Het leren van de kunst van fotografie heeft altijd op zijn minst een beetje wiskunde met zich meegebracht. Of het nu gaat om de relatief eenvoudige berekeningen die nodig zijn om uw belichtingsinstellingen te bepalen of om de bijna ondoorgrondelijke wirwar van getallen die nodig zijn om door de instellingen op een old school-flitser te navigeren, er waren altijd cijfers achter het proces. Wat is in godsnaam een voetkaars?
Bij moderne camera's komt echter nog meer wiskunde kijken dan bij alles uit het verleden. In feite doet de nieuwe iPhone XS Max-camera van Apple "biljoenen" berekeningen, maar jij, de schutter, ziet er nooit echt een. In feite is het alleen dankzij een nieuwe functie (die niets te maken heeft met de eigenlijke mechanica van fotografie) dat de iPhone-camera zelfs een ooit fundamenteel fotografisch concept noemt, zoals het f-nummer, dat je vertelt hoeveel licht je lens kan laten door de opening.
Ik fotografeer al een paar dagen met de iPhone XS Max-camera en hoewel het zeker een van de beste smartphonecamera's is die ik ooit heb gebruikt, kostte het wat moeite om mijn hersenen ertoe te traditionele cameragewoonten en omarmen de toekomst van computationele fotografie. We bevinden ons in een wereld waar het maken van één foto echt inhoudt dat je er veel snel achter elkaar moet nemen en ze door een computer in één enkele foto moet proppen. Het is een concept dat verandert wat het betekent om naar 'goed licht' te zoeken.
De technologie van binnen
Op het specificatieblad lijkt de nieuwe iPhone-camera niet wezenlijk te verschillen van de hardware in de originele iPhone X. Het is nog steeds een opstelling met twee camera's met één groothoeklens en een secundaire telelens lens die je een meer ingezoomd gezichtsveld geeft.
De beeldsensoren die het licht voor de afbeelding opvangen, zijn nu iets groter dan in het vorige model. Apple zegt niet precies hoeveel groter, maar de resulterende wijziging heeft beide camera's iets breder gemaakt qua gezichtsveld. Voor de cameranerds:de groothoeklens werkt nu als een 26 mm-lens, terwijl de telelens nu slechts 52 mm is.
De resolutie blijft op 12 megapixels, maar elke pixel op de sensor is nu dieper om het licht effectiever vast te leggen, wat belangrijk is bij het fotograferen bij weinig licht. Dat is een gebied waar deze relatief kleine sensoren altijd moeite mee hebben gehad.
Het meest indrukwekkende stuk hardware als het gaat om de algehele cameraprestaties, is echter de nieuwe beeldsignaalprocessor op de A12 Bionic-processor van de telefoon die de nieuwe Smart HDR-technologie aandrijft.
Computationele fotografie
Elke keer dat je een foto maakt met de iPhone XS Max, maak je eigenlijk meerdere foto's. Ten eerste bewaart het verschillende frames van vóór het moment van de druk op de knop uit een buffer die constant op de achtergrond actief is. Dan zijn er nog meer foto's nodig, inclusief het hoofdreferentieframe en een afbeelding met een langere belichtingstijd om te proberen extra details uit de schaduwen vast te leggen. Dit is een voorbeeld van computationele fotografie waarbij de verwerkingsengine onbewerkte beeldgegevens combineert tot de uiteindelijke foto.
De processor neemt die massa aan gegevens vervolgens samen tot één afbeeldingsbestand. Het staat ver af van het eens zo mechanische proces van het openen van een deurtje voor een stukje film en het binnenlaten van licht voor 1/60ste van een seconde.
Multi-shot HDR is op zich niet nieuw, en het is de standaardmanier om met de iPhone te fotograferen sinds de iPhone X voor het eerst debuteerde, maar nu zoekt het systeem naar discrete elementen in het frame, zoals gezichten, die altijd belangrijk zijn, of vage lijnen die op onscherpte kunnen duiden. Vervolgens probeert het ze te repareren.
De resultaten zijn afbeeldingen die er helder en levendig uitzien, maar als je gewend bent aan afbeeldingen van een traditionele camera of een DSLR, is het even wennen. De schaduwen hebben meer detail, maar omdat ze niet zo donker zijn, missen ze soms ook de impact van een mooi donker deel van het beeld.
Een foto met een helderblauwe, wolkenloze lucht betekent meestal donkere, harde schaduwen en veel contrast, maar de iPhone verlicht die donkere gebieden zo goed mogelijk. De beloning is veel detail, maar de prijs is dat dingen soms meer op een screenshot van World of Warcraft lijken dan op een typische foto.
