In een notendop
- Filmmakers gebruiken termen als pannen en kantelen om effectief te communiceren tussen regisseur en cameraman
- De basistechnieken voor camerabewegingen omvatten kantelen, pannen, zoomen, voetstuk, dolly en vrachtwagen
- Gebruik alle basisbewegingen samen om rijke, complexe cinematografie te creëren
Vroege filmcamera's werden beperkt door hun grootte en gewicht. En met vroeg bedoelen we voor de eerste 150 jaar cinema. Gedurende de gouden eeuw van Hollywood was een camera een apparaat dat vaak over treinsporen werd gereden door een cameraman en een focustrekker. Camerabewegingen waren gebonden aan deze technologie, maar dat weerhield cinematografen er niet van hun camera's te verplaatsen - langs sporen of met kranen - de kleinste hoeveelheid beweging vereiste een verbazingwekkende hoeveelheid voorbereiding, planning, toewijding en hulp buiten de camera.
Hier is de Franse filmmaker Jean Cocteau die "The Testament of Orpheus" filmde in 1959. Hij kleedde zich niet altijd zo; hij speelde ook in de film.
De basisbewegingen van de camera zijn allemaal ontwikkeld in dit filmtijdperk; camera's kunnen omhoog, omlaag, naar links of naar rechts bewegen. Ze konden kantelen of pannen als je de juiste vatting had, en zoomen als je een zoomlens had.
Elke keer dat we een nieuw ambacht of nieuwe vaardigheid leren, moeten we de basisbewegingen of technieken leren die die functie definiëren.
Beginnen met het leren opnemen van video, of het nu voor een hobby of een beginnend bedrijf is, vereist enige kennis van de basisbewegingen die goede video-opnamepraktijken definiëren. Camerabeweging is een essentieel onderdeel van cinematografie, omdat het helpt het verhaal te vertellen.
Een camera bestaat in een driedimensionale wereld en kan overal langs de XYZ-as bewegen. Dit betekent dat het omhoog, omlaag, naar links, naar rechts, naar voren en naar achteren kan bewegen. Om de regisseur en cameraman effectief te laten communiceren, zijn er namen voor elk van deze bewegingen. Dit betekent dat de regisseur een reeks mondelinge instructies kan geven en dat de cameraman precies weet wat hij moet doen zonder dat iemand eruit hoeft om diagrammen te tekenen.
De basistechnieken voor camerabewegingen
Laten we eens kijken naar de basiscamerabewegingen die in elke video- en filmproductie worden gebruikt, van de bewegingen die worden gebruikt door je trouwvideografen tot die van Spielberg zelf. Onze geïllustreerde voorbeelden laten een videograaf zien die deze bewegingen uit de hand gebruikt, maar ze zijn het beste van toepassing op statief en dolly-gebruik.
Kantelen
De lens van de camera omhoog of omlaag bewegen terwijl de horizontale as constant blijft. Knik je hoofd op en neer - dit is kantelen.
Waarom doe je dit? Kantelen is de snelste manier om van laag naar hoog te gaan, of andersom, als je twee dingen wilt laten zien, maar niet per se tegelijkertijd. Je zou je kunnen concentreren op een hand die een bloederig mes vasthoudt en dan omhoog kantelen om te onthullen ... Macbeth!
Pan
De cameralens naar de ene of de andere kant verplaatsen. Kijk naar links en kijk dan naar rechts - dat is pannen.
Waarom doe je dit? Je zou op een bruiloft door het publiek kunnen schuiven om alle mensen daar te laten zien. Je zou van het ene personage naar iemand kunnen schuiven die door de deur loopt om de spanning te verhogen die met een snelle snede niet zou bestaan.
Zoom
Dit is een camerabeweging waar de meeste mensen waarschijnlijk bekend mee zijn. Het gaat om het veranderen van de brandpuntsafstand van de lens om het onderwerp dichterbij of verder weg in het frame te laten lijken. De meeste videocamera's hebben tegenwoordig ingebouwde zoomfuncties. Sommige hebben ook handmatige zoomfuncties en veel hebben verschillende zoomsnelheden. Deze camerabewegingstechniek is een van de meest gebruikte camerabewegingen en een van de meest gebruikte. Gebruik het zorgvuldig.
Waarom doe je dit? Het is de gemakkelijkste manier om van ver naar dichtbij te komen of andersom. Je zou kunnen beginnen met een brede opname van een concert om het podium te bepalen en vervolgens inzoomen om een van de artiesten te laten zien.
