De 119-jarige New York Times Magazine heeft het afgelopen weekend opnieuw ontworpen en opnieuw gelanceerd met vier dynamische covers voor hun "Global" themanummer. Hun team gaf opdracht tot illustraties van fotografen Matthew Pillsbury, Hannah Whitaker, Sara Cwynar en het duo Maurizio Cattelan en Pierpaolo Ferrari "gebaseerd op het idee van chaos in de wereld, en hoe we hiermee allemaal hebben leren leven", zegt ontwerp regisseur Gail Bichler. Voor Pillsbury, bekend van zijn lange opnamen van drukke openbare ruimtes op groot formaat, was het fotograferen van een levenloos object in een studio-achtige omgeving een primeur. We vroegen hem precies hoe hij de gekozen foto heeft gemaakt die "de snelheid waarmee onze wereld verandert" weergeeft.
De afbeelding is gemaakt in mijn kelder op een zwarte tafel met een Phase One IQ260 . Ik maakte lange sluitertijden en draaide de wereldbol/bollen voor de camera met alleen hun eigen licht (het waren allemaal ouderwetse verlichte bollen). Ik heb meer dan 300 opnames gemaakt wat voor mij een ongelooflijk groot bedrag is. Ter vergelijking:toen ik met de 8×10 fotografeerde, zou ik er hooguit een dozijn nemen. Voor de afbeelding die werd geselecteerd, gebruikte ik drie verschillende bollen zodat niet alleen het draaien/stoppen werd vastgelegd, maar ook een daadwerkelijke overlay van verschillende kaarten. Het voelde heel erg als het maken van low-budget sci-fi-films, waarbij de achter de schermen er totaal belachelijk uitzagen, maar het uiteindelijke effect was behoorlijk verrassend. Het proces was vergelijkbaar met mijn gebruikelijke methoden, in die zin dat ik alleen het beschikbare licht gebruikte en hoe de camera beweging vastlegde over een lange belichtingstijd, maar het voelde heel anders aangezien ik een enkel object fotografeerde zonder mensen in het frame in wat bij benadering een studio-omgeving die ik nog nooit heb gedaan.