Hoogtepunten behouden voor onberispelijke belichtingen

We praten vaak over de details van de hoogtepunten alsof het opnemen een soort zoektocht is die velen zullen ondernemen en weinigen zullen bereiken, maar er zijn enkele eenvoudige stappen die we kunnen nemen om ervoor te zorgen dat we de resultaten krijgen die we willen, met details waar het moet zijn. Laten we beginnen met het definiëren van de details van de hoogtepunten. De highlights zijn de meest heldere delen van een scène of een afbeelding en de details zijn de zeer subtiele variaties in toon.

Als we bijvoorbeeld op een zonnige dag naar een wolk in de lucht kijken, kunnen we zien dat deze wit is, maar niet als een uniforme massa wit. Er zijn kleine variaties met gebieden van zeer lichtgrijs of lichtblauw die het wat vorm en vorm geven. Het zijn deze toonvariaties die we in een afbeelding willen vastleggen, zodat de wolken er niet uitzien als een vaste massa uniform wit.

We willen dat highlights er wit uitzien zonder dat ze zo fel zijn dat ze doorbranden. Dat is het punt waarop de helderste grijstinten in een scène wit worden weergegeven. Het probleem met uitgebrande hooglichten is dat je geen enkele toonvariatie kunt terugtrekken wanneer je de afbeelding bewerkt; door ze donkerder te maken, ontstaan ​​er alleen maar uniform grijs in plaats van uniform wit.

Dus hoe zorg je ervoor dat je de highlights niet verbrandt en de details krijgt die je wilt? Lees verder om erachter te komen.

Kijk eens

De eerste stap om de highlights in een afbeelding te behouden, is door naar de scène te kijken en te beslissen waar de 'risicogebieden' zich bevinden. Als je een landschap fotografeert op een zwaar bewolkte dag, is de kans groot dat je camera het allemaal op zich neemt omdat het toonbereik van de scène binnen het dynamische bereik ligt, maar op een zonnige dag met diepe schaduwen en helderwitte wolken, de wolken zijn de gevarenzones. Kortom, je moet alles in de gaten houden dat wit of reflecterend is, zoals water of metalen voorwerpen.

Als u het moeilijk vindt om de hoogtepunten in een scène te identificeren, kan een sterk filter met neutrale dichtheid of (idealiter) een filter met variabele dichtheid helpen door alles behalve het helderste licht uit te schakelen. U hoeft alleen maar een variabel ND-filter voor uw oog te houden en vervolgens de dichtheid te verhogen totdat alleen de helderste delen van de scène zichtbaar zijn.

Handmatige belichting of belichtingscompensatie gebruiken

De sleutel tot het behouden van de hoogtepunten in een afbeelding is de controle over de belichting nemen en niet alles aan de camera overlaten. De handmatige belichtingsmodus geeft je de meeste controle, doordat je het diafragma kunt instellen om de gewenste scherptediepte te geven en de sluitertijdregeling kunt gebruiken om te bepalen of een beweging bevroren of wazig is.

U kunt ook diafragmaprioriteit of sluiterprioriteit gebruiken met belichtingscompensatie. Welke belichtingsmodus je ook kiest, maak opnamen met een specifieke gevoeligheidsinstelling (ISO) in plaats van de automatische optie te gebruiken, zodat je de volledige controle hebt.

Bekijk onze beginnershandleiding voor belichting, diafragma, sluiter, ISO en meting

Onderbelicht

Als er highlights in uw scène zijn die u wilt beschermen, moet u de afbeelding onderbelichten. Dit wordt vaak ‘belichten voor de highlights’ genoemd. Als u fotografeert in de handmatige belichtingsmodus, betekent dit dat het gebruik van instellingen die de belichtingsmeter van de camera aangeeft, resulteert in een onderbelicht beeld. Als je een semi-automatische belichtingsmodus gebruikt, zoals diafragma of sluiterprioriteit, moet je een negatieve belichtingscompensatiewaarde gebruiken.

Sommige spiegelloze camera's hebben een optie die de zoeker vertelt om een ​​'natuurlijk beeld' te geven dat lijkt op dat van een DSLR, zodat er geen rekening wordt gehouden met de belichtingsinstellingen. Wanneer u de belichting probeert te beoordelen, kunt u dit echter het beste uitschakelen en de standaardmodus van de zoeker gebruiken, zodat de afbeeldingen die u erin ziet hetzelfde zijn als de gemaakte afbeelding.