Sokkel
De camera omhoog of omlaag bewegen zonder de verticale of horizontale as te veranderen. Een cameraman kan twee soorten sokkels maken:sokkel omhoog betekent "de camera omhoog bewegen"; voetstuk naar beneden betekent "beweeg de camera naar beneden". Je kantelt de lens niet omhoog, maar je beweegt de hele camera omhoog. Stel je voor dat je camera op een statief staat en je de statiefkop omhoog of omlaag beweegt. Dit is precies waar de term vandaan komt.
Waarom doe je dit? Als je op een voetstuk staat, wil je meestal de camera op afstand houden van het onderwerp, dus je zou kunnen beginnen met een persoon die tegen een muur leunt, en dan een voetstuk omhoog, en omhoog, en omhoog, en omhoog totdat de camera bij Spider-Man komt, zich vastklampend naar de vierde verdieping van een gebouw en daar omhoog kruipen. Of je zou een voetstuk kunnen maken van de handen van een bruid en bruidegom tot hun gezicht.
Dolly
Dit is een beweging naar of een beweging van. De naam komt van de oude "dollytracks" die vroeger werden neergelegd om de zware camera mee te laten bewegen - net zoals spoorrails - in de dagen voordat Steadicams zo populair werd. De uitdrukking dolly-in betekent een stap in de richting van het onderwerp met de camera, terwijl dolly-out betekent om achteruit te stappen met de camera, waarbij de zoom gelijk blijft. Door in te zoomen op de camera verandert de brandpuntsafstand van de lens, wat kan leiden tot groothoekvervorming of veranderingen in de schijnbare scherptediepte. Daarom is dolly vaak beter dan zoomen.
Waarom doe je dit? Een perfect voorbeeld van deze beweging in de filmgeschiedenis is Alfred Hitchcock's lange dolly-shot aan het einde van 'Frenzy'. https://www.youtube.com/watch?v=BRfbuQgJsjY
De camera begint in een huis en rolt dan achteruit, een trap af, een straat in en dan de stad in. Wat zegt dit ons? Dat terwijl er iets buitengewoon belangrijks is gebeurd, het slechts één verhaal is in een wereld van verhalen. Het schot van Hitchcock, met een gigantische camera en een enorme bemanning, die dolly tracks uit het schot bewoog terwijl de camera achteruit bewoog, was destijds baanbrekend, maar met de lichtgewicht camera's van vandaag zou het door één enkele cameraman kunnen worden gedaan.
Vrachtwagen
Trucking is als dollying, maar het gaat om beweging naar links of rechts. De term "vrachtwagen links" betekent "beweeg de camera fysiek naar links terwijl de loodrechte relatie behouden blijft". Dit is niet te verwarren met een pan, waarbij de camera stevig op zijn as blijft terwijl de lens in de ene of de andere richting draait. Je zou naar links kunnen rijden om bij een voetganger te blijven terwijl ze door een straat loopt in plaats van een pan te gebruiken, die haar zou laten zien nadat ze de camera was gepasseerd.
Waarom doe je dit? Je zou een vrachtwagen nemen als je wilt dat de afstand van je camera tot het onderwerp hetzelfde blijft. U kunt de camera bijvoorbeeld parallel aan een persoon die over straat loopt, vervoeren om hem in beeld te houden. Veel vrachtwagenvervoer in films gebeurt vanuit het raam van een echte vrachtwagen. Dus dit is geen slechte manier om het te onthouden. In de trainingsmontage in Rocky, winnaar van de Best Picture Academy Award 1976, geregisseerd door John G. Avildsen, is er een opname van een vrachtwagen - vanuit een vrachtwagen - die het titelpersonage langs de waterkant volgt terwijl hij rent. Door de trucking-opname kan de kijker bij Rocky blijven en zien hoe snel hij daadwerkelijk gaat.
De fraaie camerabewegingstechnieken
Nu je de basis begrijpt, volgen hier een paar meer geavanceerde technieken voor camerabewegingen. Sommige hiervan vereisen meestal het gebruik van een stabiel apparaat en een of twee bemanningsleden om soepel te kunnen werken.
Uit de hand fotograferen
Soms gaat de actie te snel of te onvoorspelbaar voor de camera om op een statief te staan. Dit vereist dat de camera mobieler moet worden gemaakt en de actie van een scène kan volgen. Meestal wordt de camera gewoon vastgehouden door de operator, die vervolgens een aantal basiscamerabewegingen uitvoert door de voeten te bewegen, in en uit te schuiven, in de ene of andere richting te rijden, te kantelen, pannen, zoomen en combinaties van al deze.
