De krachtigste videotool die je tot je beschikking hebt, is het bescheiden frame dat de afbeelding omringt. De vier zijden van de beeldschermmonitor bepalen wat uw kijkers wel of niet zullen zien en hoe zij het zullen zien. Met deze kracht kun je allerlei trucjes met afbeeldingen uithalen. Je kunt onderwerpen in de lucht laten zweven of dingen animeren die echt niet bewegen.
Het vermogen om de zwaartekracht te trotseren of stilstaande objecten te verplaatsen is gebaseerd op twee van de universele wetten die het video-universum beheersen. Kort samengevat zijn deze wetten:
Laten we dus eens kijken hoe u deze twee wetten voor u kunt laten werken om eenvoudige, maar overtuigende speciale effecten te creëren. Voor nepbewegingen heb je een gekleurde compositie-achtergrond nodig (hoewel een harde blauwe lucht ook goed werkt). Om de zwaartekracht voor de gek te houden, moet je echter je verbeeldingskracht meenemen.
Wat is er, Frame?
In de echte wereld breng je je wakkere uren door met je ogen parallel aan de grond, dus "omhoog" en "omlaag" staan meestal haaks op je twee ogen. Omdat videoschermen ook zijn uitgelijnd met de grond, zijn de "omhoog" en "omlaag" op het scherm evenwijdig aan hun zijkanten.
Als je je hoofd kantelt, vertellen je middelste oren je dat je niet waterpas bent, terwijl je omgeving nog steeds rechtop staat. Maar als u uw camcorder kantelt (en weggeef diagonale lijnen omkadert), is er niets dat de hoek onthult. Kijkers zullen blijven geloven dat op en neer uitlijnen met de zijkanten van het frame. Je kunt dit effect gebruiken om steile en gladde hellingen te creëren, of zelfs om de zwaartekracht op te heffen.
Waarom zou je een helling maken? Voornamelijk om de moeilijkheid om erop te klimmen of de opwinding en het gevaar van rijden, rollen of vallen te vergroten. Om voor de hand liggende redenen lijken bergbeklimmingen gevaarlijker als de rotswanden dichter bij verticaal zijn. Auto's zien er bijzonder dynamisch uit op het scherm wanneer ze steile heuvels op razen of huilende achtbaandruppels. Overigens, als je snel van shot naar shot knipt, zullen gekantelde verticale lijnen op het scherm niet erg opvallen voor kijkers.
Je kunt ook een kantelbaar frame gebruiken om bewegingen, objecten of de hele scène na te bootsen. Om een voorbeeld van een cornball te gebruiken, stel je voor dat Mandrake de tovenaar de munten commandeert om naar zijn uitgestrekte hand te komen. Kijk en zie! Ze glijden mysterieus over de tafel en in zijn handpalm. De truc:
1. Maak een eerste opname van Mandrake en de munten, met de nadruk op het horizontale tafelblad.
2. Kadreer een nauwe hoek vanuit het oogpunt van de acteur, met zijn uitgestoken hand die zich vanaf de onderkant in het schot uitstrekt, en de tafel randen buiten de frameranden. Op die manier is het kantelen van de tafel waardoor de buit verschuift volledig onzichtbaar voor het publiek.
Hier is nog een voorbeeld. Stel dat je een vliegtuigscène nabootst van achter de piloot en copiloot, met blauwe lucht achter de "voorruit" en de hoofden en schouders van de acteurs die niet-bestaande instrumenten en bedieningselementen verbergen. "Daar is hij!" schreeuwt een acteur en het vliegtuig knalt tegen een steile linkeroever.
In feite is het de camcorder die het plotselinge bankieren en naar rechts doet. Omdat het frame rond de beeldschermmonitor hardnekkig verticaal blijft, lijkt de cockpit dramatisch naar links te kantelen. (Zie de zijbalk, Statiefinstellingen voor frameverschuiving, voor tips over het opzetten van een opname als deze.)
