Hier zijn enkele specifieke voorbeelden van de gevaarlijke omstandigheden die in de documentaire aan het licht komen:
* Lange werkdagen: Filmploegleden werken vaak twaalf uur per dag of langer, en tijdens piekproductieperioden kan van hen worden verlangd dat ze zelfs nog langer werken. Dit kan leiden tot vermoeidheid, wat de kans op ongevallen kan vergroten.
* Veeleisende schema's: Van leden van de filmploeg kan worden verlangd dat ze met strakke deadlines werken, wat tot stress en angst kan leiden. Dit kan ook leiden tot vermoeidheid en een verhoogd risico op ongevallen.
* Gebrek aan veiligheidsmaatregelen: Op veel filmsets zijn geen adequate veiligheidsmaatregelen getroffen om bemanningsleden tegen ongelukken te beschermen. Dit kunnen zaken zijn als het ontbreken van goede steigers, het ontbreken van valbescherming en het ontbreken van training over gevaarlijke materialen.
* Gevaarlijke stunts: Sommige filmstunts kunnen erg gevaarlijk zijn en tot ernstig letsel of zelfs de dood leiden.
De documentaire bespreekt ook de gezondheidsproblemen die kunnen worden veroorzaakt door het werken in de filmindustrie. Deze omvatten:
* Slaapgebrek: Filmploegleden die lange dagen werken, krijgen vaak niet genoeg slaap, wat kan leiden tot vermoeidheid, prikkelbaarheid en concentratieproblemen.
* Spierstelselaandoeningen: Leden van de filmploeg die in fysiek veeleisende banen werken, kunnen aandoeningen van het bewegingsapparaat ontwikkelen, zoals rugpijn, nekpijn en carpaaltunnelsyndroom.
* Blootstelling aan gevaarlijke materialen: Leden van een filmploeg die met gevaarlijke materialen werken, zoals lood, asbest en oplosmiddelen, lopen mogelijk het risico kanker en andere gezondheidsproblemen te ontwikkelen.
De documentaire eindigt met een oproep tot verandering in de filmindustrie. Wexler stelt dat de industrie betere veiligheidsregels moet aannemen en dat filmproducenten de verantwoordelijkheid moeten nemen voor de gezondheid en veiligheid van hun bemanningsleden.