Als je nog nooit van Kuleshov's Effect hebt gehoord, ben je niet de enige. Maar als je het eenmaal begrijpt, zul je het in veel regisseursfilms gaan opmerken, vooral die van Alfred Hitchcock en Steven Spielberg.
Ongeveer 100 jaar geleden introduceerde een Russische regisseur genaamd Lev Kuleshov een techniek die nieuwe werelden opende voor de vroege filmmakers. In een kort voorbeeld liet Kuleshov een man zien die naar de camera keek en vervolgens naar een bepaalde situatie keek. Dit wordt aangetoond met drie verschillende voorbeelden, waardoor de kijker een heel andere beslissing neemt over wat de gedachten en emotionele toestanden van de man waren, volledig gebaseerd op de informatie in de cutaways. Volgens Kuleshov was het snijden veel beter voor de manipulatie van het publiek dan de uitvoering van de acteurs. Dit effect wordt heel goed weergegeven in dit beroemde Hitchcock-voorbeeld:
https://www.youtube.com/watch?v=TNVf1N34-io
Hoewel Hitchcock vaak een point-of-view (POV) -opname gebruikt, die nauw verwant kan zijn aan het originele voorbeeld van Kuleshov, verhoogde Spielberg de techniek door vaak de echte POV over te slaan en in plaats daarvan de nadruk te leggen op de reactie van de acteur alsof de tijd stilstond . Dit is meesterlijk gemaakt door zijn beroemde dolly-move cameratechniek om de kijker in de ziel van het personage te laten zinken en diep in hun gedachten en emoties te kijken.
Ga naar de blogpost van StudioBinder en lees verder voor meer geweldige voorbeelden van die indrukwekkende filmtechniek.