We spraken met Bobbito Garcia en zijn team over hoe ze tientallen jaren aan archiefmateriaal hebben gesorteerd om de autobiografische documentaire Rock Rubber 45s te maken.
Alle afbeeldingen via Rock Rubber 45s.
In de wereld van de straatcultuur in New York City is er geen grotere naam dan de iconische Bobbito Garcia. Voor een filmmaker is het bijna een onmogelijke taak om zijn carrière als balspeler, auteur en DJ in één documentaire te stoppen; dat wil zeggen, tenzij de genoemde filmmaker Garcia is.
Rockrubber 45s is een first-person documentaire van de honkbalmagnaat Bobbito Garcia, die de filmische odyssee van zijn leven verkent en hoe zijn opvoeding uiteindelijk de toekomst van streetball, schoenen, hiphop en sportcultuur heeft gevormd.
We spraken met Garcia, hoofdredacteur Raafi Rivero en artdirector Omar Acosta om te praten over het moeizame proces van het samenstellen van een actieve, first-person documentaire, zwaar aangevuld met archiefmateriaal en activa van tientallen jaren oud van alle soorten verouderde banden en formaten.
Alles eerst samenbrengen
Sinds Garcia voor het eerst op het toneel verscheen in de vroege jaren tachtig, is Garcia een nietje geweest in de openbare ether in NYC en in het hele televisieland. Naast zijn eigen zorgvuldige verzameling, noemt hij zijn moeder een enorme hulpbron voor het bewaren van tonnen oude 8 mm-opnamen voor thuisopnamen uit de jaren '60 en '70.
Niet schieten als je kunt verwerven
Een van de doelen in het begin voor Garcia en Rivero was om het verhaal te vinden in het idee van het project, niet in de montage. Garcia had een heel specifieke visie op het project, die Rivero als redacteur respecteerde en als een leidende stem kon gebruiken tijdens het montageproces. Toen ze eenmaal de 'overshooting-mentaliteit' hadden vastgesteld, verliep het project veel soepeler.
Organiseer je S***!
Dit is altijd het beste advies voor elk documentair montageproject. Garcia drukt op kleurrijke wijze het belang uit van een duidelijk systeem voor het ordenen, zoeken en beoordelen van beeldmateriaal. Rockrubber 45s , legt Garcia uit, is bewerkt met veel lagen in gedachten. De nuances van het vinden van precies de juiste shots voor B-roll en sequenties resoneren met het publiek en moedigen herhaalde bezichtigingen aan om alles in zich op te nemen.
Maak de visuele taal
Pas als alles eenmaal is verworven en georganiseerd, kan Omar Acosta, de artdirector van de film, echt in de troeven duiken om een systeem te creëren om de visuele taal te bouwen terwijl de scènes en sequenties samen beginnen te komen in de montage. Acosta, die vroeg in de onderzoeks- en ontwikkelingsfase werd ingeschakeld, zou beginnen met de ontwikkeling van wat de beeldtaal zou worden gedurende de rest van de productie.
Framerates en resoluties
Wat de software betreft, gebruikten Rivero en Garcia Premiere Pro om rechtstreeks te importeren en te werken met het brede scala aan frameformaten en -snelheden die ze tijdens de productie hadden verkregen. Ze stonden ook voor verschillende uitdagingen bij het op afstand bewerken en delen van bewerkingen omdat Garcia vaak onderweg was. Ze gebruikten Frame.io voor gezamenlijk delen, terwijl Rivero werkte om zoveel mogelijk beeldmateriaal te matchen, maar het toch authentiek te laten ademen om te laten zien hoe Garcia's verhaal meerdere tijdperken en generaties doorliep.
Oude banden en VHS digitaliseren
Voordat ze echter met hun montage konden beginnen, kregen Garcia en Rivero de taak om alle oude activa zoals banden, foto's en VHS's te digitaliseren. Dit proces hielp echt bij het organiseren en labelen, omdat het hen een praktische kans gaf om te beoordelen en te catalogiseren. Tegen de tijd dat ze alles klaar hadden, hadden ze een goed idee van wat er binnen handbereik was.
Breng stills tot leven
Wanneer u met archiefmateriaal werkt, worden foto's en afbeeldingen veel gebruikelijker naarmate u dieper in het verleden duikt. De truc voor redacteuren - en in dit geval kunstontwerpers - is om die stilstaande beelden tot leven te brengen. Acosta gebruikte samen met Garcia en Rivero verschillende trucs, waaronder splitscreen-splitsing en enkele andere bewegingstechnieken. Dit, gecombineerd met wat zware kleurcorrectie en koude bleek-bypasses, (met de juiste muzikale timing) gaf alles een levendige flow.
Emotie is de sleutel
Het was zowel een werk van liefde als van systemen, aangezien het publiek zich verplaatst tussen archiefgeheugenstructuren en naar schone HD- en 4K-beelden. "Ik denk dat er een gevoel is dat de stroom van oud naar nieuw een constant gesprek is", legt Rivero uit. Aan het eind van de dag benadrukken zowel Rivero als Garcia dat Rock Rubber 45s werkt alleen vanwege het verhaal dat het vertelt en de emoties die de kern vormen van alles wat ze deden.
Bekijk Rock Rubber 45s hier of lees meer op de website van de film.