Een macrolens is elke lens die een object kan vergroten tot een reproductieverhouding van ten minste 1:1, die de verhouding tussen de grootte van het echte onderwerp en de grootte van het beeld beschrijft, gemeten op de sensor. Macrolenzen staan erom bekend dat ze extreem close-upfotografie mogelijk maken, ook wel 'macrofotografie' genoemd.
Om dit te bereiken, moet de lens over het algemeen een zeer korte minimale brandpuntsafstand hebben om het object fysiek dicht bij de lens en de sensor te krijgen. Dit maakt macrolenzen ideaal voor close-upfotografie en stillevens. Sommige kunnen zelfs van slag wisselen om prachtige portretten te maken.
Macrolensvergroting en reproductieverhouding
Sommige macrolenzen zijn in staat afbeeldingen te creëren die groter zijn dan hun echte tegenhanger, die in de meeste technische specificaties wordt beschreven als een "vergrotingsverhouding". Bij het overwegen van vergroting, geeft een vermenigvuldiger groter dan 1x aan dat de afbeelding groter kan lijken dan het echte object door de schaal van die vermenigvuldiger. Sommige zoomlenzen die op de markt worden gebracht om "macro"-functies te bevatten, bereiken mogelijk slechts 1:1 en alleen bij een extreem smal deel van de brandpuntsafstand. Andere speciaal gebouwde macrolenzen kunnen een vergroting van meer dan 1x bereiken over de gehele brandpuntsafstand.
Macrolenzen voor algemeen gebruik bereiken een maximale vergrotingsfactor van 1x of een reproductieverhouding van 1:1. Deze lenzen vormen een van de meest populaire 'macro'-aanbiedingen, dus het is belangrijk om de vergrotingswaarden te controleren. Macrolenzen voor speciale doeleinden kunnen indrukwekkende vergrotingsbereiken bereiken, maar zullen dankzij deze eigenschap niet zo handig zijn voor fotografie voor algemene doeleinden.
Als vuistregel geldt dat als een macrolens een vergrotingsfactor van meer dan 1x kan bereiken, zoals 2x (2:1) of hoger, deze het meest geschikt is voor specifiek macrowerk. Dankzij de gespecialiseerde optica die nodig is voor hogere vergrotingsratio's, is het mogelijk dat die lens niet zo gemakkelijk "schakelt" als een lens voor algemeen gebruik.
Veelvoorkomende misverstanden over "Macro"
Ondanks de technische definitie wordt het woord 'macro' vrijelijk gebruikt in fotografiemarketing en online discussies. Wanneer mensen dit woord gebruiken, beschrijven ze misschien een close-upfoto, een korte brandpuntsafstand, een lens met macro-achtige mogelijkheden of een echte macrolens. Er is geen manier om het met zekerheid te zeggen, behalve in de context.
Dat gezegd hebbende, wordt over het algemeen onder een macrolens verstaan elke lens die in staat is om extreme close-upfoto's te maken. In advertenties worden de regels strenger nageleefd. Omdat fabrikanten kunnen worden aangeklaagd als ze in advertenties liegen, letten juridische afdelingen goed op de exacte definitie van technische termen.
Wanneer u het woord 'macro' in reclameteksten ziet, moet u de precieze betekenis ervan analyseren. Beschrijven ze een echte lens die reproductieverhoudingen van 1:1 kan benaderen, of een ander kenmerk van het product? Zorgvuldig lezen kan helpen om hun bedoeling duidelijk te maken.
Kenmerken macrolens
Het visuele effect kan verrassend en buitenaards zijn. Omdat macrolenzen de reproductieverhouding van 1:1 "breken", kunnen kleine objecten met enorm veel details worden vastgelegd, waardoor ze beter kunnen worden bekeken dan alleen uw ogen kunnen vastleggen. Dit effect ontgrendelt de indrukwekkende details van foto's op macroschaal. Details kunnen groter worden weergegeven dan ze in werkelijkheid lijken, wat een uniek perspectief biedt op de wereld op microschaal.
