Natuur of opvoeding?
Er zijn veel onbeantwoorde vragen in het leven en dat geldt soms dubbel voor ons videomakers. Dit is er een die we ons waarschijnlijk allemaal hebben afgevraagd:waarom lijkt mijn camerawerk niet op dat van de professionals?
Het antwoord is lastig. Het is verleidelijk om de aard van de apparatuur, het bandformaat, de verlichting en het ondersteunend personeel de schuld te geven (of het gebrek daaraan, als je vrienden of familie zich chagrijnig voelen). En het is waar dat elk van deze op de een of andere manier bijdraagt aan wat vaak een harde en snelle scheidslijn lijkt tussen het werk dat uitzendprofessionals doen en wat we thuis doen.
Maar de waarheid, ik ben blij te kunnen melden, is een stuk eenvoudiger:het draait allemaal om oefenen. De pro's pakken elke dag hun camera's op en verbeteren hun vaardigheden in een voortdurende trial-by-fire die hen overal naartoe kan brengen, van een studio tot een oorlogsgebied. In feite lijken ze veel op atleten of soldaten. Ze moeten overal op voorbereid zijn en hun werk is elke keer weer afhankelijk van de productie van video van hoge kwaliteit. Voor de pro's is het koesteren van ingesleten camerawerkreflexen een kwestie van overleven.
Vaardigheden die je moet hebben
Gelukkig sta je waarschijnlijk niet onder dat soort druk. (Toch.) Toch valt niet te ontkennen dat het gebruik van bijna elke camcorder een lastige evenwichtsoefening is die een breed scala aan vaardigheden vereist, zowel fysiek als mentaal. Een goede schutter zijn, betekent dat je een goede schutter moet zijn als het gaat om zaken als het stabiliseren van een opname met maximale telefoto, een onderwerp in beeld houden tijdens het lopen, vloeiende statiefbewegingen maken, je opname vasthouden terwijl je wegkijkt van de zoeker, handmatig scherpstellen en zelfs camerabedieningsknoppen vinden zonder te kijken.
Om te kunnen concurreren met de pro's, moet je deze vaardigheden aanscherpen tot instincten, zodat je je tijd achter de lens kunt besteden aan het nadenken over wat je fotografeert, in plaats van tijd te verspillen aan je zorgen te maken over hoe je fotografeert. Lees verder voor een trainingsschema in bootcamp-stijl dat is ontworpen om u de reflexen te geven van een magere, gemene camera-aangedreven machine.
Oefening 1:Koude start
Net als nieuwe rekruten die hun geweren moeten afbreken en weer in elkaar zetten, moet een video-shooter in de eerste plaats in staat zijn om de camera vanuit zijn stoel te pakken, uitgeschakeld, in de case-locatie, om hem snel aan de gang te hebben wanneer de grote moment gebeurt. Het is moeilijker dan het klinkt.
Begin deze oefening met de camera in de tas, de lensdop erop, de batterij los en de tape nog in krimpfolie. Controleer nu de tijd en begin je klaar te maken om te schieten. Doe dit snel en efficiënt, maar zonder haast - u wilt snel, grondig en kalm zijn. Kijk of je een routine kunt ontwikkelen die je elke keer kunt herhalen.
Als je klaar bent, rol je een paar seconden tape en ben je klaar. Controleer je tijd, breek je setup opnieuw af en herhaal de cyclus totdat deze soepel verloopt. Denk je dat je het onder de knie hebt? Probeer het in een verduisterde kamer. Het klinkt gek, maar probeer het een of twee keer.
Oefening 2:Hindernisbaan
Nogmaals, net als soldaten in de basistraining, moeten cameramensen zich tijdens het werk op hun gemak voelen bij verschillende fysieke obstakels. We kunnen een klassieke probleemsituatie simuleren door kleine stukjes papier (of noppenfolie voor extra amusement) op de grond of vloer te strooien om een slalomparcours te creëren om te navigeren tijdens het opnemen van video.
Om een druk evenement na te bootsen, maak je een mooie lange baan met veel bochten en een paar bochten die je dwingen van richting te veranderen. Bepaal nu een stilstaand onderwerp om in te kaderen en begin. Vertrek vanaf het begin van de cursus met je camera aan het rollen en je lens op een vergevingsgezinde groothoekinstelling. Volg het parcours in een normaal staptempo met je knieën licht gebogen om schokken op te vangen. Verdeel uw aandacht tussen het in beeld houden van uw onderwerp en het vermijden van obstakels. Dit wordt nog lastiger als je van richting verandert of achteruit loopt. Neem uw resultaten op en speel ze af. Herhaal dit totdat je schot er over het hele parcours stabiel uitziet en je alle obstakels weet te ontwijken.
Voor een extra uitdaging, verklein je de beeldhoek tot medium tele en ga je verder zoals hierboven. Dit is echt een veeleisende test van je capaciteiten.
Oefening 3:IJzersterk
We hebben beweging behandeld, laten we nu stilstaan bij stilstaan:een vaardigheid die vooral belangrijk is bij het gebruik van het uiterste telefoto-uiteinde van uw lens. Trouwens, voor deze oefening is het niet eerlijk om de beeldstabilisator te gebruiken die standaard op veel camcorders zit.
