vertelt met een duidelijk begin, midden en einde. Het echte leven heeft een manier om onvoorspelbaar te ontrafelen. Het is jouw taak om aan elke draad te trekken totdat het verhaal zichzelf ontrafelt. Vind het verhaal dat er al is.
12. Gebruik muziek om de toon te zetten
Bij het maken van films is muziek net zo belangrijk om de toon te zetten als al het andere, en dat is niet anders bij het maken van documentaires. In tegenstelling tot film is muziek in documentaires echter vaak subtieler. Wat sommigen 'filmische' muziek zouden noemen:veel strijkers en piano. Als het goed wordt gedaan, voelt de muziek natuurlijk aan. Dit soort nummers verdwijnen naar de achtergrond, maar brengen nog steeds emotie over en accentueren de scène. Hier zijn enkele dingen om te onthouden bij het kiezen van muziek voor een documentaire.
PremiumBeat heeft een enorme selectie van dergelijke nummers en ze zijn gemakkelijk doorzoekbaar vanaf deze site. Klik gewoon op de link "Muziek" bovenaan deze pagina en zoek naar wat je nodig hebt. U kunt naar nummers zoeken op basis van stemming, genres, instrumenten of op trefwoorden zoals 'documentaire', 'film', 'film', enzovoort. Luister eens.
13. Gebruik videomateriaal
Stockbeelden kunnen elk project helpen. Of je nu bent vergeten B-roll vast te leggen voor een specifieke scène of een drone-opname van een stad nodig hebt, Shutterstock kan je helpen. Shutterstock heeft duizenden royaltyvrije clips in zowel 1080p- als 4K-resoluties, variërend van natuuropnamen tot slow-motionclips tot ongelooflijke animaties.
Voor producties met een krap budget kan het in licentie geven van stock footage voordeliger zijn dan reizen om B-roll vast te leggen of speciale apparatuur te huren, zoals een drone of een camera met hoge framesnelheid voor slowmotion-opnamen. Gebruik de zoekbalk van Shutterstock om te vinden wat u zoekt.
14. Loop weg voor een fris perspectief
Soms moet je gaan wandelen, een kop koffie drinken of wat water in je gezicht spetteren om je van het werk af te scheiden. Het werkt. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik weggelopen ben van een schrijfproject om uren later energiek en met een nieuw perspectief terug te keren. Wanneer je bezig bent met diepe bewerkingen, is het essentieel om een stap terug te doen en door de bomen het bos niet uit het oog te verliezen.
Neem het werk ook niet mee naar huis. In Cal Newport's boek Deep Work , die ik elke creatieve lezing aanbeveel, pleit hij ervoor om je werkuren strikt in kaart te brengen en alleen werk - diep werk - in die uren te doen. Hij zegt dat als je aan je werk denkt, je mentaal leegloopt, waardoor je de energie voor de volgende dag kwijtraakt. Als het tijd is om te werken, ontdoe je dan van alle afleiding en doe precies dat. Vergeet daarna dat je een baan hebt en geniet van je leven. Laat de geest rusten tot morgen.