Als ik maar één klein beetje fotografie-advies zou mogen geven, zou het zijn:schiet wat je leuk vindt en deel het met anderen.
Als je een tweede advies zou mogen geven, zou het zijn:verwijder dan meedogenloos.
De bijna onbeperkte capaciteit van digitale fotografie voor het opslaan van foto's is zowel een zegen als een vloek. Zoals ik in een vorige post al zei, zijn er veel onzichtbare valkuilen om enorme hoeveelheden opslagruimte bij de hand te hebben voor iedereen die in de kunst komt. Om de valkuilen te helpen vermijden, is het belangrijk om meedogenloos te verwijderen. Ik spreek uit de ervaring dat ik 10 jaar geleden ben begonnen met digitale fotografie (niet zo lang als sommigen, ik weet het, maar eeuwen in het tijdperk van digitale fotografie).
Ik krijg vaak de vraag:"Hoeveel foto's heb je?" of, meer ter zake, "Hoeveel ruimte nemen al uw opnamen in beslag?" Het juiste antwoord op beide is:te veel. Velen van ons hebben dit probleem. Toen digitaal voor het eerst naar de massa kwam en uit de heilige zalen van fotojournalisten en sportfotografen (wiens werkgevers de zeer dure apparatuur konden betalen), was het nieuw dat je, oh, ik weet het niet, misschien 80 foto's op een enkele foto kon schieten. kaart!
Ja dat klopt! 80! Vandaag is dat niets. Zelfs onze telefoons kunnen tegenwoordig meer foto's maken, als ze niet bezig zijn ons een routebeschrijving te geven of ons te helpen met het verhandelen van aandelen in Japan. Maar toen was 80 enorm. Dat zijn bijna drie rollen van 36 filmopnamen. Verwijderen was toen gebruikelijker en als ik door mijn archieven blader, zie ik minder totaalopnames uit 2001. Ik herinner me ook dat ik blij was dat er EINDELIJK een 128MB geheugenkaart beschikbaar was. Enorm, zeg ik je.
Herinnerend aan de 'gloriedagen' terzijde, mijn punt is dat de dingen niet op deze manier begonnen. Vroeger verwijderden we omdat het geheugen, zowel draagbaar als in de computer, de zaken onder controle hield. Maar naarmate de prijzen daalden en het aantal pixels (en megabyte) steeg, bleven we steeds meer fotograferen.
Tot we zijn waar we nu zijn. Vaak hoor ik van vrienden, die niet bepaald fotogelukkig zijn, die terugkomen van een vakantie met 500 foto's. Het is onmogelijk dat ze destijds 20 rollen 24exp-film zouden hebben vervoerd. Maar nu is het zo gemakkelijk en goedkoop.
Veel foto's maken is voor mij geen zonde. Wel probeer ik studenten te instrueren om langzaam te schieten (tenzij je bij een sportevenement bent) en goed te componeren. Je hebt geen 40 shots van een zonsondergang nodig. Denk na over wat je doet. En al dat spul. Toch vindt er kwantiteitsverschuiving plaats. Geen probleem.
De sleutel is om meedogenloos te verwijderen. Hier is mijn suggestie voor het ruimen van de gigantische kudde afbeeldingen die je zou kunnen meenemen van je volgende reis (of het nu in de stad is of 1000 km verderop).
In camera
Ten eerste, zelfs voordat je thuiskomt, als je downtime hebt tijdens je reizen (denk aan:op het vliegveld zitten, wachten op je vlucht), verwijder foto's terwijl ze nog in je camera zitten. Hier zoekt u de voor de hand liggende afwijzingen; slechte vervagingen, echt slechte vervagingen en vreselijke vervagingen. Slechte onder- of overbelichte opnamen ook. Je camerascherm is niet altijd de beste in het onderscheiden van de kleinste details, dus besteed geen tijd aan zoomen en superkritisch zijn.
Typisch resultaat:5% verwijderd
Tijdens het downloaden
Veel programma's bieden een voorbeeld van afbeeldingen voordat ze worden gedownload. Gebruik deze tijd om de kudde verder te ruimen (ja, het is mijn favoriete woord deze week, maar ik weet niet zeker waarom). Het scherm is wat groter en de zon schijnt er waarschijnlijk niet direct op. Nogmaals, verspil geen tijd met inzoomen. Download gewoon niet wat je niet wilt. Dit is een uitstekend moment om slechts één van een serie te downloaden waarin je actie probeerde te ondernemen. Misschien heb je 12 foto's gemaakt van een stierenrijder bij een rodeo; pak er maar twee of drie die eruitzien als winnaars.
