Wanneer u een voetbal- of honkbalwedstrijd fotografeert, hoeft u zich geen zorgen te maken over welke autofocusmodus het beste werkt voor het vastleggen van atleten die met hun gezicht naar beneden in de modder kruipen onder een wirwar van scherp prikkeldraad. Bij het fotograferen van een Spartan Race is dat echter precies het soort sportfotografie-uitdaging dat je kunt verwachten.
Spartaanse races worden over de hele wereld gehouden en variëren van sprints van 3 mijl tot 12 mijl beesten en nog veel meer. Elke baan is bezaaid met uitdagende obstakels, zoals springen over een laaiend vreugdevuur of het gooien van een eerlijke speer naar een doelwit. De kans is groot dat je thuiskomt van een Spartaanse race met modderige sneakers, pijnlijke spieren en geheugenkaarten vol unieke actiefoto's.
AankomstIn tegenstelling tot veel andere grote sportorganisaties omarmt Spartan Race enthousiaste fotografen. U kunt een fotopas aanvragen door een e-mail te sturen naar [email protected]. "De pas biedt toegang tot vrijwel alles behalve de klimobstakels", zegt veteraan Spartan Race-fotograaf Katlyn Evans.
Misschien is de beste manier om je voor te bereiden op het schieten van een Spartaanse race, er een te rennen, zodat je weet hoe elk obstakel aanvoelt. "Je wilt de obstakels kunnen vastleggen vanuit het oogpunt van een deelnemer", zegt Evans. “Als je bijvoorbeeld naar een van de muurobstakels loopt, torenen ze boven je uit, maar het kan klein aanvoelen met het verkeerde gewas of de verkeerde hoek. Door de bovenkant van de muur uit te snijden, kan het lijken alsof deze voor altijd omhoog gaat. Door vanuit een opwaartse hoek te fotograferen met een brede lens kan de muur op de foto verschijnen zoals hij in het echt aanvoelt."
Als je niet van tevoren op het parcours kunt komen, Spartan Race zet ook volledige koerskaarten en video's van de individuele obstakels op haar website, zodat u uw strategie vanuit uw luie laptop kunt plannen.
Je KitObstacle-races zoals deze worden in de volksmond soms niet voor niets 'modderlopen' genoemd, dus het is belangrijk om te beseffen dat elke uitrusting die je meeneemt het potentieel heeft om ernstig vuil te worden. Ga naar binnen met wat plastic zakken om je uitrusting te beschermen en de wetenschap dat een volledige ramp met uitrusting mogelijk is.
Kirk Speer, die al vijf jaar Spartan Races fotografeert, brengt Nikon D3-camerabehuizingen en een 200-500 mm f/5.6E AF-S Nikon ED VR-lens vanwege zijn relatief compacte formaat en bereik, maar zegt dat de 70-200 mm een zeer populaire optie is vanwege zijn bereik en veelzijdigheid. "Je kunt heel dichtbij komen en de rondvliegende modder en waterdruppels opvangen met een telelens", zegt hij. Het kan je helpen om scherp in te zoomen op de gezichtsuitdrukkingen van atleten, die vaak veel emotie tonen en soms, in deze races, pijn.
Een groothoeklens is ook handig op de baan, maar je moet bereid zijn om vies te worden om dichtbij genoeg te komen om er het beste van te maken. Speer maakt opnamen met een 14 mm DX-lens die niet echt een fisheye is, maar die enige verwachte vervorming aan de randen introduceert om drama toe te voegen. "Je moet dichtbij komen om het te gebruiken, maar zo heb ik altijd geschoten. Het komt uit mijn krantenfotografietijd', zegt Speer. "Je moet denken als een fotojournalist en dicht genoeg bij de actie komen om het kader te vullen."
Spartaanse cursusfotograaf Nate Price neemt graag een grote kit mee, waaronder een aantal prime en zoomlenzen, en zelfs een paar flitsopties zoals een Canon Speedlite 580EX II-flitser. Onthoud dat je al die spullen een berg op en af moet sjouwen, soms op verraderlijk terrein, dus bepaal wat voor soort foto's je wilt voordat je eropuit gaat om het extra gewicht dat je meeneemt te beperken.