Stel uw camera in voor bediening vanuit de hand of op de schouder en zoek een comfortabele plek om te staan of te zitten. Zoek nu naar een geschikt onderwerp, bij voorkeur iets kleins met harde randen - dit maakt het gemakkelijker om te controleren op stabiliteit. Ga op minimaal 12-15 voet van uw onderwerp staan en zoom zo ver mogelijk in (alleen optische zoom). Gebruik de randen van je onderwerp om het net binnen de grenzen van je frame te plaatsen en houd die pose vast.
Merk op hoe de camera drijft en trilt met je ademhaling, hartslag en andere bewegingen. Je doel is om de meest stabiele positie te vinden. Oefen met het vasthouden van je telefoto-opname voor 15-30 seconden per keer, totdat je het frame vrij stabiel kunt houden. Als je je tijd tot een of twee minuten kunt verlengen, ben je een ijzersterke schutter.
Voor een moeilijkere test, probeer deze oefening zonder in de zoeker te kijken. Kadreer je onderwerp, kijk dan weg van de camera en probeer de opname stil te houden. Controleer na een korte tijd je kadrering en kijk hoe ver je bent afgedwaald van je oorspronkelijke positie.
Oefening 4:Zacht als zijde
Statiefvaardigheden zijn nog een van die kritieke gebieden die snel onderscheid kunnen maken tussen operators die oefentijd hebben gestoken en degenen die dat niet hebben gedaan. Er is een ervaren hand (en een vloeiende statiefkop) voor nodig om precieze, zachte starts en stops voor pannen en kantelen uit te voeren.
Zet je camera op een statief - een model met een vloeiende kop zal enorm helpen bij deze oefening. Zet, net als in de vorige routine, je lens op telefoto en stel scherp op een klein object met harde randen. Vergrendel de kantelknop van uw statief en draai de draaiknop net genoeg vast om een lichte aanraking te weerstaan. Rol de tape en kijk naar de zoeker of het LCD-scherm terwijl je voorzichtig de handgreep van het statief vastpakt en naar rechts begint te pannen totdat je onderwerp buiten beeld is. Pan vervolgens voorzichtig en langzaam naar links naar de startpositie en breng de pan tot een glijdende stop. Herhaal dit deel van de oefening totdat je de pan zowel kunt starten als stoppen zonder plotselinge bewegingen.
Voor het kantelgedeelte voer je een vergelijkbare manoeuvre uit, maar met de draaiknop uitgeschakeld en de kantelknop net genoeg losgedraaid zodat de statiefkop de camera niet weggooit als hij alleen wordt gelaten.
Oefening 5:Geavanceerde variaties
Als je camera je de autofocusfunctie laat negeren, kun je een tweede onderwerp, zoals een gewillige vriend of familielid, toevoegen aan de bovenstaande statiefoefening om te oefenen met handmatig scherpstellen. Stel uw scène gewoon zo in dat het ene onderwerp minstens 1 tot 5 voet dichterbij is dan het andere, waarbij u uw lens op een gemiddelde telefoto-instelling houdt. Op die manier moet u, wanneer u tussen onderwerpen pant of kantelt, tijdens de beweging ook aan de scherpstelring van de lens draaien om het brandpuntsvlak te verschuiven.
Voor een andere geavanceerde variant, zet u de irisbediening op handmatig als uw camera die functie heeft. Gebruik dezelfde opstelling als voor de focusoefening hierboven, maar zorg ervoor dat een van uw onderwerpen aanzienlijk helderder is dan de andere. Een voorbeeld uit de praktijk waar dit van pas kan komen, is wanneer een persoon binnenshuis voor een helder raam staat in een situatie met tegenlicht. Als u de belichting wijzigt van fotograferen buiten het raam naar het fotograferen van uw onderwerp binnen, moet u uw irisbediening met één hand aanpassen terwijl u het statief met de andere beweegt.
Gefeliciteerd!
Je hebt het einde van het trainingsregime van de cameraman bereikt. Als je met succes zo ver bent gekomen, ben je goed op weg om serieuze shooter-karbonades te ontwikkelen. Ga nu terug naar die oefeningen.
Bill Fisher is een documentaire videoproducent gevestigd in Portland, Oregon.
Zijbalk:Opwarmen
Net als atleten en muzikanten moeten cameramensen zich opwarmen voor een evenement. Het opnemen van video vereist immers serieus fysiek en mentaal werk. Doorloop deze routine om er zeker van te zijn dat je klaar bent om te rollen.
- Strek je armen, schouders, rug, benen en nek. Deze gebieden absorberen de meeste stress tijdens een shoot.
- Maak de balans op en laad tape, batterijen en andere benodigdheden op. Zonder deze lig je uit de race.
- Doe een cameracontrole met tape. Controleer of uw instellingen zijn waar u ze wilt hebben en dat alle functies normaal zijn.
- Vergeet niet die hersencellen aan te wakkeren. Ontwikkel een strategie of doel en denk na voordat je schiet.