De verleiding kan groot zijn om de belichting voor de zekerheid aanzienlijk te verminderen, maar dit maakt de schaduwen waarschijnlijk erg donker en moeilijk te herstellen, dus het is belangrijk om de belichting niet zoveel te verminderen als nodig is.

Gebruik het histogram

Digitale camera's bieden een histogramweergave die is ontworpen om te helpen bij het beoordelen van de belichting en het selecteren van de instellingen. Dit toont de helderheid van de pixels langs de horizontale as met zwart aan de linkerkant en wit aan de rechterkant. Het aantal pixels bij elke helderheidswaarde wordt relatief op de verticale as weergegeven.

Bijgevolg betekent een grote piek helemaal rechts in de grafiek dat er veel zeer heldere pixels zijn, terwijl een piek aan de linkerkant betekent dat er veel zeer donkere pixels zijn. De verdeling van de balken op het histogram verandert met de helderheid van het onderwerp (en de belichtingsinstellingen), wat betekent dat je de grafiek kunt zien veranderen als de camera beweegt of als de zon achter een wolk gaat.

Als u de camera echter op een statief monteert en de verlichting hetzelfde blijft, kunt u het histogram zien veranderen terwijl u de belichting aanpast.

Idealiter, met een scène met wat wit erin, wil je dat de pieken in het histogram net het rechteruiteinde van de grafiek bereiken. Als er een grote piek is, is het mogelijk dat sommige pixels doorbranden, maar je kunt dit beoordelen door de belichting te verminderen totdat de piek binnen het bereik van de grafiek ligt en deze vervolgens iets te verhogen zodat de pieken net het juiste eindpunt bereiken. Het is een techniek die bekend staat als 'exposeren naar rechts'.

Gebruik de markeringswaarschuwing

Sommige digitale camera's bieden een waarschuwing voor hoogtepunten, wat erg handig is als u de hoogtepunten probeert te behouden. Als dit is ingeschakeld, knippert het om de gebieden aan te geven die verloren gaan.

Als alternatief hebben veel camera's een 'Zebra'-display, wat een ander type waarschuwing voor markeringen is. In sommige gevallen werkt dit alleen als de camera in de videomodus staat, maar het werkt met foto's op sommige camera's en zet zwarte en witte diagonale strepen over het heldere deel van de scène.

Hoe ze ook worden genoemd, met de meest geavanceerde waarschuwingssystemen voor markeringen kunt u verschillende niveaus instellen voor de helderheidswaarschuwing. Als u een lage waarde gebruikt, weet u welke gebieden bijna opgebrand zijn, maar om verwarring te voorkomen, is het vaak gemakkelijker om een ​​hoge waarde in te stellen, zodat alleen de puur witte gebieden of gebieden die bijna opgebrand zijn, worden gemarkeerd.

Rauw schieten

Raw-bestanden hebben meer gegevens en een groter dynamisch bereik dan JPEG-bestanden. Dit kan erg belangrijk zijn als je je afbeeldingen gaat bewerken, omdat er vaak veel meer details zijn in de hoge lichten en schaduwen dan in een JPEG. Zelfs als je RAW-bestanden opneemt, is het beeld dat je op de achterkant van de camera en in de zoeker van een spiegelloze camera ziet een JPEG.

Deze afbeelding toont ook de kleur, het contrast en de verscherping die zijn toegepast met de geselecteerde Picture Style, Picture Control of Film Simulation-modus, dus wanneer details van hoge lichten van cruciaal belang zijn, is het een goed idee om de meest verzadigde en meest contrastrijke opties te vermijden. Sommige camera's bieden een 'platte' modus of u kunt een aangepaste platte modus maken, maar de standaardoptie is vaak een goede keuze omdat deze een beter idee geeft van het uiteindelijke uiterlijk van het beeld.

Gebruik de juiste meetmethode

Dankzij het nauwkeurige voorbeeld dat tegenwoordig in de zoeker van de meeste spiegelloze camera's wordt weergegeven, kunt u meestal vertrouwen op het standaard evaluatieve, matrix- of multizone-meetsysteem. Sommige camera's hebben echter een optie voor lichtmeting die handig kan zijn.