Waarom doe je dit? Uit de hand fotograferen kan erg veerkrachtig zijn, waardoor de kijker soms het subtiele gevoel krijgt dat hij naar nieuws of een documentaire kijkt. Bekijk ter referentie de opnames uit de hand in de horrorfilm Cloverfield uit 2008; het doel hiervan is niet om fancy te zijn, maar om ons te laten geloven dat de film door een amateur is gemaakt (en dus echt is):https://www.youtube.com/watch?v=3GyymwE4LLs
Drijvende camera of gestabiliseerd schot
De Steadicam werd in 1971 uitgevonden door de in Philadelphia geboren Garrett Brown. Beroemd gebruikt in de joggingreeks in "Rocky" en uitgebreid met uitzonderlijk effect in het Kubrick-meesterwerk, "The Shining". Het maakt gebruik van een reeks contragewichten - en gyroscopen op duurdere modellen - om de beweging van een handheld-camera zeer soepel te houden. Hoewel de term "Steadicam" vaak wordt gebruikt, is dit een handelsmerknaam van het bedrijf Merlin.
Een moderner alternatief voor de door de Steadicam en GlideCam gepopulariseerde slee-en-vest-opstelling is de 3-assige gemotoriseerde gimbal. Toen gimbals zoals de Freefly MoVI M5 en DJI Ronin uitkwamen, boden ze een betaalbaar, veelzijdig alternatief voor grotere stabiliserende rigs. Tegenwoordig zijn gemotoriseerde cardanische ophangingen overal.
Waarom het gebruiken? Een Steadicam of 3-assige gimbal geeft je de vrijheid om vanuit de hand te fotograferen terwijl je opname perfect stabiel blijft, waardoor de storende trillingen worden geëlimineerd die vaak optreden wanneer je camera niet wordt ondersteund. Hier is de beroemde Steadicam-opname van Garret Brown van de kleine jongen die op het Big Wheel rijdt uit Stanley Kubrik's meesterwerk The Shining uit 1980:https://www.youtube.com/watch?v=cy7ztJ3NUMI
Kraan/jib
Een kraan kan worden gebruikt om een camera - en machinist, als deze groot genoeg is - van lage naar hoge opnameposities te tillen. Goedkopere jibs kunnen het gewicht van een camera dragen en een paar meter van de grond tillen. Soms wordt een kraan een giek genoemd, maar de giek-term is meestal van toepassing op het apparaat dat een microfoon omhoog houdt. Voor een extreme versie van deze verhoogde hoek kun je overwegen een drone te gebruiken om een luchtperspectief vast te leggen.
Waarom het gebruiken? Je wilt dingen vanuit een andere hoek laten zien. Een voorbeeld is de kraanopname aan het einde van Robert Zemeckis' 'Back to the Future' uit 1985, waar de geniale uitvinder Dr. Emmet Brown, gespeeld door Christopher Lloyd, pronkt met zijn nieuwe en verbeterde Time Machine, gebouwd op een Delorean, en opstijgt op de weg - en terwijl de camera omhoog komt, begint hij te vliegen, wat laat zien dat in The Future, waar we heen gaan - auto's in drie dimensies reizen.
De nog gekkere camerabewegingstechnieken
Je camera aan een touwtje ronddraaien? Wat doe je als je geen budget hebt, maar wel een hele kleine en goedkope camera? Als je echt slim bent, bedenk je een nieuwe camerabeweging en bouw je er een muziekvideo omheen. Indie-muzikanten Matt &Kim bevestigden een GoPro aan een zelfgemaakte stabiliserende vin, plaatsten deze aan het uiteinde van een stuk touw en zwaaiden deze om hun hoofd en maakten opnames met 240 frames per seconde. De resultaten zijn verbluffend.
Waarom het gebruiken? Je bent een genie zonder budget voor apparatuur. Bekijk de video van Matt en Kim voor Let's Run Away.
Alles bij elkaar
Alleen omdat je niet op school zit voor videoproductie, wil nog niet zeggen dat je geen huiswerk moet maken en oefenen om te verbeteren. Je missie, mocht je ervoor kiezen om het te accepteren, is tweeledig.
Identificeer eerst de basistechnieken van camerabewegingen tijdens het kijken naar films en televisie en deconstrueer ze in gedachten. Is de camera aan het rijden of zoomen? Staat de camera op een kraan? Of steekt de telefoniste alleen maar zijn hoofd uit een raam?
Ten tweede, gebruik alle basistechnieken voor camerabewegingen in de productie. Als je begrijpt hoe de bewegingen werken, krijg je een reeks nieuwe tools waarmee je in de toekomst producties kunt bouwen. Als je alle basiscamerabewegingen al gebruikt, overweeg dan om een stabilisatie-opstelling of een jib te kopen of te huren voor je volgende productie. Experimenteren is de helft van het plezier van het maken van video's, en het is buitengewoon bevredigend om een nieuwe zet te bedenken die kijkers versteld doet staan en je helpt om je verhaal over te brengen.