Verlies van context: Extreme close-ups isoleren een klein deel van het beeld, waardoor de kijker vaak de bredere context wordt ontnomen. Essentiële informatie over de omgeving, de relaties van de personages en het ruimtelijk inzicht kunnen verloren gaan, waardoor het voor het publiek moeilijk wordt om de scène volledig te begrijpen.
Verminderde emotionele impact: Close-ups zijn effectief voor het overbrengen van emoties, maar extreme close-ups kunnen een verdovend effect hebben. Door te strak in te zoomen, verliest de kijker mogelijk de verbinding met de emotionele ondertonen en de algehele reis van het personage, wat resulteert in een minder impactvolle kijkervaring.
Visuele monotonie: Overmatig gebruik van extreme close-ups kan leiden tot repetitieve beelden. Wanneer elk shot strak op een klein gebied is gefocust, kan het in de film aan variatie ontbreken, wat vermoeiend kan zijn voor het publiek.
Afwezigheid van visuele flow: Cinematografie is afhankelijk van de naadloze overgang tussen verschillende shots om een visuele flow te creëren. Het gebruik van te veel extreme close-ups verstoort deze stroom, waardoor onsamenhangende verhalen ontstaan en het voor de kijker moeilijk wordt om de voortgang van het verhaal te volgen.
Gebrek aan filmisch taalgebruik: Close-ups maken deel uit van de toolkit van de filmmaker voor visuele verhalen, maar extreme close-ups moeten spaarzaam en oordeelkundig worden gebruikt. Overmatig gebruik ontneemt de film de mogelijkheid om andere filmische technieken toe te passen, zoals brede shots, medium shots en lange shots, waardoor het vermogen van de regisseur om een breed scala aan visuele informatie over te brengen wordt beperkt.
Publiek verbinding verbroken: Hoewel close-ups voor intimiteit kunnen zorgen, kunnen extreme close-ups een kunstmatige scheiding creëren tussen de kijker en de wereld van het verhaal. Het publiek kan zich afstandelijk voelen van de personages en hun reis als de camera gedurende langere tijd te dichtbij blijft.
Gebrek aan schaal en perspectief: Extreme close-ups offeren vaak het gevoel voor schaal en perspectief op. Dit kan vooral belangrijk zijn bij het overbrengen van actiereeksen of het vaststellen van de setting.
Concluderend kunnen extreme close-ups het beste worden gebruikt als een bewuste artistieke keuze om bepaalde momenten te benadrukken of specifieke visuele effecten te creëren. Ze mogen geen standaardvorm voor het vertellen van verhalen worden, omdat ze het risico lopen de verhaalstroom te verstoren, de emotionele impact te verminderen en de volledige betrokkenheid van het publiek bij de wereld van de film te belemmeren.