Videogames hebben de rigide structuur van traditionele vertelmethoden doorbroken. Niet-lineaire verhalen stellen spelers in staat keuzes te maken en verschillende uitkomsten te ervaren, waardoor spelers het verhaal kunnen beïnvloeden en hun unieke verhalende ervaringen vorm kunnen geven.
Realtime feedback en gevolgen
Spelers krijgen onmiddellijke feedback op hun acties in videogames, wat leidt tot directe oorzaak-en-gevolgrelaties tussen keuzes en uitkomsten. Dit creëert een gevoel van keuzevrijheid en onderdompeling waardoor spelers betrokken en betrokken blijven bij het verhaal.
Interactieve omgevingen en meeslepende werelden
Videogames bieden interactieve virtuele werelden waarin spelers de omgeving kunnen verkennen en ermee kunnen omgaan, waardoor ze actieve deelnemers aan het verhaal worden in plaats van passieve waarnemers.
Karakterontwikkeling door gameplay
In videogames vindt karakterontwikkeling vaak plaats via gameplay-mechanica, waarbij spelers meer leren over de persoonlijkheden en motivaties van de personages door hun interacties en acties binnen de gamewereld.
Opkomende verhalen en onvoorspelbare gebeurtenissen
Videogames omarmen opkomende verhalen, wat betekent dat verhalen zich ontvouwen op basis van de keuzes en interacties van spelers. Dit creëert onvoorspelbare gebeurtenissen die kunnen leiden tot unieke en gepersonaliseerde ervaringen voor elke speler.