In sommige gevallen werkt dit als een vorm van meting in meerdere zones waarbij bijzondere aandacht wordt besteed aan de hoogtepunten, maar in andere gevallen is het een optie voor spotmeting die is ontworpen om belichtingsmetingen te doen van de helderste delen van de scène. De hoge lichten worden niet middentoon weergegeven, maar er worden wel belichtingsinstellingen voorgesteld die ze binnen het dynamische bereik van de camera houden.

Ross Hoddinott, landschaps- en natuurfotografie

www.rosshoddinott.co.uk

Ross is een professionele landschaps-, natuur- en macrofotograaf die regelmatig workshops geeft en fotografen vaak begeleidt bij het maken van perfect belichte foto's. Zoals hij uitlegt:'Hoogtepuntbehoud is een probleem voor scènes met een hoog contrast, die vaker voorkomen in landschappen dan bij natuurfotografie, en bij macrofotografie bevinden ze zich vaak op de achtergrond waar ze een beetje interesse kunnen toevoegen.

Bij landschappen kunnen er enkele spiegelende hoogtepunten zijn, zoals schitteringen op de zee, die je bereid bent los te laten. Ze zorgen ervoor dat de scène er natuurlijk uitziet en tot leven komt. Er zijn ook situaties waarin je bijvoorbeeld een zonovergoten vuurtoren in de verte hebt, die puur wit is en het heeft geen zin om de rest van de scène te onderbelichten om details te behouden die je eigenlijk niet kunt zien omdat het te ver is weg.

Dat is waar je een beetje voorzichtig moet zijn met de waarschuwing voor hooglichten, omdat deze gaat flitsen en die gebieden accentueert, en als je probeert de scène onderbelicht te houden om ze te behouden, bezorg je jezelf extra werk.'

Dit begrip van welke hooglichten behouden moeten blijven en welke helderwit mogen zijn, is iets dat Ross heeft ontwikkeld door zijn jarenlange ervaring met fotograferen, maar hij is nog steeds een grote fan van het gebruik van het live histogram op zijn Nikon Z 7II. Hij vervolgt:'Het histogram maakt het leven zo gemakkelijk, maar zelfs als je ernaar kijkt, moet je de scène nog steeds evalueren.'

ND-gradaties en bracketing om highlights te behouden

Hoewel sommige fotografen er de voorkeur aan geven hun belichtingen te bracketen en vervolgens afbeeldingen samen te voegen om details over het hele helderheidsbereik te krijgen, geeft Ross er over het algemeen de voorkeur aan ND-gradaties te gebruiken. Hij zegt:'Er zijn natuurlijk situaties waarin een filter misschien niet praktisch is, misschien is het een bergachtig tafereel of is er zoiets als een vuurtoren die aan de horizon breekt, in welk geval ik zou haken en overvloeien, maar in veel situaties, graduele neutrale dichtheid filters zijn geweldig voor het vasthouden van details in de lucht.

Ze betekenen dat je een goede belichting voor de hooglichten kunt krijgen zonder de schaduwdetails op de voorgrond te onderbelichten.' Nogmaals benadrukt Ross de noodzaak om de scène te evalueren door te zeggen:'Met golven of bewegend water die een belangrijk onderdeel van het beeld vormen en niet alleen spiegelende hooglichten , ik zorg er altijd voor dat ik informatie in de camera heb, want dan kan ik beslissen hoe ik het later ga verwerken.

In veel gevallen zijn ze ook helderder dan de lucht, dus het heeft geen zin om een ​​ND-gradiënt aan de lucht te gebruiken, omdat je de belichting goed moet krijgen voor de golven. Golven die zijn uitgewaaid en geen detail of textuur hebben, zien er gewoon vreemd uit.'

Het eindresultaat verkrijgen

Als u een afbeelding onderbelicht om details van hooglichten te behouden, moet u de schaduwen en middentonen na de opname helderder maken om het gewenste resultaat te krijgen. Het is in dit stadium dat u de impact van uw gevoeligheidsselectie (ISO) kunt zien, omdat het helderder maken van de schaduwen kan leiden tot een grotere zichtbaarheid van ruis en deze resultaten zijn over het algemeen beter bij afbeeldingen met een lage ISO-waarde.

