Het lanceren van een onbemand luchtvaartuig is mogelijk de meest kritieke fase in UAV-operaties. UAV's met vaste vleugels moeten worden versneld tot een minimale vliegsnelheid voordat ze kunnen opstijgen, terwijl grote UAV's met vaste vleugels alleen kunnen opstijgen en landen op een baan van voldoende lengte, gebouwd op geschikte grond van een vliegdekschip. Kleine tot middelgrote vliegtuigen met vaste vleugels hebben echter een grotere verscheidenheid aan opties.
De kleine en lichtgewicht UAV's kunnen met de hand worden gegooid of worden gelanceerd met een handheld-apparaat, terwijl andere vliegtuigen een vaste railwerper nodig hebben. In dit bericht zullen we acht van dergelijke implementatie-opties bekijken. De selectie van implementatieopties wordt bepaald door zes factoren van verdienste (FOM), waaronder UAV-kosten, implementatiesysteemkosten, haalbaarheid, betrouwbaarheid, veiligheid en lanceercapaciteit.
1. Eenvoudig neerzetten
Deze methode is om het vliegtuig uit de achterste vrachtdeur van het transportvliegtuig te duwen, en de UAV zal naar verwachting een vooraf bepaalde afstand vallen en vervolgens uit de dobbelsteen trekken zodra hij de controle heeft gekregen. Het voordeel van deze methode is dat de kosten laag zijn, maar dat er minimale aanpassingen nodig zijn aan zowel de UAV als het transportvliegtuig. Het nadeel is de beperking van de UAV-grootte die voortvloeit uit de interne opslag en de stabiliteits- en controleproblemen die verband houden met het duikherstel.
2. Door parachute ondersteunde val
Deze ontplooiingsmethode is als de eenvoudige val, behalve voor een parachute die aan het staartgedeelte van de UAV is bevestigd. Na inzet start de motor en wordt de UAV uit de parachute gehaald. De voordelen van deze optie zijn de eenvoud en inherente stabiliteit van de parachute. De nadelen van deze inzetopties zijn de groottebeperkingen die aan de UAV worden opgelegd en het weggooien van de sleepkoker na de lancering.
3. Boom lancering
De gieklanceringsmethode omvatte de montage van de UAV op een giek die zich uitstrekt van het transportvliegtuig. Het voordeel is de eenvoud bij het lossen vanwege de pre-launch positionering van het vaartuig in zijn autonome vliegpositie. De nadelen zijn de inherente kosten van het ontwerp van de giek en de beperkingen voor de interne opslagcapaciteit die aan de UAV worden opgelegd.
4. Hardpoint lancering
Deze optie is om de UAV op een hard punt op het transportvliegtuig te monteren en vervolgens los te laten. De vrijgegeven UAV zal zelfstandig de aanhoudende vlucht ingaan. De voordelen van deze optie zijn de minimale aanpassing die nodig is voor het transportvliegtuig en de bewezen geschiedenis van de methode. Het nadeel is dat de externe opslag van de UAV een duurzamere structuur nodig heeft om bestand te zijn tegen de kruissnelheid van de UAV en de scheidingsproblemen die gepaard gaan met een plaatsing zo ver naar voren op het transportvaartuig.
5. Sleepkabel
De UAV wordt achter de helikopter naar de inzetlocatie gesleept en uit de helikopter gelost. Het ontbreken van UAV-groottebeperking en de kruissnelheid van de helikopter die zich dicht bij de UAV bevindt, zijn de voordelen van deze methode. Er is echter slechts één UAV-lancering mogelijk per transport. De overige drie manieren zijn opties voor oppervlakte-implementatie:de lancering van de raket-ondersteunde start (RATO) van het schip, de lancering van een onderzeeër en de lancering van de katapult van het schip.
6. Schip RATO lancering
De UAV wordt gelanceerd vanaf het dek van het schip, waarbij een kleine raket aan de onderkant van de UAV wordt geplaatst, die wordt gebruikt om de UAV te versnellen naar zijn kruissnelheid en positie. De voordelen van deze methode zijn de lanceercapaciteit van meerdere UAV's. De nadelen van deze optie zijn dat de lancering beperkt zou zijn tot het kustgebied en dat de kosten voor het ontwerp van de constructie stijgen als gevolg van de hoge lanceringssnelheid.
7. Katapult lancering
Deze lanceringsoptie omvat het monteren van een katapult op een schip en de UAV wordt gelanceerd met voldoende snelheid om het vliegtuig autonoom te laten vliegen. Deze startoptie is een beproefde methode. Bovendien zijn meerdere UAV-implementatiemogelijkheden en kosteneffectiviteit voordelen. Deze methode is echter alleen beperkt tot kustgebieden en kalme zeeën wat betreft de vereiste voor een katapultlancering.
8. Lancering onderzeeër
Deze startoptie is vergelijkbaar met de RATO-startoptie. Het verschil is dat de UAV eerst vanuit de onderzeeër wordt gelanceerd in een ICBM-buis voordat de raket boven het wateroppervlak wordt afgevuurd. Het belangrijkste voordeel van dit ontwerp is de stealth van de transportonderzeeër.