"Het omgaan met 400 uur aan beeldmateriaal was alsof je een wild beest probeerde te temmen. Het was een enorme hoeveelheid materiaal om door te bladeren, en het vereiste een rigoureuze en systematische aanpak. Hier zijn enkele van de strategieën die we hebben gebruikt om de informatie te beheren en te begrijpen de enorme hoeveelheid beeldmateriaal:
1. Organisatie: We hebben een zorgvuldig logsysteem ontwikkeld om elk beeldmateriaal te categoriseren en te labelen op basis van de inhoud, locatie en tijd. Hierdoor konden we snel specifieke segmenten terughalen en verbanden leggen tussen verschillende scènes.
2. Segmentatie: We hebben de beelden opgedeeld in overzichtelijke stukken, zoals segmenten van 5 tot 10 minuten, en hebben aan elk segment een unieke identificatie toegekend. Dit hielp ons gemakkelijker door het materiaal te navigeren en patronen of thema’s binnen het bredere verhaal te identificeren.
3. Meerdere bezichtigingen: We hebben de beelden meerdere keren bekeken en tijdens elke bezichtiging gedetailleerde aantekeningen en observaties gemaakt. Dit iteratieve proces heeft ons geholpen belangrijke momenten en relevante informatie te identificeren die in eerste instantie misschien over het hoofd waren gezien.
4. Thematische groepering: We hebben de beelden gegroepeerd op basis van opkomende thema's en verhaallijnen. Hierdoor konden we zien hoe verschillende delen van het verhaal met elkaar verbonden waren en konden we de documentaire coherenter structureren.
5. Selectief bewerken: We hebben moeilijke beslissingen genomen over wat we moesten opnemen in en uitsluiten van de definitieve verlaging. We concentreerden ons op momenten die authentiek, emotioneel resonerend en essentieel waren voor de algehele verhaallijn.
6. Samenwerking: We hebben nauw samengewerkt met redacteuren, onderzoekers en andere teamleden om de beelden gezamenlijk te beoordelen en weloverwogen beslissingen te nemen over de montage. Verschillende perspectieven en discussies hielpen het vertelproces te verfijnen.
7. Storyboarden: We creëerden visuele storyboards om de volgorde van scènes en overgangen in kaart te brengen. Hierdoor konden we de structuur van de documentaire visualiseren en een soepele stroom van informatie en emoties garanderen.
Uiteindelijk kostte het maanden van nauwgezet werk om 400 uur aan onbewerkt beeldmateriaal om te zetten in een samenhangende, impactvolle documentaire. Het proces vereiste geduld, vasthoudendheid en de bereidheid om de onverwachte ontdekkingen die uit het materiaal naar voren kwamen te omarmen."