Typisch resultaat:nog eens 5% verwijderd
Eerste doorgang
In de eerste keer op een computer, zodra ik mijn afbeeldingen in Adobe Lightroom heb, zal ik de P- en X-knoppen gebruiken en mijn filters instellen om alleen afbeeldingen weer te geven die ik niet heb gemarkeerd als een Pick (P) of Delete (X). Hierdoor kan het programma mij de volgende foto laten zien nadat ik mijn keuze heb gemaakt. Er kan een tijd zijn dat je niet kunt beslissen en dat is oké. Doe het beste met wat je hebt en blijf puffen.
Typisch resultaat:20%-50% verwijderd
Pass nummer twee
Oké, het is tijd om te stoppen met een ninny te zijn. Kijkend naar de foto's die je hebt geselecteerd als keuze en de foto's waarvan je niet het hart had om ze te markeren voor verwijdering in de First Pass. Wees op dit moment helemaal eerlijk tegen jezelf. Wees meedogenloos. Stel jezelf de vraag:"Wat ga ik in vredesnaam met elk van deze foto's doen?" Dit is de vraag die de meeste mensen niet stellen en het is de kern van gezond zijn en niet eindigen met 100.000 foto's die je over 10 jaar nooit meer wilt bekijken.
Zonder deze vraag te stellen, stellen de meesten van ons uit:"Oh, ik weet zeker dat ik iets zal bedenken dat met die opname te maken heeft. Ik vind het wel leuk. Sorteren. En het is niet te wazig.” Als je me nodig hebt om de gemene man te spelen, zal ik het doen. Stel je voor dat ik op je schouder zou antwoorden:"Kom op! Je gaat die foto nooit gebruiken en dat weet je!' Wees eerlijk.
Als je er niets aan hebt, en het zingt niet gewoon naar je om gespaard te worden, stop er dan mee. Ga je het printen? Het opnemen in een te delen webalbum? In een fotoboek opnemen? Meedoen aan een prijsvraag? Verkoop het? Stuur het naar een vriend of familielid? Nee? Wat ga je er dan in godsnaam mee doen!! Je kunt niet alles vasthouden in het verleden. Laat het gaan. Het zijn maar gemiddelde foto's.
Typisch resultaat:nog eens 25% klaar voor.
Laatste doorgang
Dit is de laatste pas voor het bewerken. Ik geef toe dat ik soms al voor deze fase begin met bewerken met beelden die eruit springen en erom vragen om 'opgemaakt' te worden in de computer. En dat is ook goed. Maar deze laatste pas helpt om dingen gezond te maken.
Hier staan ze voor je, alle afbeeldingen waarvan je weet dat je ze in een of andere vorm zult gebruiken. Online, offline, upline, downline. Geef ze nu een scherpe blik. Zoek naar minder dan optimale shots die niet snuiftabak ontmoeten (als ze niet gewoon naar vrienden gaan) en, nogmaals, wees eerlijk. Als het geen kwaliteitsvoorbeeld van je werk is, vernietig het dan. De enige keer dat ik in dit opzicht een foto zou kunnen houden, is als de belichting er iets minder uitziet dan wat met de huidige technologie kan worden afgehandeld, maar het onderwerp solide is, wetende dat programma's over twee of drie jaar misschien in staat zijn om magie te werken, niet nu mogelijk.
Typisch resultaat:misschien nog 10-30 schoten. Min of meer afhankelijk van je meedogenloosheid en vaardigheidsniveau tijdens het fotograferen.
Om eerlijk te zijn, typte ik dit bericht als herinnering voor mezelf. Ik volg deze procedure niet altijd en als gevolg daarvan heb ik veel te veel foto's die rondzweven, niets doen, smeken om een back-up ter plaatse en daarbuiten.
Vanaf dit punt zijn er andere paden die uw workflow de foto's kan nemen, afhankelijk van hun eindbestemming en dat is voor een ander bericht. Beperk voorlopig het totale aantal foto's dat u voor uzelf plaatst om te bewerken en uw leven wordt vereenvoudigd.
Heb je trucs om voorbij de "Ik wil GEEN van hen verwijderen!" syndroom? Deel ze alstublieft in de opmerkingen hieronder.