Slimme compositieZoeken naar schone achtergronden die niet rommelig zijn en geen afbreuk doen aan de hoofdactie is een cruciale vaardigheid in elk type sportfotografie, maar het is vooral een uitdaging tijdens een Spartaanse race met duizenden deelnemers . Speer stelt voor om een lange lens en een groot diafragma te gebruiken om ongewenste elementen in het frame te vervagen:"Je wilt f/4 of breder zijn als je lens het aankan", adviseert hij.
Photobombers zullen er in overvloed zijn op de baan, dus Evans stelt voor een telelens te gebruiken om te voorkomen dat u ze in uw foto's krijgt. "Als iemand je ziet fotograferen, is de kans groot dat ze een vredesteken op de achtergrond van je foto plaatsen." Je hoeft alleen maar te glimlachen en om ze heen te schieten. Evans stelt ook voor om de unieke elementen van de baan als achtergrond te gebruiken om de afbeeldingen te contextualiseren. "Zorg ervoor dat je ten minste één obstakel opneemt dat het kenmerkende landschap van het evenement vertegenwoordigt", beveelt ze aan. "Als ze in Montana racen, wil je wat foto's zien met een prachtig meer of de bergen in de verte."
De camera instellen Zoals bij elke gebeurtenis waarbij snel bewegende onderwerpen betrokken zijn, kan scherpstellen een bijzonder lastig stukje van de puzzel zijn. Veel moderne DSLR's en compactcamera's met verwisselbare lenzen zijn redelijk bedreven in het volgen van bewegende objecten, zolang focustracking is ingeschakeld op je camera (raadpleeg de handleiding voor specifieke instructies).
Als u merkt dat de autofocus van uw camera moeite heeft om bij te blijven, focus vooraf op een enkele plek en wacht tot een racer je focusvlak betreedt. Dit helpt voorkomen dat autofocus het verkeerde object vastgrijpt en het moment mist. Gezichtsdetectie is ook handig. Speer richt zich op de ogen van zijn onderwerpen om ze scherp te houden. "Hoe je op de baan fotografeert, hangt echt af van je stijl", zegt Speer. Zijn voorkeursmethode is om te fotograferen in de handmatige belichtingsmodus met automatische ISO. "Op die manier gebruik ik diafragma en sluitertijd om mijn scherptediepte of bewegingsonscherpte te beheersen zonder me zorgen te hoeven maken over ISO."
Als het je doel is om actie te bevriezen, kan de sluitertijdvoorkeuze-modus handig zijn om sluitertijden boven 1/400 sec te houden, waardoor een rennende concurrent meestal wordt stilgezet. Naar 1/1000 sec en verder gaan zal nog effectiever zijn.
Omdat de parcoursen zo verspreid zijn, wordt elk obstakel anders beïnvloed door de veranderingen in het daglicht. "Sommige obstakels kun je het beste 's ochtends fotograferen, terwijl andere het beste' s middags zijn", zegt Evans. "Als je vroeg op de dag weet waar de zon zal staan, krijg je betere foto's."
Obstakels die verscholen liggen in het bos geven je meer flexibiliteit, terwijl andere die zijn in wijd open terrein vereisen een meer zorgvuldige planning om goed licht te krijgen.
Must-get shots“In tegenstelling tot andere sporten”, zegt Speer, “kun je bij een specifiek obstakel kamperen en oefenen totdat je de juiste timing hebt en de exacte opname krijgt die je wilt.” Hij raadt aan om deze methode te proberen bij een obstakel zoals de Dunk Wall, waar racers volledig onder water moeten zijn om onder een barrière door te gaan. Wanneer ze weer tevoorschijn komen, is er een kans voor een dramatische opname met veel spatten en overal water dat rondvliegt.
Evans stelt voor om de knelpunten op de baan te zoeken om groepsachtige actiefoto's te maken die de kameraadschap onder de racers laten zien. “Het teamwerk is echt indrukwekkend. Ik maak graag foto's waar mensen elkaar helpen door moeilijke obstakels. Het vertelt een heel gaaf verhaal.” Een obstakel zoals de Wall Jump moedigt lopers aan om samen te werken, wat zorgt voor een geweldige interactie tussen onderwerpen.
De finishlijn is ook een geweldige plek om emotionele scènes vast te leggen. Mensen vieren feest en knuffelen hun dierbaren”, zegt Speer. “Het is een geweldige plek om dramatische fotojournalistieke beelden te maken. U wilt meer vastleggen dan de actie. Je wilt de emotie vastleggen.”