Portretmodus
De verbeterde fotografische algoritmen in de iPhone XS Max hebben ook de portretmodusfunctie verbeterd, die onscherpte op de achtergrond van een afbeelding toepast om het uiterlijk van een professionele lens met een snel diafragma na te bootsen.
We ontmoetten de portretmodus voor het eerst in de iPhone 7 Plus en het heeft absoluut een lange weg afgelegd. Met de iPhone XS Max kun je nu zelfs de hoeveelheid onscherpte aanpassen die je aan de achtergrond van je foto's toevoegt nadat je ze hebt gemaakt. Net zoals je een foto achteraf kunt opfleuren, kun je nu de achtergrond scherper of vager maken, afhankelijk van je smaak.
In veel gevallen werkt het effect best aardig. Een model fotograferen op een schilderachtige pier tijdens het gouden uur in New York City, het was geweldig. Het plaatsen van een onderwerp tegen een achtergrond die anders afleidt, is ook een goed gebruiksvoorbeeld voor deze functie. Het heeft enkele van dezelfde voordelen als een echt snelle lens met een groot diafragma om veel licht binnen te laten.
Maar nogmaals, de verbinding is verbroken. Wanneer je iets voor je onderwerp plaatst - een veelgebruikte kadreringstechniek die door portretfotografen wordt gebruikt - zal de portretmodus het niet vasthouden en het vervagen zodat het overeenkomt met de achtergrond. Ik begrijp helemaal waarom, maar het is een andere aanpassing voor mij bij het inlijsten van een portret.
Ik vind het bijzonder interessant dat Apple ervoor heeft gekozen om de instelbare vervagingsmodi te labelen met een f-getal. Hoewel het meestal waar is dat een kleiner f-getal zich vertaalt in een kleinere scherptediepte (en meer onscherpte), heeft het meestal ook andere effecten op een afbeelding, zoals donkere hoeken en kortere belichtingstijden. Dus hoewel het leuk is om te zeggen dat je "je focus kunt veranderen" nadat je de opname hebt gemaakt, is dat niet echt het geval. Je kunt meer onscherpte toevoegen of weghalen, maar je kunt geen scherp beeld maken als je de focus mist, hoe ver je ook op de schuifregelaar drukt.
Het is vermeldenswaard dat u dezelfde onscherpe portreteffecten krijgt van de 7-megapixel camera aan de voorzijde, zodat uw selfies er stijlvoller uitzien dan voorheen.
Dus, heeft de iPhone XS een goede camera of zo?
Het korte antwoord is ja. De nieuwe iPhone-camera is geweldig. Hij stelt scherp en maakt snel opnamen, wat geweldig is voor straatfotografie. De extra belichtingen en de opnieuw ontworpen lens lijken zich te vertalen in extreem scherpe foto's. En met Smart HDR krijg je meer details in je afbeeldingen, ook al heeft dat soms invloed op het beeld van een afbeelding die anders baat zou hebben bij echt donkere schaduwen.
Maar er is ook een leercurve. De portretmodus is erg leuk, maar als je hem veel gaat gebruiken, zul je merken dat scherpstellen en fotograferen in die modus beslist langzamer is dan het maken van een normale foto. Het systeem moet het onderwerp vinden en vervolgens uitzoeken hoe diepte op de scène kan worden toegepast voordat de foto wordt gemaakt. En nu we al deze onscherpte, al dan niet gesimuleerd, in beeld introduceren, mis je waarschijnlijk vaker en krijg je een wazige foto zonder cameratrillingen.
En als je een camerapurist bent, heb je waarschijnlijk wat werk te doen om te wennen aan dit nieuwe tijdperk van computationele fotografie. Google heeft hetzelfde soort werk gedaan met zijn Pixel Visual Core en andere smartphonecamera's voegen nog meer cameramodules toe, zodat ze meer fotografische gegevens kunnen verwerken elke keer dat je op de knop drukt.
Laatste opmerking
Of je nu houdt van of een hekel hebt aan het uiterlijk van het beeld van de iPhone-camera, je zult blij zijn te weten dat flitsen van smartphonecamera's nog steeds hilarisch zijn. De iPhone XS Max doet het prima met zijn op LED gebaseerde verlichtingsoplossing, maar flitsfotografie is nog steeds een echte discipline voor de toegewijde camerafotografen die er zijn. Hier zijn twee foto's van een afvalcontainer om u daaraan te herinneren.