Voor extra effect helpt het als de artiesten hun bovenlichaam naar rechts kantelen, alsof ze weerstand bieden aan de nieuwe richting van de zwaartekracht; en je moet rekening houden met een verandering in het motorgeluid wanneer je de audio bewerkt. (We noemen dit 'de grap verkopen', zoals je zo zult zien.)
Een andere truc is om beweging na te bootsen door de camcorder langs een stilstaand onderwerp te bewegen. Als u bijvoorbeeld een modelruimteschip voor een effen achtergrond ophangt, bijvoorbeeld voor composities met een sterrenkosmos, zal het model door de camcorder van rechts naar links te pannen het model van links naar rechts over het scherm laten "vliegen". Om je zelfgemaakte Enterprise naar en langs de kijker te laten rennen, zoom je gewoon in op het model en schuif je het uit zodra het het frame begint te vullen.
Als je de videocamera maar liefst 90 graden kantelt, kun je objecten de zwaartekracht laten trotseren. De klassieke grap om dit te illustreren is nog steeds effectief - push-ups. Het idee is om een sporter te laten zien dat hij moeite heeft om push-ups te doen, en dan gemakkelijk, dan met één hand en dan met een enkele vinger. Ten slotte tilt de proefpersoon de vinger van de grond en zweeft in de lucht.
Om de truc uit te voeren, zoek je een locatie waar een betonnen muur een betonnen vloer ontmoet. Als de twee oppervlakken bij elkaar zijn, is de verlichting gemakkelijker te matchen, vooral als u direct zonlicht vermijdt.
Schiet de "moeilijke" push-ups vanuit een fronthoek met het onderwerp op de grond en doe ze echt. Zet het onderwerp vervolgens voor de rest van de voortgang tegen de bijpassende muur, draai de camera 90 graden opzij en maak een foto vanaf de zijkant. Laat de acteur wegduwen van de muur, waarbij hij eerst de strijd nabootst om de eerdere opnamen te evenaren. Maak vervolgens de rest van de reeks tot de laatste vinger voorzichtig wordt teruggetrokken en het onderwerp boven de "grond" zweeft.
De grap verkopen
Waarom beginnen met echte push-ups op echte grond? Om kijkers ervan te overtuigen dat de situatie echt is. Het helpt als je begint met een brede opname die de omgeving laat zien (maar van de muur af). Om de realiteitszin echt te verkopen, plaatst u een kopje bij het hoofd van het onderwerp. Laat de proefpersoon buiten beeld een waterfles pakken (vastgezet in de wijde opening van de opname), de beker vullen, de fles terugplaatsen, drinken en de beker weer neerzetten.
Wanneer je naar de nep push-ups gaat tegen de verticale muur, gebruik dan kauwgom of tape om dezelfde cup in dezelfde positie aan de muur te bevestigen.
Hier zijn enkele meer algemene regels om uw effecten overtuigend te maken.
Maak ten slotte dekkingshoeken, zodat de bewerking de vervalste opnamen kan insluiten in een overtuigende context van echte. Beëindig bijvoorbeeld het openingsshot door het onderwerp te laten opstaan, de beker, mat en fles te verzamelen en dan te vertrekken. Laat de acteur vervolgens in de gedraaide opname, nadat het zwevende onderwerp terug naar de aarde is gedreven, de beker weer vastpakken. Maak bij het samenstellen van de show nog een passende snede tussen het pakken van de beker (gedraaid) en het oppakken en de andere dingen oppakken (met de goede kant naar boven).
Nog een tip:verleng nooit een shot met speciale effecten, hoe goed het ook is en hoe trots je er ook op bent. Zelfs de duurste inspanningen van Hollywood verraden zichzelf (bijvoorbeeld wanneer ze worden bestudeerd in dvd-freeframes). De truc is om bij de echte opstelling te blijven hangen, het nepgedeelte pittig te houden en snel terug te keren naar het echte werk. Kortom, blijf de grap verkopen, maar houd de grap zelf te kort om te analyseren.