Het optische ontwerp van macrolenzen vereist ook extreem korte scherpstelafstanden. De kortste brandpuntsafstand ligt meestal tussen 30 cm (ongeveer 12 inch) en 10 cm (ongeveer 4 inch) - veel dichterbij dan de meeste andere lenzen. Dit maakt extreem close-upwerk mogelijk en zorgt voor de vergroting die de meeste macrolenzen kunnen bereiken.
De meeste speciaal gebouwde macrolenzen zijn prime-lenzen met een vaste lengte van het telefotobereik, maar zoomlenzen kunnen ook worden gebouwd met een macrofocusbereik. Hoewel macrolenzen geen specifieke brandpuntsafstand vereisen, produceren de optische eigenschappen van een gemiddelde telelens meestal de meest functionele macrolens.
De optische vereisten van macrolenzen betekenen dat maximale openingen over het algemeen kleiner zijn dan primelenzen van vergelijkbare kwaliteit. De meeste hoogwaardige macrolenzen hebben een maximaal diafragma van ongeveer f/2.8, vergelijkbaar met telefoonzoomlenzen. Dankzij hun langere brandpuntsafstand hebben macrolenzen doorgaans een sluitertijd van minimaal 1/125 nodig. Om cameratrilling te voorkomen, heeft een macrolens vaak intense verlichting of een statief nodig voor een scherpe belichting.
Verlengbuizen versus macrolenzen
De eenvoudigste manier om een macrolens te maken, is door de afstand tussen het achterste element van de lens en het sensorvlak te vergroten. Dit heeft als effect dat er een grotere beeldcirkel wordt geproduceerd, waardoor de schijnbare grootte van het beeld op het sensorvlak groter wordt.
Hoewel dit technisch gezien geen macrolens creëert, produceert het een visueel vergelijkbaar effect door het beeld dat door de lens wordt gegoten optisch "bij te snijden", op dezelfde manier als hoe een crop-sensorcamera alleen het midden van het beeld van een full-frame lens vastlegt cirkel.
Dit gaat meestal ten koste van de oneindigheidsfocus. Hoewel uw lens kan scherpstellen op objecten die zich dichter bij het vlak van de lens bevinden, kan de lens ook niet de maximale scherpstelafstand bereiken bij oneindige scherpstelling. Verlengbuizen voor macrofotografie bevatten geen glas of optiek, waardoor ze goedkoop en gemakkelijk te vervaardigen zijn. Deze goedkope, lichtgewicht accessoires bieden voldoende flexibiliteit om de stijl te verkennen zonder een grote financiële investering te doen.
Als gevolg hiervan bieden deze verlengbuizen voor de meeste gebruikers een gemakkelijke instap in macrofotografie. Als je het effect interessant vindt en de praktische beperkingen de moeite waard, dan heb je waarschijnlijk baat bij echte macro-compatibele lenzen. Aangezien deze doorgaans duur en relatief onpopulair zijn, wilt u misschien niet investeren totdat u zeker weet dat het past bij uw werkstijl en interessegebieden.
Dat gezegd hebbende, kunnen alle, behalve de meest gespecialiseerde macrolenzen, functioneren als zeer capabele telelenzen. Ze betalen misschien voor de macrofuncties met een langzamer maximaal diafragma, maar de optica van een macrolens is niet fundamenteel onverenigbaar met welke vorm van fotografie dan ook. Hun prestaties op korte afstand sluiten hun gebruik in andere soorten fotografie niet uit, en de algemene macro-brandpuntsafstand van 100 mm kan een capabele portretlens zijn.
Het is verstandig om macrofotografie te onderzoeken door een macrolens te huren of enkele tussenringen te gebruiken. Als je de resultaten aantrekkelijk vindt, verken dan de stijl totdat je je beperkt begint te voelen door de limieten van je uitrusting. Op dat moment is het slim om te investeren in een macrolens die de beperkingen wegneemt die jij het meest frustrerend vindt.