Met dit in gedachten fotografeert Ross over het algemeen met ISO 64 en heeft hij zijn camera op een statief, maar als hij een paar foto's uit de hand wil maken, gaat hij graag naar ISO 1000.

Voor macrowerk zegt hij echter:'Ik fotografeer vaak tot ISO 3200 omdat ik bij weinig licht ben en ervoor moet zorgen dat mijn sluitertijd snel genoeg is om elke windbeweging te bevriezen, wat betekent dat de ISO omhoog moet. Meestal probeer ik bij macrofotografie de beeldbelichting eruit te laten zien zoals ik die in de camera wil, maar bij landschappen moet ik misschien de belichting creëren die me het beste bestand geeft om later te verwerken.

Ik ben erg op mijn hoede voor onderbelichting van het onderwerp met een hoge ISO-instelling, want dan zie je de ruis in de schaduwen. Gelukkig krijg je niet vaak dezelfde contrastproblemen met het soort macrofotografie dat ik graag fotografeer en als er heldere highlights zijn, is dat vaak omdat ik mijn onderwerp toch een silhouet ga geven.'

Ian Pack, portret- en productfotografie

winephotos.uk

Ian Pack is de lichtbijdrager van AP en een professionele portret- en productfotograaf die regelmatig flitsers gebruikt voor zijn werk. Zijn beste tip om te voorkomen dat de highlights doorbranden bij het gebruik van een flitser, is om een ​​zo groot mogelijke lichtbron te gebruiken – en deze sterk te verspreiden.

Hoewel je de flitser kunt gebruiken om de schaduwen op te vullen en de belichting over het frame te helpen balanceren, merkt Ian op:'Veel fotografen praten over het overweldigen van de zon met flits, maar dat kun je niet echt doen, het is beter om het te diffunderen. Ik zeg altijd, diffuus in plaats van licht als je kunt.

Gelukkig zijn wolken een natuurlijke verdamper. Toen ik bruiloften fotografeerde, hield ik er zelfs van als het bewolkt was, omdat ik een mooie grote diffuse lichtbron had en ik de belichting onder controle had. Een uitbarsting van flits zal de schaduwen oplichten en vanglichten aan de ogen toevoegen om portretten echt tot leven te brengen.'

Bovenste schaduw kan helpen als je buiten fotografeert op een heldere zonnige dag, maar dit is niet geheel zonder problemen omdat je moet nadenken over de kleur van het gereflecteerde licht. Fotograferen onder een boom omringd door gras kan resulteren in een groene zweem. Je kunt het neutraliseren met flits, maar een andere locatie werkt wellicht beter en geeft minder problemen. Als alternatief kunnen een pop-up diffuser en een extra paar armen of een standaard om hem vast te houden helpen.

Als je binnen fotografeert, heb je misschien de volledige controle over de belichting, maar zonlicht dat door ramen valt, kan een probleem zijn. Als het op de achtergrond staat, wil je het misschien om creatieve redenen uitbranden, maar als het op je onderwerp valt, raadt Ian aan om het te verspreiden. Zoals hij uitlegt, gebruiken professionele fotografen vaak een gaasdoek, dat in feite een diffuser is die je tussen je lichtbron, in dit geval het raam, en je onderwerp plaatst.

Het hoeft echter niet luxueus te zijn, je kunt een wit laken of zelfs een douchegordijn gebruiken, maar wees voorzichtig met plastic materialen, want deze hebben vaak invloed op de kleur van het licht dat je onderwerp bereikt.

‘Vorige week moest ik de CEO van een bedrijf fotograferen en er stroomde licht door haar kantoorraam. Omdat mijn tijd met haar erg beperkt was, was ik niet in staat om een ​​diffuser in het raam te plaatsen, in plaats daarvan draaide ik haar er naar toe zodat het als haarlicht werkte, liet het uitbranden en gebruikte een uitbarsting van flits op haar gezicht. Soms heb je geen keus en moet je pragmatisch zijn met wat je kunt doen om het beste resultaat te krijgen in de tijd en de omstandigheden.'

Een glanzende huid kan een ander probleem zijn bij portretten, zegt Ian, maar make-uppoeder, keukenpapier of tissues kunnen helpen. 'Vraag het model maar om de probleemgebieden bij te werken of te deppen om de glans te verminderen', adviseert hij.